In gesprek met het gezin

Enkele weken geleden heeft ds. Blok zijn artikelenreeks over 'Het huwelijk in bijbels licht' beëindigd. Als commissie 'In gesprek met het gezin' hadden we hem gevraagd, een bijbelse doorlichting te willen geven van het huwelijk in een serie artikelen voor onze rubriek. Graag willen we hem heel hartelijk danken voor de wijze, waarop hij dit als 'gastschrijver' voor ons heeft gedaan.

Intussen hebben we ons opnieuw bezonnen op vragen en problemen in onze gezinnen, die nu aan de orde moeten gaan komen in ons gesprek. U weet, dat het de bedoeling is om onze rubriek vooral praktisch en pastoraal te houden en midden in het gezin te gaan staan. We willen er nogmaals op wijzen, dat we erg graag uw reacties ontvangen op de problemen, die aan de orde worden gesteld. Dat bevordert de communicatie tussen u en ons.

Voor de komende maanden willen we graag de volgende problemen aan de orde laten komen: Hoe te staan tegenover de relatie, die onze opgroeiende kinderen aanknopen met het andere geslacht, de voorwaarden voor deze relatie en de begeleiding daarvan.

Vervolgens: de plaats van het verenigingsleven in onze gezinnen.

Dan: wat komt er allemaal binnen in ons gezin aan tijdschriften, kranten en via de moderne communicatiemiddelen.

Verder: het levensdoel van onze kinderen. En tenslotte: ziekte in het gezin, het gehandicapte kind in het gezin.

Laten we u gelijk nog eens de namen noemen van de vaste medewerkers aan deze rubriek in de volgorde, waarin ze over de genoemde onderwerpen zullen schrijven: ds. R. J. van de Hoef te Zeist, ds. P. J. Bos te Ridderkerk-Slikkerveer, ds. L. Kievit te Gouda, de heer Burggraaf (rector Ref. Atheneum in Rotterdam) te Krimpen a/d IJssel, ds. L. van Nieuwpoort te Nunspeet.

Een nieuwe situatie, die overigens heel oud is.

We stappen een gezin binnen, waarin de kinderen al wat ouder zijn geworden. Vader en moeder hebben het al gemerkt, dat zoon Jan zich met meer dan gewone belangstelling bezighoudt met een meisje. Haast intuïtief is daar meteen al een beetje verzet tegen. Daar had toch hij nog wel een paar jaar mee kunnen wachten. Hij moet nota bene nog 18 jaar worden. Als dat nu al serieuze verkering moet gaan worden! Ja vrouw, zo gaat dat nu eenmaal, zegt vader tegen moeder. Weet je nog, hoe oud je zelf was? Nou ja, voor een meisje ligt dat toch weer wat anders. Moet je nagaan, hoe lang die jongen zich nog moet voorbereiden voor een plaats in de maatschappij. Dat duurt zeker nog wel een jaar of 5 a 6.

Zo zitten we opeens midden in een praktisch probleem in onze gezinnen. Waar dan bovendien de vraag nog bijkomt, wie dat meisje eigenlijk wel is, waar Jan zijn oog op geslagen heeft en mogelijk zijn hart aan zou kunnen kwijtraken.

Ja, vader en moeder, het is een wonderlijk iets, wat u bij uw kinderen tegenkomt en ervaart. U moet natuurlijk wel begrijpen, dat dit echter duidelijk met Gods schepping te maken heeft. De Heere God heeft het zo geschapen, dat uw jongen in zijn opgroeiende leven een bepaald meisje aantrekkelijk vindt. Dat doet zich trouwens bij kinderen al voor. Denkt u maar aan allerlei plagerijen, die de kleine Piet moest ondergaan, omdat hij ook al een vriendinnetje had. Wat is het intussen van groot belang om al met onze kinderen over het jongen en meisje zijn telkens bij gelegenheid te spreken vanuit de bijbel. We willen daar graag eerst nog wat nader op ingaan.

Onze kinderen gaan geleidelijk aan bij het opgroeien ontdekken, dat ze een jongen of meisje zijn. Aan deze ontdekking zijn echter grote gevaren verbonden, wanneer dat niet op een rechte wijze wordt begeleid. Ik bedoel daarmee, dat over het jongen of meisje zijn en het bijzondere wat ermee samenhangt, op allerlei manieren wordt gesproken, die ronduit gemeen en liederlijk moeten worden genoemd. Het is daarom zo nodig, dat dit in onze gezinnen op een eerbiedige en heilige wijze aan de orde komt. En u moet daar al mee beginnen, als onze kinderen nog klein zijn. Zegt u maar gerust tegen uw kinderen bij een a.s. gezinsuitbreiding, dat het kindje bij moeder goeit. De Heere God heeft het zo geschapen, dat dit mogelijk is. (Het verhaal over die ooievaar moet u echt maar afschaffen). Op deze wijze brengt u de kinderen van jongsaf aan eerbied bij voor hetgeen God geschapen heeft. Onze kinderen worden dan ook enigszins gewapend tegen datgene, wat ze later via de straat over deze dingen te horen krijgen. Met de leeftijd mee moet het gesprek hierover zijn voortgang hebben met onze kinderen. Ik begrijp heel goed, dat het erg moeilijk is er met onze kinderen over te spreken, maar het is niet minder dan onze roeping om dit als christen-ouders te doen. En deze roeping komt nog te sterker op ons af, nu we leven in een tijd van verschrikkelijke wetteloosheid, ook ten aanzien van het sexuele leven.

Ik dacht, dat het ook goed was uw kinderen, als ze daaraan toe zijn, goede lectuur in positief christelijke zin, er over te laten lezen. Nogmaals, ouders, wijst uw kinderen er toch op, dat de Heere hen als jongen en meisje geschapen heeft. Het is de grote Schepper Zelf, Die het zo bijzonder gemaakt heeft, dat een jongen een meisje en omgekeerd kan gaan liefkrijgen. Maar dat houdt dan ook tegelijkertijd in, dat we ten aanzien van contacten met het andere geslacht aan Hem verantwoording schuldig zijn. En tevens over het hoe van die omgang met elkaar.

Hiermee zijn we dan opnieuw terug bij het begin van ons verhaal over Jan en zijn meisje. Ja, hoe moet dat nu? We willen daar graag nog enkele dingen over zeggen. In de eerste plaats is het van zo'n groot belang, dat er een openheid is tus­sen ouders en kinderen. Die openheid betreft ook het met vader en moeder bespreken van een mogehjke serieuze omgang met de ander. Het is niet goed, jongens en meisjes, om al een tijd met iemand omgang te hebben zonder de ouders daarvan op de hoogte te stellen. En het kan ook helemaal geen kwaad, dat je vader en moeder dat nog wat afremmen, als je nog zo jong bent.

Maar goed, het feit doet zich voor, dat Jan, al is hij dan nog betrekkelijk jong, het echt serieus meent met zijn meisje. Hoe nu te handelen als vader en moeder? Daar is natuurlijk geen algemene richtlijn voor te geven. Wat zijn de gevolgen van een pertinent verbod of de weigering, dat Jan zijn meisje mee naar huis mag nemen? Betracht bij een verhouding, die er serieus gaat uitzien, toch de nodige voorzichtigheid... Het langs de straat of op andere plaatsen elkaar ontmoeten moet toch ook bepaald voorkomen worden. Dan toch liever de begeleiding op een verantwoorde wijze door de jongen met zijn meisje te laten thuiskomen.

Juist de begeleiding hebben onze jongeren zo nodig. En een openheid wederzijds van het begin af aan, is ook voor later zo belangrijk. Bespreek op een eerlijke wijze de problemen van het 'op jonge leeftijd al verkering te hebben'. Dat kan ook een gunstige invloed hebben op de frequentie van het elkaar ontmoeten.

Nu hoor ik een vader en moeder intussen al vragen: Maar als nu dat meisje buitenkerkelijk is, of. .. u begrijpt, wat hiermee bedoeld wordt. Daar willen we dan in een volgend gesprek nader op ingaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen