Negentig jaar en... nog fit [4]

Weet u wat een 'negentigjarige' ook fit houdt? Dat we de toerusting van jongeren met het oog op hun 'weerbaarheid' samen mét jongeren uitvoeren. Dat is in ons beleid een belangrijk speerpunt. Ouderen en leidinggevenden zijn niet alleen de deskundigen. Ook jongeren zijn ervaringsdeskundig. Wie samenwerkt met jongeren, voorkomt dat er antwoorden worden gegeven op vragen die niet gesteld zijn. Het is bemoedigend om te zien hoe jongeren hun verantwoordelijkheid serieus nemen in het samenwerken bij voorbereidingen van beleid, materialen en activiteiten van de HGJB. Samenwerken mét jongeren voorkomt dat je als negentigjarige indommelt.
Nu enkele voorbeelden van dat 'weerbaar maken'. In de materialen zie je het al. Ik noem enkele thema's uit de lopende jaargangen van Spirit (voor tieners) en Tijdschrift (voor jongeren): Multiple Choice (keuzen maken), Jij en God (relatie tot God), Ups en downs (dingen waarover tieners blij of bezorgd zijn), Omgang met God (bidden en bijbel lezen), Zinloos geweld, Trouw, dat blijkt (trouw van God, trouw zijn in relaties), Kruiselings (over drie aspecten van het kruis: verzoening, navolging en overwinning), WWW (relatie en opdracht in wereld, internet), enz.
Ook in de activiteiten zijn er spitsen richting 'weerbaarheid'. Op jeugddagen voor de kinderen bijv. werd een keer het thema 'Zo zijn onze manieren' aan de orde gesteld. We verkenden manieren van allochtone kinderen èn van onszelf. Indien mogelijk was een groep kinderen uit een AZC aanwezig. Door samen te spelen zie je dat vooroordelen verminderen. De actie 'Pleinstraat 20' vroeg aandacht voor de jeugdhuizen van de SGJ. Naast gelden inzamelen, was er aandacht voor de waarde van een goed gezin. Op een 'Areopagus'-avond werd intensief gediscussieerd over zaken die voor kerkelijke jongeren helemaal vanzelfsprekend zijn, maar voor onkerkelijke jongeren totaal onbekend. Hoe leg je dat uit? Waarom hebben we zo weinig contacten met buitenkerkelijke jongeren? En als we contacten hebben, waarom laten we dan niets van geloof en de kerk merken? Ten slotte denk ik nog aan 'Liefde moet je leren', een onderwerp dat op intensieve wijze aan de orde is gesteld. Met dit thema wilden we voor zowel tieners als voor leidinggevenden aandacht vragen voor de seksuele, emotionele en relationele ontwikkeling van jongeren. Het blijkt dat juist op dit terrein veel onduidelijk is en dat er vanuit de kerkelijke gemeenten weinig sturing geboden wordt.
Dat ons werk maatschappelijke relevantie heeft, blijkt ook uit het feit dat een deel gesubsidieerd wordt. Wanneer vanuit kerkelijke jeugdwerkorganisaties kwalitatief goede producten ontwikkeld worden, kunnen deze gesubsidieerd worden. Als jeugdwerkers (landelijk, provinciaal, maar ook plaatselijk) moeten we niet te beschroomd zijn. Juist vanuit onze identiteit kunnen we nadrukkelijk meehelpen het goede te zoeken voor onze samenleving. We hopen van harte dat jongeren door het jeugd(HGJB)werk gestimuleerd worden hun posten, in de kerk én samenleving, in te nemen. Wilt u ons ondersteunen, zodat we ons werk 'fit' kunnen blijven doen? We verwelkomen u graag als donateur (zie de advertentie in dit blad)!

N. BELO, DIRECTEUR

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen