Wij gaan wenen in de stad

In de Waarheid.svriend van 6 februari stonden in de rubriek 'Van overzee' een paar zinnen, die me niet loslieten. Het waren de volgende zinnen: 'Mijn dochter is verhuisd naar Rotterdam. Niemand van die flats gaat naar de kerk; zij is er een paar keer geweest, voelt zich erg alleen. Haar man gaat niet mee en zij laat het ook afweten'. Een paar trieste regels, die de geschiedenis tekenen van zeer velen in de stad. Jonge gezinnen voelen zich kerkelijk niet thuis, de stad is groot, ze verdwijnen geruisloos uit het kerkelijk meeleven. Hetzelfde geldt voor alleenstaanden, verpleegkundigen, studerenden en zovelen meer, die naar de stad trokken, maar geen kerkelijk onderdak vonden. Ongetwijfeld ligt voor een deel de oorzaak bij de betreffende wijkgemeente waar iemand komt wonen. Toch is er ook nog wel iets anders te zeggen. Het hoeft niet eenzaam wonen zijn in de stad. Hier en daar is een goed funktionerend kerkelijk leven, waar men zich thuis kan voelen. Dikwijls komt het echter voor, dat iemand zich niet meldt als hij of zij in de stad komt wonen. Is men dan bijvoorbeeld van herv. geref. huize dan voelt men zich al gauw verdwaald. Maar het kan ook anders. Bijvoorbeeld: we krijgen als predikanten een telefoontje: we komen wonen in de stad, met welke wijkgemeente kunnen we meeleven? Onze zoon of dochter gaat studeren, kan hij of zij bij u op de catechisatie? Weet u een kamer voov onze zoon of dochter? Of een verpleegkundige, die opbelt: dominee, waar preekt u a.s. zondag, ik wil graag bij u naar de kerk. Conclusie: laten zij die in de stad gaan wonen zich melden. Laten ze dat meteen doen. Of laten ouders dat voor hen doen. Laten jongeren, die gaan trouwen en een woning kregen in de stad, een trouwkaart sturen naar hun toekomstige predikant. Laat een collega, die weet, dat iemand uit zijn gemeente naar de stad verhuist, zijn collega in de stad daarvan bericht doen. Rotterdam is groot, dat geldt voor andere steden ook. Maar we weten als predikanten zelf wel ten bericht, dat iemand in de stad komt wonen door te geven aan een collega, die het aan gaat, of we verwijzen mensen door. Laat in ieder geval ieder, die zich meldt, ervan overtuigd zijn, dat hij of zij erg welkom is en binnen de kortst mogelijke tijd bezoek krijgt. 

Rotterdam-Hilligersberg

R. Veldhuizen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen