Het huwelijk in bijbels licht 3

II HET HUWELIJK WANSCHAPEN

Doordat de mens gevallen is, is ons leven onder de macht van de zonde gekomen. Dat geldt ook van het seksuele leven.

Het is niet waar, dat het seksuele leven als zodanig zondig is. God Zelf heeft deze levensmogelijkheid geschapen en ons opgedragen om die mogelijkheid ook te beleven. Reeds voor de zondeval gaf Hij de opdracht: 'Weest vruchtbaar en vermenigvuldigt'. Wie zich door een medicus of door medische geschriften laat voorlichten, hoezeer het seksuele leven met ons menszijn verweven is en welke wonderschone dingen, er gebeuren in de seksuele eenwording, in het ontstaan en in de ontwikkeling van het nieuwe leven, die merkt hoe wonderlijk schoon dit alles door God geschapen is. Ook van dit onderdeel van het geschapene geldt, dat alles wat God gemaakt had goed is.

Daarom zou het zeer nuttig zijn als weer eens een christen-arts een eenvoudig, maar eerlijk, openhartig boekje schreef over de seksuele kant van het huwelijksleven. Onze onwetendheid in deze is zo groot en er wordt ons zoveel laag-bij-degrondse voorlichting opgedrongen, dat eerbiedige voorlichting meer dan noodzakelijk is. God wil dat het menselijk geslacht vermenigvuldigd wordt, maar God heeft dit geordend door en gebonden aan het huwelijk. In het huwelijk vindt de eenwording van man en vrouw haar rijkste en duurzame vorm; daarin vindt ook het kind zijn rijkste geborgenheid. Het seksuele leven moet liefdes-beleving zijn, niet uitbuiting van wellust-beleving.

In verkeerde handen

Maar deze hoge gave, deze hoge taak van de seksuele eenwording, is na de zondeval gekomen in de handen van zondige mensen. Wat zullen die er nu van terecht brengen! Door de onbeteugelde zondelust en de zondemacht is het seksuele leven gevaarlijk geworden. Een man uit „gezelschapskringen" drukte zich eens zeer kras uit toen hij tot mij zeide: 'Door de zondeval is ons verstand verduisterd, onze geest verduiveld en ons vlees verdierlijkt'. Geen vleiend getuigenis, maar wie het nog eens naleest en de Schrift ernaast legt zal moeten erkennen, dat het letterlijk waar is. Daarom moet het vlees beteugeld worden of om het bijbelser te zeggen, ons leven moet geheiligd worden, geheiligd worden door de band aan Gods Woord en de werking van de Heilige Geest.

Men heeft het wel eens zo uitgedrukt: elektriciteit is een goede, waardevolle kracht, maar zij is bij verkeerd gebruik ook dodelijk gevaarlijk. Elektrische stroom moet daarom in goede banen geleid worden. Zo worden de kwade gevolgen tot een minimum beperkt en de goede vruchten het meest genoten. Ook de seksualiteit is een grote macht, maar in de greep der zonde gekomen. Daarom moet zij in goede banen geleid worden en die banen worden ons gewezen in het Woord van God.

Kunnen wij dan maar stap voor stap in de Bijbel lezen, wat je doen en wat je laten moet? Neen, de Bijbel is geen receptenboek, maar een levensboek. Om uit het Woord te leven hebben wij de rechte instelling tegenover God en Zijn Woord nodig en dan heeft God ons Zijn licht en leiding beloofd. Als ons leven losraakt van God, raken wij ook Zijn leiding kwijt en komen in de duisternis terecht, waar menselijke wijsheid ons steeds meer knechten zal. Daarom moet het huwelijk, daarom moeten de gehuwden aan banden gelegd worden, namelijk aan de banden, die God gelegd heeft en die ons zijn geopenbaard in Zijn geboden.

Dit is juist de nood van onze tijd, dat men op allerlei levensterreinen de banden aan God en Zijn Woord afschudt.

De voorlichting

Dat men de banden van Gods Woord afschudt blijkt onder anderen duidelijk uit de seksuele voorlichting, die men geeft. Men wil het seksuele leven bevrijden van de banden, waarin het door kerk en traditie geboeid is en men vergeet te vragen in hoeverre dit banden zijn, door God Zelf gelegd. Men wil vrijheid, vrijheid voor ieder mens om zichzelf te zijn en zijn eigen leven te leven, maar Gods Geest leert ons, dat vrijheid zonder God bandeloosheid wordt, ja slavernij aan de machten der duisternis. Ware vrijheid is alleen mogelijk, als God ons vrijmaakt van de machten der duisternis, van zonde en duivel.

God heeft de mens in en tot Zijn gemeenschap geschapen. Alleen in Zijn gemeenschap is gezond, zinvol, gelukkig leven mogelijk. Het seksuele leven is dan ook niet aan onze zogenaamde vrijheid overgegeven, maar is, gelijk alle menselijk leven, aan God gebonden en aan Hem gedurige verantwoordelijkheid schuldig.

Ik denk in dit verband aan een man, die voorheen 's zondags ging roeien, zwemmen, hengelen enz., want de zondag was immers zijn vrije dag. Dit duurde totdat hij indrukken kreeg van God, dood en eeuwigheid. Toen kon dat niet meer en hij werd een trouw medelevend gemeentelid, die op vrij hoge leeftijd nog belijdenis des geloofs aflegde. Eens verklaarde hij mij dit alles met deze woorden: 'Vroeger beschouwde ik de zondag als mijn vrije dag; ik besefte niet dat het Gods dag was'!

In dit licht moeten wij ook het seksuele leven stellen. De massa, volgestopt met verkeerde ideeën, denkt dat het seksuele leven aan onze vrijheid is overgegeven, die men kan uitleven met zoveel lustbevrediging als maar mogelijk is. Voorbehoedsmiddelen helpen om deze lustbevrediging eindeloos te herhalen, zonder de 'lastige' gevolgen te moeten dragen. Lustbevrediging dus, zonder verantwoordelijkheid voor God. Men beseft niet dat ook het seksuele leven Gods gave is. Ook hier geldt Gods verbondseis: Wandel voor Mijn aangezicht en wees oprecht'. Genesis 17 : 1. Ons seksuele leven mag ons gebedsleven niet verhinderen, 1 Petrus 3 : 7.

'Heiligmaking en eer'

Daarom is de Schrift vol vermaningen tot kuisheid en wordt er gewaarschuwd tegen de wellusten des vleses. Met name in de brieven van Paulus komen herhaaldelijk de waarschuwingen voor tegen de seksuele uitlevingen. Daarom vermaant hij bij voorbeeld in 1 Thessalonicenzen 4 : 3—7, dat wij ons moeten onthouden van hoererij; dat een iegelijk moet weten zijn vat te bezitten in heiligmaking en eer, omdat God ons niet geroepen heeft tot onreinigheid, maar tot heiligmaking.

'Zijn vat bezitten in heiligmaking en eer'. Wat wordt hier bedoeld met 'vat'? De uitleggers verschillen. Velen denken bij 'vat' aan ons lichaam, anderen denken met name aan de seksualiteit. Wezenlijk maakt dat niet veel verschil. Hier wordt in elk geval bedoeld, dat wij op het gebied der seksualiteit ons lichaam moeten bewaren in heiligmaking en eer en ons niet moeten overgeven aan onreinigheid.

In heiligmaking. Dat wil zeggen ons leven mag niet neergehaald worden in het beneden-menselijke; ons leven mag niet blijven steken in het louter alledaags menselijke; ons leven moet hoger opgeheven worden. Het moet Gode geheiligd worden. Hem, de Gever, toegewijd worden.

En in eer. Wat wil dat zeggen? Ik ga maar niet uitvoerig na hoe men zich seksueel kan verlagen. Hoe de man zichzelf kan verlagen en hoe hij de vrouw kan verlagen. De vrouw mag niet verlaagd worden tot voorwerp van lustbevrediging. Zij is schepsel Gods; zij is geroepen haar lichaam en geest zuiver te bewaren in dienst van haar Schepper. Zo moeten man en vrouw elkaar zien: elkaar de eer geven schepsel Gods te zijn, geroepen en bestemd tot Zijn dienst. Ons lichaam moet zijn en van de gelovige is het: een tempel van de Heilige Geest, waarin God verheerlijkt moet worden, 1 Cor. 6 : 19, 20.

Is dan een kloosterleven niet te verkiezen boven het huwelijk? Helemaal niet. Dat is een levensverarming, die God ons niet oplegt. Daarom schrijft de Schrift ook heel open en eerlijk: Het huwelijk is eerlijk — eerbaar — onder allen en het bed onbevlekt, maar hoereerders en overspelers zal God oordelen', Hebreeën 13 : 4. Het huwelijk is een rijke gave van God, maar gebonden aan Gods wil en bedoeling. God verbiedt alleen alle losbandigheid; alle uitleving zonder normen.

Wie nog een. seconde mocht twijfelen aan de goede zin van het huwelijk leze eens Johannes 2 : 1—12 en de schone woorden daarover in het huwelijksformulier, 'dat onze Heere Jezus Christus de huwelijke staat zo hoog geëerd heeft met Zijn tegenwoordigheid, giften en wondertekenen te Kana in Galilea, om daarmede te betuigen dat de huwelijke staat behoort eerbaar gehouden te worden door allen'. Wie onzer kan zeggen, dat de Koningin op zijn en haar huwelijk aanwezig geweest is? Zij heeft wel wat anders en belangrijkers te doen. Maar de Koning der ere is op de bruiloft te Kana aanwezig geweest; daar lichamelijk en bij u en mij met Zijn genade en Geest en dat zeker, als u Hem ook uitgenodigd hebt.

Het huwelijksdoel

We zeiden zo pas, dat het huwelijk niet ongebonden mag zijn, maar gebonden is aan Gods wil en bedoeling. Wat is nu Gods bedoeling met het huwelijk als levensband tussen één man en één vrouw?

Daar is verschillend over geoordeeld. In de Roomse theologie heeft men de nadruk gelegd op de voortplanting van het mensengeslacht. Neen, de oorzaak ligt veel teerder. Gods bedoeling is dat man en vrouw elkaar tot hulp zullen zijn. Dat noemt de Schrift als dé bedoeling van het huwelijk, opdat 'zij elkander trouw helpen en bijstaan in alle dingen, die tot het tijdelijke en eeuwige leven behoren'. Aldus weer het huwelij ksformulier.

Nageslacht verwekken kan ook wel zonder de huwelijksband. Dat heeft men in Rusland na de revolutie ook gepropageerd en enkele jaren in praktijk gebracht: vrije liefde tussen mannen en vrouwen en als daar kinderen van komen, zorgt de staat daar wel voor in kinderverzorgingstehuizen. Zelfs de atheïstische kopstukken der revolutie zijn teruggeschrokken voor de nare gevolgen van deze studeerkamertheorie, zodat het huwelijk spoedig weer officieel hersteld is.

Maar hangt het huwelijk dan niet samen met het verwekken van nageslacht? Zoekt God dan geen nakomelingen? Ja, maar dan zoals Maleachi het van God leerde. God zoekt geen nageslacht zo zonder meer maar Hij zoekt 'een zaad Gods', Maleachi 2 : 15! Daarom wilde Hij het huwelijk tussen één man en één vrouw. God wilde de verwekking van nazaad in eerbaarheid en binnen de vaste en veilige band van de huwelijkstrouw. Dat is een hoog gebod van God en een heerlijke voorzorg en beveiliging voor het kind.

De vrouw heeft recht op de levenslange trouw van de man, aan wie zij zich gaf; het kind heeft recht op liefde in tweevoud van vader en moeder. Anders handelen is een misdaad tegen God, een misdaad tegen elkander èn een misdaad tegen het hulpbehoevende kind, dat liefde nodig heeft. Zorgt God ook voor de kinderen? Ja, God zorgt ook voor het hulpeloze wicht! Dat wil Hij omvangen door liefdesarmen, door de liefdesarmen van vader en moeder, die door liefde en huwelijkstrouw aan elkander verbonden zijn. Daarom schreef iemand eens: 'Het grootste geschenk, dat een vader zijn kinderen kan geven is, dat hij hun moeder liefheeft'. Kinderen, die dat missen, missen ontzaglijk veel, iets wat zij vaak hun leven lang niet te boven komen. Een tekort aan liefde is de ergste ondervoeding.

Maar de aartsvaders dan?

Maar als wij menen, dat volgens Gods Woord de eisen van het huwelijk zo hoog gesteld moeten worden, zijn wij dan niet bezig de Bijbel af te romen, in die zin, dat wij eruit halen, wat in ons denkschema past en andere Schriftgegevens stil laten liggen? Dat gevaar is steeds groot. Mede daardoor zijn de kerkelijke richtingen uit elkaar gegroeid, ieder met zijn lievelings-waarheden.

Inderdaad de Schrift stelt ons wat het huwelijksleven betreft voor uitennate grote moeilijkheden. De huwelijkspraktijken van Abraham, de vader der gelovigen, van David, de man naar Gods hart en vele anderen; de vele voorbeelden van overspel, ons in de Schrift vermeld, bewijzen ons, dat het tijdens het Oude Verbond vaak ver beneden de maat was. Inderdaad, maar die gevallen worden ons niet tot voorbeeld gesteld. Niet de praktijk der aartsvaders mag ons tot maatstaf zijn, maar de richtlijnen die God Zelf gegeven heeft. In de Schrift staan deze voorbeelden altijd in een verband, waaruit duidelijk blijkt, dat het niet was naar Gods wil. Dit in onderscheid met de tegenwoordige sex-literatuur, waar de uitleving van het kwade als normaal en psychisch gezond wordt voorgesteld en meermalen losgemaakt van de huwelijkstrouw. Daar is het seksuele tot het beneden-menselijke, zelfs tot het beneden-dierlijke afgezakt.

Gods Woord deelt de zonden, zelfs van de heiligen, eerlijk mede. Laten wij er dankbaar voor zijn. Wij kunnen eruit zien, hoe groot de macht der zinnen is. Wij kunnen er ook uit zien, dat seksuele overtredingen niet onvergeeflijk zijn. Wie zou die troost niet behoeven?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen