ZAL AAN DE GLAZEN ZEE...

Een hemelsch schouwspel, majesteitlijk schoon, Vol schittering, door woorden niet t' omvatten. Een glazen zee, waar vuurvlammen in spatten, Spreidt zich voor 's grijzen zieners blik ten toon.

Die zee als sprank'lend glas en vuur en licht. Is wit omzoomd en overgolfd door klanken, Een schare zangers toch staat aan haar flanken, Psalmzingt en citerspeelt

Wat vergezicht!

Hoort! machtig zwelt der zaal'gen lofzang aan. Aanbiddend 't Lam en Hem Die 't hun voorzag, Ook 's Heeren Geest, Die voorlichting hun gaf. Halleluja ! Amen ! Groot zijn 's Heeren daan.

Wie zou Hem niet vreezen ! Hem Die eeuwig leeft.

Oorsprong aller dingen. Door Wien 't al beweegt. Wie zou Hem niet vreezen. Die de volkren weegt En rechtvaardig vonnist. Beeft, o volken, beeft!

Welzalig zij, die aan de glazen zee. Door citerspel en zang Gods lof verklanken, Aan 't bloed des Lams hun witte kleeding danken. En smaken der verlosten sabbath-vree !

De strijd voorbij ! En zij ten hemel ingehaald. Waar satan, zonde, nooit meer zal benauwen, 't Geloof is daar verwisseld in aanschouwen. 't Geslachte Lam heeft koninklijk gezegepraald!

Zal aan de glazen zee üw voet eens staan ? Zal ook üw stem zich aan den lofzang paren ? Of zult ge onbekeerd ter helle varen? ? Smeek om gena ! Nog neemt God zondaars aan !

Den Haag, Juli ’34.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen