De Waarheidsvriend cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van De Waarheidsvriend te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van De Waarheidsvriend.

Bekijk het origineel

Boekbespreking

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Boekbespreking

2 minuten leestijd

Pius Drijvers en Pé Hawinkels: Job, Amboboek 1971, 127 blz. f 10.

Dit boekje bevat een volledige vertaling van het boek Job en daarna het een en ander over dit boek en de vertaling ervan.

Volgens de schrijvers zijn er, als het gaat over de vertaling van een bijbelboek, twee mogelijkheden. Men kan zich angstvallig houden aan de grondtekst, met als gevolg dat de vertaling wel eens wat geforceerd is; èn men kan trachten die grondtekst zó te vertolken dat er levend, hedendaags nederlands van komt. 'Beide methoden hebben uiteraard hun vóór en hun tegen, maar moeten serieus genomen worden. Met het oog op het functioneren van de Nederlandse bijbeltekst is in deze vertaling zeer nadrukkelijk gekozen voor de tweede richting'. Wij geven toe: het resultaat is een goed leesbaar verhaal. Wil iemand het boek Job bestuderen, hij kan van deze vertaling gebruik maken, zij zal stellig het inzicht in bepaalde gedeelten van het zeker niet gemakkelijk verstaanbare boek Job verhelderen. Maar het blijft naar ons inzicht wel geboden daarnaast ook de oude vertaling (of oude vertalingen) te raadplegen, bij welke men een nauwer aansluiting aan de oorspronkelijke tekst vindt.

Volgens de schrijvers is 'Job' een gedurfd boek, een revolutionair boek; maar de dichter van het boek is niet begrepen. Men heeft van Job de brave lijdzame Job gemaakt (103). Dit misverstaan van Job zou men in het boek zelf al vinden, namelijk in het zogenaamde kaderverhaal (begin en eind van het boek Job), maar ook in de woorden van Elihu (hfdst. 32—37). Naar mijn gevoelen is dit een gewaagde stelling, waar ook geen goede gronden voor aan te voeren zijn. Men kiest hier voor een zeer bepaalde vertaling en interpretatie van de woorden van Job zelf, welke er toe leidt dat men in het boek zelf onderscheidingen gaat aanbrengen die kunstmatig aandoen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 augustus 1972

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's

Boekbespreking

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 augustus 1972

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's