STAAT EN MAATSCHAPPIJ

Het is alleszins begrijpelijk, dat de Regeering haar volle aandacht blijft geven aan de ontwikkeling van de Nationaal Socialistische Beweging.
lederen dag toch wordt het duidelijker, dat het revolutionair karakter dezer beweging een gevaar met zich brengt voor de veiligheid van den Staat. Het gevaar is zelfs ernstiger, dan velen wel denken of vermoeden.
Vooral groeit de macht der Nationaal Socialistische Beweging door de organisaties, op militaire leest geschoeid, die van haar uitgaan.
Deze organisaties intimideeren en jagen de bevolking vrees aan.
Daarom was het van de Regeering goed gezien, toen zij eerst het dragen van partijuniformen en het medevoeren van partij vaandels bij de wet van 15 Sept. 1933 (het uniformverbod) verbood en daarna zich bezig hield met het treffen van voorzieningen omtrent weerkorpsen.
Volgens artikel 1 van het desbetreffend wetsontwerp zal het verboden zijn weerkorpsen tot stand te brengen, daarvan deel uit te maken of deze te steunen.

Weerkorpsen, die in dienst zijn van politieke organisaties, leveren een ernstig gevaar op voor de openbare orde en rust. (Dit gevaar bestaat hierin, dat niet-verantwoordelijke leiders, in bewogen tijd en bij revolutionaire situaties, wanneer zij de beschikking hebben over zulke korpsen, op elk oogenblik, dat zij dit nuttig of noodig oordeelen, dan wel, dat zij daartoe gedreven worden, het gewicht van hun machtspositie in de schaal kunnen leggen.
De ervaring in het buitenland leert dat. De Nederlander van 16 December 1935 schrijft terecht:
»Het is niet te boud gesproken, wanneer wij als feit constateeren, dat zonder de S.A. en de S.S. de Nationaal Socialistische Partij in Duitschland nimmer de zoo alles beheerschende positie had kunnen verwerven, die zij thans inneemt. Verzet tegen haar greep naar de totale macht in 1933 had oogenblikkelijk een burgeroorlog tusschen de Nationaal Socialistische Partij-legers en het linksche deel der bevolking, ten deele ook bewapend, ontketend. Het is begrijpelijk, dat dit feit talloos velen zonder verzet in de nieuwe orde deed berusten.
Daarom dreigt van weerkorpsen, die in dienst staan van politieke organisaties, onmiddellijk rechtstreeksch gevaar voor de veiligheid van den Staat.
Immers in een tijd, als waarin wij thans leven en waarin tengevolge van den economischen en socialen nood de bevolking, door allerlei onverantwoordelijke leidslieden geprikkeld, licht in een revolutionaire stemming gebracht kan worden, behooren verstoringen van de openbare orde en rust niet tot de onmogelijkheden. Is dus het uniformverbod, en zoo aanstonds ook het verbod om weerkorpsen tot stand te brengen, toe te juichen, de vraag blijft echter aan de orde, of wel op den duur met deze twee maatregelen zal kunnen worden volstaan om aan de machtsvorming van de Nationaal-Socialisten een einde te maken.
Want het zijn niet alleen de uniformen en de weerkorpsen, die de Nationaal Socialisten gebruiken om zich een macht in den Staat te veroveren, doch daarnaast zijn nog andere middelen die aangewend worden om de positie der Nationaal-Socialisten te versterken. Wij noemen de kunstig in elkander gezette organisatie der beweging, waardoor de bevolking in al haar geledingen kan worden bereikt, de oprichting van den Nationalen Jeugdstorm en — om ons slechts tot deze drie machtssferen van de Nationaal-Socialisten te bepalen — de laatste schepping der beweging, de gilden van voortrekkers, bij welke instelling de stootgroepen zijn ondergebracht.
Voegt men hierbij nog de methode, welke gebruikt wordt om de beweging in één hand te brengen, m die van den leider, door van de leden te eischen de gelofte van trouw en gehoorzaamheid, en de middelen die aangewend worden om de bevolking voor het Nationaal-Socialisme te winnen en die voorbereid worden door geheime circulaires van de hoofdleiding en door opdrachten, welke de kring-en blokleiders der organisatie ontvangen, dan zal het duidelijk zijn - wil de veiligheid van den Staat verzekerd zijn - dat de Regeering nog andere maatregelen zal moeten treffen, dan een uniform-en weerkorpsenverbod, om de machtsvorming der Nationaal-Socialisten te onderdrukken.
De eisch, die men met het oog op deze dingen de Regeering stellen mag, is dat zij paraat zij.
Daarop kan niet genoegzaam de aandacht der Regeering gevestigd worden.
 

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen