Geef ons een koning

Te Rama wordt een vergadering gehouden. Een belangrijke vergadering. Want daar zijn de oudsten van het volk bijeengekomen. Waarom? Ze hebben een vraag. Een belangrijke vraag, die ze richten tot Samuel: 'Zie, gij zijt oud geworden, en uw zonen wandelen niet in uw wegen; zo zet nu een koning over ons, om ons te richten, gelijk als de volken hebben'. Waarom komen ze toch met dit verzoek? Als we op het eerste horen afgaan, voeren ze als motief aan; dat de zonen van Samuel, die hij als rechters had aangesteld, niet in zijn wegen gaan. Een koning zal het beter doen. Geef ons een koning om ons te richten.

Maar als we ons teksthoofdstuk goed lezen, dan is de slechte handelwijze van de zonen van Samuel slechts een aanleiding tot dit verzoek. Het komt hen eigenlijk nu wel goed van pas. Ze willen een koning omdat ze gelijk willen zijn aan de andere volken. En daarom zegt de Heere tot Samuel: 'Zij hebben u niet verworpen, maar zij hebben Mij verworpen, dat Ik geen Koning over hen zijn zal'. Dat is hier het erge van hun verzoek. Want de Heere Zelf regeerde toch als de hoogste Koning over Zijn volk. Israël had geen aards koning nodig. Daarin onderscheidde de Heere Zijn volk van de andere volken. En had het een betere Koning kunnen hebben? Hoe goed had de Heere voor hen gezorgd. En toch is daar nu dit verzoek: Geef ons een koning om ons te richten. Wordt zo dit verzoek niet een pure ongeloofsvraag? Ze vertrouwen meer op een aards koning dan op de Koning der Koningen. 'Ze hebben Mij verworpen', zegt de Heere.

Maar klinkt ons deze vraag vreemd in de oren? Of horen we er de echo in van die vraag, die in het paradijs voor het eerst werd gesteld? Ook daar klonk het: geef ons een koning. Geef ons een andere koning. Want daar kwam de zondeval op neer. Daar hebben we gekozen voor de grote tegenstander van de Schepper van hemel en van aarde, de duivel. En wat hebben we met deze keuze gedaan? Hetzelfde ten diepste, wat de Heere tot Samuel zei: Zij hebben Mij verworpen. Geef ons een koning. 't Is deze oude roep, die ook in de praktijk van ons natuurlijk leven elke keer weer openbaar komt. Het niet willen leven onder de heerschappij van de Koning der Koningen. En dat, terwijl de duivel zo'n harde koning is. En toch houdt ons natuurlijk hart zo vast aan de vraag: geef ons een koning, geef ons een andere koning. Want die keuze voor deze koning zit zo diep in ons hart. Zo wordt dit verzoek een spiegel, waarin we de diepste keuze van ons hart kunnen zien.

En dan het wonderlijke! En de Heere zeide tot Samuel: 'Hoor naar hun stem, en stel hun een koning'. Toch een koning. Hoe is het mogelijk? Ja, dan komen we op een punt, dat wij niet kunnen verklaren, alleen maar bewonderen. Het volk Israël mocht geen andere koning hebben, want God Zelf was haar Koning. En toch moest daar een koning komen, want zó had God het in Zijn Raad bepaald. Het verzoek van de oudsten was zonde voor God. Maar God gebruikte dit verzoek om Zijn Raad te volvoeren. Want heel het koningschap gaat Hij inlassen in Zijn verlossingsplan. De koningen van Israël zullen worden ingeschakeld om die grote Koning, de Heere Jezus Christus, geboren te doen worden. Wonder van Gods goedheid, dat zelfs de zonde Hem niet tegen houdt. Wat een wonderlijke diepte komt er zo in dit verzoek van de oudsten te liggen. We horen de Adventsklokken erin luiden. Door Gods genade, wordt deze vraag de rijkste vraag, die er maar is. Want dan is het een vraag, die oprijst uit het hart, dat de ernst van zijn keuze verstaat, en de schuld en de dwaasheid ervan: hoe kom ik onder die harde koning vandaan? O, hoor het dan! Dwars door het zondige verzoek van de oudsten heen, werkte de Heere, om de grote Koningszoon geboren te doen worden. En Hij is gekomen. Hij heeft de strijd met de duivel aangebonden. Het kostte Hem bloed en tranen, ja Zijn eigen leven. En toch is Hij doorgegaan, want Hij wist, dat het in deze strijd ging om de eer van Zijn Vader en dat Zijn recht hersteld moest worden. En in deze weg van lijden en van sterven, heeft Hij de kop van de slang vermorzeld. Als een David velde Hij Goliath neer, opdat zo Zijn volk in de overwinning zou delen.

Wat een genade dat de Heere toch tot Samuel zei: 'stel hun een koning'. Want nu is er een Koning, Die alle macht heeft om ook uw ziel te redden. Geef ons zo'n Koning!

Is dat uw zielevraag? Dan zal de Heere ook horen. Want Hij heeft Hem gegeven om gebondenen te bevrijden. En als Hij in de nood van de gebondenheid komt als Koning, dan gaan de banden los, en er komt liefde in het hart om deze Koning te dienen. En wat een Koning is Hij! 'Beminlijk Vorst, Uw schoonheid hoog te loven, gaat al het schoon der mensen ver te boven. Gena is op Uw lippen uitgestort'. Wat een rijkdom deze Koning te dienen. Dan zijn we gelukkig, als God in Christus weer over ons regeert. Och, de vijanden blijven stoken. U bent en blijft niet in staat uzelf te beschermen. Maar de beste strijd tegen de zonde is om maar veel in de geest te vertoeven bij Zijn strijd en Zijn overwinning.

U worstelt ermee, dat u uzelf niet kunt verlossen, dat u zo onwillig bent om onder de macht van de duivel vandaan te komen? Hoor dan de Heere eens tot uw ziel zeggen: zie hier, hier is uw Koning, Ik heb de kracht om ook u te verlossen, want Ik heb de overwinning al behaald. O, kom dan tot deze Koning. Want in deze Koning ligt de sterkte van Zijn volk. Zijn volk, dat hierdoor gekenmerkt wordt: wanneer ik zwak ben, dan ben ik machtig, machtig in Israels Koning. En al is deze sterkte voor de ongelovige verborgen, ons wacht een heerlijke toekomst. Want Hij maakt het waar: wij zullen met Hem als koningen heersen. Dat dan Uw Koninkrijk kome.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen