Jaarverslag G.Z.B. ter synode

Elk jaar legt de Gereformeerde Zendings Bond haar jaarverslag aan de synode voor. Door omstandigheden was het verslag over 1973 vertraagd en kreeg het pas nu een synodale behandeling. Het is alsof er bij zulke behandelingen een zekere spanning over de synode komt. Dat is in zekere zin te begrijpen. Het gescheiden optrekken op zendingsgebied — de G.Z.B naast de officiële Raad voor de Zending — confronteert de kerk met een stuk innerlijke verdeeldheid. Niet elk synodelid slaagt er in z'n wrevel over deze toestand te verbergen. Naast zinnige vragen en opmerkingen zijn er ook onzinnige.

Een belangrijk deel van de discussie speelde zich af om een passage uit de algemene inleiding van het verslag, waar de G.Z.B. zegt te willen aansluiten bij de zendingsvisie van de bekende theoloog Gijsbertus Voetius. Deze had het doel van de zending in drie punten samengevat: de verheerlij­king van God, de planting van de kerk en de bekering van de enkele mens. Bij deze stellingname werd opgemerkt: 'De vraag kan gesteld worden of er in deze tijd niet verschuivingen in deze doelstelling zijn opgetreden in die zin, dat het niet meer om Gods eer, maar meer om de humaniteit, niet meer om de-Kerk als lichaam van Christus maar om de samenleving, niet meer om de bekering van de mens maar om de vernieuwing van de maatschappelijke structuur gaat.

Met name dr. v. d. Heuvel vroeg zich af of deze stellingname niet een verschuiving inhoudt ten aanzien van wat de G.Z.B, al doet, want het verslag maakt verder allerwege melding van vele activiteiten van de G.Z.B, op het maatschappelijk terrein in de zendingsgebieden.

Verder vroeg hij zich af of het bevorderen van Gods eer iets af mag doen van de humaniteit.

Drs. J. J. Tigchelaar, die namens de G.Z.B, het woord voerde stelde dat in veel visies, die tegenwoordig naar voren worden gebracht de humaniteit het eindpunt is. Het gaat nog slechts om humaniteit, om pure humaniteit. De eer van God en de ware humaniteit zijn geen tegenstellingen, mits Bijbels gevuld, maar in de huidige situatie zijn het wèl vaak tegenstellingen geworden.

Drs. Tigchelaar waarschuwde verder tegen de zich baanbrekende mening dat zending vanwege de gewijzigde verhouding tussen de kerken en de dochterkerken, die uit hun zending ontstonden, zoiets zou worden als een organisatie voor internationale kerkelijke betrekkingen. Als zoiets er komen moet dan niet uit de zending. Zending moet zending blijven uitgaande van het genoemde devies van Voetius.

Al met al kwam op de synode zo een stukje zendingsdiscussie los die diepe achtergronden heeft. Het is van het grootste belang dat de punten, die hier aan de orde waren nader worden uitgewerkt. Want bijbels uitgewerkt zal inderdaad de eer van God het heil van mens en samenleving met zich meebrengen. Want God wil niet alleen in 't persoonlijke leven worden gediend maar in alle verbanden van het leven. Daarom staat Voetius' devies niet op gespannen voet met de roeping tot dienstbetoon èn opbouw van de samenleving. Heeft de zending juist ook niet overal dit laatste ik zou haast zeggen als vanzelfsprekend meegebracht?

Juist vanwege de verschuivingen die zich in de zendingstheologie voltrekken t.a.v. de primaire roeping was het goed dat de G.Z.B, deze hoofdlijn van de zending zó verwoordde. De reacties maakten duidelijk dat het nodig was.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen