Door de Geest van God geleid

2

De vorige keer hebben we gezien dat het woord 'leiden' verband houdt met opvoeden, naar een bepaald doel brengen. Calvijn laadt het woord nog zwaarder door te spreken van regeren. De Geest leidt, regeert de kinderen Gods. Die leiding en regering door de Heilige Geest is een kenmerk van de kinderen Gods. Uit het geleid worden door de Heilige Geest mogen ze voor zichzelf opmaken dat God ze tot Zijn kinderen heeft aangenomen. De gelovigen worden door de leiding van Gods Geest verlevendigd tot een ontwijfelbaar vertrouwen in hun zaligheid, aldus Calvijn.

De leiding door de Geest van God is gericht op het eeuwige leven. Dat is het doel waarheen de Geest brengt. Dat doel kan ze niet ontgaan omdat Gods Geest hen regeert.

Nu bedoelt Paulus in Romeinen 8 : 14 de heiligmaking 'waartoe de Heere alleen Zijn uitverkorenen verwaardigt, wanneer Hij deze zich tot kinderen afzondert' (Calvijn Comment. Rom.).

Afzonderen, dat zegt al genoeg. Ligt daarin niet de kern van de heiliging van het leven ? Die ons getrokken heeft uit de macht der duisternis en overgezet heeft in het Koninkrijk van de Zoon Zijner liefde (Coloss. 1 : 13). Dat was het werk van de Vader. Maar het is het werk van de Geest om in de heilgeheimen van dat Koninkrijk verder te leiden. Maar wanneer Die zal gekomen zijn, namelijk de Geest der waarheid. Hij zal u in al de waarheid leiden. De Heere Jezus vertroost in dit woord Zijn discipelen dat Hij ze niet als wezen op de aarde achter zal laten. Hij weet hoezeer ze leiding nodig zullen hebben. Hij zal de Geest geven. Die zal hun Gids en Leidsman zijn. Wat rijk om zo'n Leidsman te hebben. Want leiding heeft ieder mens nodig. Ieder mens wordt ook geleid. Ook al zet hij nog zo'n grote mond open dat hij autonoom is en zelf wel beslist en uitmaakt welke weg hij inslaat. Maar ook de zogeheten mondige mens wordt toch geleid. Geleid door zijn driften en hartstochten. Geleid door zijn verdorven verstand en verkeerde wil. Kortom, geleid door de geest uit de afgrond die maar één doel heeft: euwig te binden in de onverbreekbare banden der duisternis.

De gelovigen zijn uit die duisternis getrokken en worden geleid door de Geest van God. Die Geest was door Christus beloofd. Die Geest is uitgezonden en komt in het leven dat werd overgezet in het Koninkrijk van de Zoon van Gods liefde. In dat leven gaat Hij regeren en gaat Hij leiding geven. Hoe en op welke wijze ? We zagen de vorige keer: door het Woord alleen. De Geest die de Auteur is van de Schrift, gaat dat Woord ook hanteren als de enige leidraad in het leven. De Geest als Leidsman der gelovigen gebruikt als leidraad het Woord. Hij bindt ons aan het Woord. En het Woord verbindt ons aan Christus.

De vraag komt nu op: hoe moeten we ons die leiding concreet voorstellen ? We zagen dat de gelovigen geleid worden door de Heilige Geest. Hij wijst de weg. Hij baant het pad. Dat levenspad is afgebakend door het Woord. Dat brengt tot het gebed: Maak in Uw Woord mijn gang en treden vast. In dat Woord heeft God immers Zijn wil geopenbaard. Daarin lezen we de regel om naar te leven. Als een gehoorzaam kind willen we de regels van Vader niet overtreden. Maar hoe moeilijk is het soms om erachter te komen wat de wil des Vaders is. De Bijbel is geen encyclopedie om op allerlei vragen een regelrecht antwoord te geven. Je kan niet voor allerlei situaties de Bijbel als een vraag-en antwoordboek naslaan. En toch, de Geest leidt door het Woord. Dat Woord wijst toch de weg. Dat zal ons tot gebed uitdrijven. Zend Heere, Uw licht en Uw waarheid, dat die mij leiden. Mag ik bij Uw licht, licht in mijn vragen en zorgen ontvangen. En dan wordt het ervaren dat de Geest ook door dat Woord leidt. De weg wijst, het pad laat zien waarlangs onze voet mag en kan gaan. We hebben daarbij atlijd maar te vragen: wat is tot eer van God ? Waarin wordt God het meest verheerlijkt? En in de gelovige omgang met het Woord, in het gebed om de verlichting en de leiding van Gods Geest wordt ons dan toch de weg getoond en gewezen.

Niet vergeten mag worden dat wij daarbij onze eigen verantwoordelijkheid houden. De Geest verlicht het verstand, buigt onze wil. Vernieuwt ons hart. Richt onze verlangens. Voor het eerst als Hij ons levend maakt. Maar daarna steeds door. En wij zijn daarbij geen stokken of blokken. We zijn mensen met verstand en wil, gevoelens en genegenheden. Die worden niet uitgeschakeld door de Geest, maar ingeschakeld. Zeker, nodig en noodzakelijk is dat we aldoor gericht blijven en verbonden aan het Woord van God. Het vlees, dat is in de Bijbel altijd het leven zonder God, naar eigen inzicht, tot eigen eer en genoegen, dat vlees blijft ook na de vernieuwing door Gods Geest begeren tegen de Geest. Het vlees wil zich niet onderwerpen. Wil er niet onder komen. Wil blijven heersen tegen de Geest in. In de leiding door de Geest van God moeten we daarop steeds bedacht blijven. Wat is vleselijk, wat komt uit ons eigen vlees op en wat is van de Heilige Geest ? Een troost is echter dat niet alleen het vlees begeert tegen de Geest. Maar dat ook de Geest begeert tegen het vlees. Op de Pinksterdag werd de Geest uitgestort op alle vlees. Ook op dat zondige vlees dat altijd weer probeert zich onder God vandaan te worstelen. Gelukkig, de Geest begeert tegen het vlees. Het vlees is er door genade onder gekomen. En nu verzet zich ons vlees wel tegen de leiding en regering door Gods Geest. Maar de Geest zal winnen. Alleen blijft voor ons de opdracht: Strijdt tegen de begeerlijkheden van het vlees. Laat het vlees niet opnieuw tot heerschappij komen. En ook daarin is zo nodig dat we voortdurend op het Woord geworpen worden in geloof en gebed. Ook in de concrete beslissingen waarvoor het leven de gelovigen steeds stelt. Juist in die concrete dingen komt het erop aan dat we ons vlees, onze eigen gedachten en gevoelens, gevangen leren geven aan de gehoorzaamheid onder Christus.

In dit verband denk ik ook aan wat sommige mensen soms kunnen zeggen dat ze in een bepaalde situatie een woord of een waarheid hebben gekregen. Of anderen die zitten te wachten op een woord, een ingeving. Zit daar niet vaak achter dat men wil vluchten voor de eigen verantwoordelijkheid ? Om persoonlijk tot een beslissing te komen in gebondenheid aan het Woord. Dat men weigert eigen begeren te verloochenen en te wederstaari. Dat zo'n woord of ingeving eigen vleselijk inzicht en verlangen moet sanctioneren.

Ja maar, zegt u misschien, als de Heilige Geest nu leidt door het Woord, dan is het toch niet verkeerd als we dan ook een bepaald woord of een bepaalde tekst in ons hart voelen opkomen dat ons de weg wijst. Dan zeg ik: zeker kan dat. We kunnen zo in moeilijkheden zitten, zo vastgelopen zijn, dat we het niet meer weten. De weg niet zien. En dan kan het toch zijn dat de Heere op ons gebed door een bepaald bijbelwoord ons de lucht ineens doet opklaren en we innerlijk overtuigd worden: Dit is de weg, daarin heb ik te gaan ? Ik wil dat niet ontkennen. Als we er altijd maar op bedacht blijven dat we ook hierin onszelf kunnen bedoelen. Een woord naar ons toe kunnen halen, dat ons het meeste past in de gegeven situatie. We zijn zo arglistig en op onze eigen rust uit. Het gaat er niet om dat ons hele leven beheerst wordt door het ontvangen van losse woorden, maar dat de hele leer van het Woord ons leven richt en stuurt. Leven door de Geest, onder leiding van de Geest is een leven in gemeenschap met Christus. Zijn weg is ook de weg van allen die in Hem zijn. Het moet ons verlangen zijn om steeds weer Zijn voetstappen te drukken. Om door Zijn Geest gemeenschap te hebben met Hem, juist ook in Zijn liefde die zo vol zelfverloochening was. Niet op onszelf uit. Maar op de Vader gericht. Om Zijn wil te doen. Hem welbehagelijk te zijn. Het gaat om de heiliging van het leven. Om het doden van ons eigen vlees. Om de onderwerping van ons eigen ik. En dan hebben we echt niet altijd zomaar een woord klaar voor alle mogelijke beslissingen waar het leven ons voor stelt.

Maar dan wordt het ons enig begeren om door de Geest van Christus geleid en beheerst te worden en van daaruit te beslissen. Dan kan het gebeuren dat we toch geheel geen inzicht hebben in een bepaalde beslissing en dat het gebed in ons bovenkomt: Heere, wijs U me de weg uit het Woord. En wie kan er dan niet van spreken dat God Zijn Woord voor ons opent en ons soms zo duidelijk de weg wijst. Maar, nogmaals, dat is geen prikken in de Bijbel, of de Bijbel open laten vallen en dan bij de opengevallen bladzij een woord zoeken dat ons uitkomt, maar in gelovige gebedsworsteling en gedurige omgang met de Schrift zoeken naar de weg die de Heere wijst. In afhankelijkheid en overgave.

Laten we daarbij ook niet onderschatten de prediking en bediening van het Woord. Ook daardoor wil de Heilige Geest leiden. De Heere onderwijst de Zijnen in de samenkomst van de gemeente. In de gemeenschap der heiligen. Hoe vaak worden niet al onze levensvragen onder de lamp van Gods Woord, onder de levende bediening van de Geest, tot een antwoord gebracht. Dan hebben we soms in de week geworsteld om licht in bepaalde zaken en op de zondag horen we het antwoord uit de mond van Christus' dienaar. Dat is niet toevallig. Maar dat is nu de leiding van Gods Geest. Zo leidt de Geest. Door het Woord,

(wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen