Zieleklanken.

iv.

Ik moet erkennen dat ik nimmer Het kwaad verlaten had, dat 'k immer Daarin was voortgegaan, want dat Was dag aan dag mijn hoogst begeeren, Daarin wild' ik alleen verkeeren. Bij 't voortgaan over 's levenspad.

Zoo Koning Jezus m' in genade Niet had aanschouwd, en al het kwade, Waar 'k lust in vond, had laten zien. Dan zou ik nog daarin vertoeven. Nog, zonder dat 't mij zou bedroeven, Daarin verkeeren, 't nooit ontvliên.

Maar wat, ach, wat zal dat mij baten. Als 'k straks deez' aarde moet verlaten ? Hem als een Borg voor al mijn schuld Nog missend, zonder Hem te wezen Voor Gods gericht, zou 'k'dan niet vreezen? Met smart en droefheid zijn vervuld ?

Zoo 't satan is, die met zijn listen, De plaats, de woning komt betwisten, Die Koning Jezus Zich in mij Bereid heeft, zou 'k tooh alle dagen Den satan tegenstaan, slechts vragen Aan Koning Jezus : „Wat wilt Gij ? "

Maar nu, ach, 'k moet nu telkens klagen, Dat ik naar al dat zondig jagen Nog uitga, dat ik keer op keer Nog in de zonden kan vertoeven, Verkeeren daar, waar 'k moet bedroeven Dien dierb'ren Koning, telkens weer.

En zal Hij daarom, als 'k moet sterven, Mij dan de plaats niet doen verwerven. Der eeuw'ge, bange duisternis, Zal Hij mij daarom niet doen komen daar, waar de klacht steeds wordt vernomen, Van 't eindelooze Godsgemis.

Zal dat mijn lot dan straks niet wezen . En zou ik daarom niet vol vreezen Steeds voortgaan, met een bange klacht, Zou dat niet steeds opnieuw mijn lippen, Een droevig klagen doen ontglippen, Bij 't zien op wat mij daar dan wacht?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen