Boekbespreking

Edith en Alexander Tollmann, De zondvloed: van mythe tot historische werkelijkheid, uit het Duits vertaald door C. W. A. J. Walraven, oorspronkelijke titel: Und die Sintflut gab es doch: vom Mythos zur historischen Wahrheit, 528 pag., ƒ 49,50, uitgeversmaatschappij Tirion, Baarn 1994.
Edith en Alexander Tollmann verklaren de oorsprong van de zondvloedverhalen die in veel culturen over heel de wereld verspreid voorkomen uit de 'eind-Krijtimpact'. Zij verstaan daaronder de inslag – nu ruim 66.400.000 jaar geleden – van een minsten tien kilometer grote meteoor in Yucatan, niet ver van het tegenwoordige Mexico (30). Zo'n meteoor heet een asteroïde. Daardoor is een geweldige vloedgolf ontstaan (46-52), gevolgd door mondiale stortregens van ongekende intensiteit (58- 60). Dit leidde tot afbraak van de ozonlaag en verhoogde kosmische straling (65-68). Het leven op aarde werd daardoor onmogelijk.
De schrijvers geven aan het Babylonische zondvloedverhaal de voorkeur boven het bijbelse (170-172). Zij ridiculiseren wat de Bijbel zegt over de ark (361-374). De vraag hoe wij de verhouding moeten zien tussen de gegevens die ontleend zijn aan wat de Heere ons openbaart in Zijn Woord, met name die welke betrekking hebben op Genesis 1-11, en de gegevens die de natuurwetenschap ons aanreikt, komt niet in beeld. Wat voor waarde heeft een betoog dat gebouwd is op de combinatie van ongelijksoortige grootheden?
Het lezen van dit boek deed mij denken aan het woord van de Heere Jezus: Gelijk de dagen van Noach waren, alzo zal ook zijn de toekomst van de Zoon des mensen. Geen inslag van een asteroïde maar een onontwijkbare persoonlijke ontmoeting. Dan blijft slechts één vraag over: heb ik vergeving ontvangen voor al mijn zonden?

H. J. de Bie, Huizen

Myrie Tjoeng en Marijke Broekhuysen, red., Wat heet oud – gedachten over het ouder worden, uitgave Ten Have, Baarn 1994, ƒ 29,50.
Een boeiend boek, dat veel wetenswaardigs biedt. Het voorwoord stelt, dat het 'over onszelf gaat nu of straks'. In het eerste hoofdstuk wordt beschreven de 'ongelijke liefde van de 16e tot 18e eeuw in de literatuur'. Het volgende gaat dieper en meer genuanceerd in op het leeftijdsverschil van huwelijkspartners. Daarna volgen hoofdstukken over God de Vader en Jezus Christus, die de vinger leggen bij voorstellingen, die onjuiste gedachten oproepen, maar die bijbels gesproken zeker niet bevredigen. Anderen schrijven over de doorgeslagen waardering voor jongeren; gehekeld wordt de opvatting, dat men meende, dat 'het bestuur van een grote stad zo complex is, dat alleen onervaren jongelingen, dit kunnen doen'.
Verder horen we klachten over het ouder worden, maar ook woorden van dankbaarheid voor wat ouderdom biedt.
Samenvattend: een boeiend boek maar de troost van het Boek voor ouderen heb ik sterk gemist. De Bijbel spreekt over de ouderdom oneindig veel meer troostrijk en rijker.

C. A. Korevaar, Rotterdam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen