Licht uit de duisternis

Wat weten we toch veel! Veel meer dan de mensen van vroeger, die wisten eigenlijk van niets. Veel meer dan onze ouders denken onze kinderen, en ze zeggen het ook: Wat wou u daar nu van weten. We hebben blijkbaar alle reden om ons vergenoegd in de handen te wrijven. Er is zo veel kennis verzameld en verwerkt in deze eeuw, dat niemand het meer kan overzien. We leven weer in een eeuw van verlichting. Kennis verspreidt immers licht. Verlichting door kennis, daar zweren we bij. En waar die kennis nog te kort schiet, daar is voorlichting dringend gewenst. Maar ... Werpt onze kennis, in wetenschap en techniek, niet ten minste zoveel schaduw, als ze licht verspreidt? En valt de schaduw niet steeds onheilspellender over de toekomst. Raken we misschien met onze kennis in het donker? Zo worden wij genoopt om een uitroepteken door een vraagteken te vervangen.

Eén ding is zeker: Geen verlichting zonder licht. Welk licht? Vraag liever: Wiens licht. Want het maakt terdege wat uit, wie licht ontsteekt. In de tekst is sprake van God. Bij God behoort het licht, zoals bij de wereld de duisternis hoort. God is een licht en gans geen duisternis is in Hem. Waar van de levende God sprake is, is van het licht, het volle licht sprake. Daarom wordt Hij de Vader der lichten genoemd. En hoewel er wolken en donkerheid zijn troon omgeven, woont Hij niet in een ontoegankelijk donker, maar in een ontoegankelijk licht. Waar Hij sprekende tevoorschijn treedt, daar wordt het licht. Vandaar ook, dat Christus, het Woord Gods, het licht der wereld is.

U kunt dit op de eerste bladzijde van uw bijbel lezen. De aarde was woest en ledig, duisternis was op de afgrond. De afgrond heeft geen licht in zichzelf; het was aarde-donker, niets kon tot leven ontwaken. Toen weerklonk het woord des Heren: Er zij licht en .. . er was licht. Hij spreekt en het is er. Zijn machtswoord maakt scheiding tussen licht en duisternis en wat er verder geschiedt vindt plaats in het licht, het geschapen licht.

Paulus grijpt terug op dat scheppingswoord: God, Die gezegd heeft, dat het licht uit de duisternis zou schijnen. Het klinkt ons wat wonderlijk in de oren, licht dat uit de duisternis schijnt. God roept het uit de duisternis te voorschijn. zo groot is Zijn macht. Licht en duisternis zijn geen machten die voortdurend met elkaar overhoop liggen. God schept het licht. Hij schenkt het. Waar geen licht is, is geen leven. God is de God die licht geeft aan al wat leeft.

Die God deed meer. Hij is het, die in onze harten geschenen heeft. Dezelfde dus. Denkt de apostel hierbij aan zijn ervaring op de weg naar Damaskus: En hem omscheen snellijk een licht van de hemel? Dat schelle licht, dat hem verblindde? Waarschijnlijk wel. Maar dat is niet het eigenlijke wat hij bedoelt: Omschijnen is wat anders dan in de harten schijnen. Bovendien gebruikt hij het meervoud, hij betrekt er zijn medewerkers en de hele gemeente bij. In onze harten. Hij kijkt de gemeente eens rond: daar weten ze toch over mee. te spreken. God heeft in onze harten geschenen. Het geloof in die God schept gemeenschap.

In onze harten. God krijgt opnieuw met de duisternis te maken. Wij, mensen, waren naar Gods beeld geschapen, in het licht! Wij weerkaatsten zijn heerlijkheid. Maar wij rukten ons los van God en raakten daardoor in het donker. We werden duisternis. En we worden door de duisternis omringd, zodat we zoekend en tastend onze korte weg gaan, de eeuwige duisternis tegemoet. Waar sprake is van de mens, daar is sprake van duisternis en alle verlichting kan daaraan niets veranderen. Wij worden in het donker geboren en wij sterven in het donker. De apostel somt het elders op: verduisterd in het verstand, vervreemd van het leven Gods, door de onwetendheid, die in ons is, door de verharding van ons hart. Daarin wordt een vernietigend oordeel geveld over ons leven. Nu, vernietigend is het goede woord niet; een volstrekt oordeel; opdat er ruimte komt voor het herscheppende werk Gods houdt God zo grondig opruiming.

Verlichting? Integendeel: verduistering, vervreemding, verharding. Ontken het maar niet! God, Die gezegd heeft. Hij schept en herschept. Hij gaat opnieuw de duisternis te lijf; er zij licht! Dat is een sterk woord, het doet kracht. Het is duisternis verdrijvend en lichtgevend tegelijk. Hij is Degene die in onze harten geschenen heeft. Hij deed het lichten; schijnen is hier verlichten. Het licht dat hier schijnt, is het licht Gods. Wij kunnen geen licht in de duisternis ontdekken, lichtpunten, of lichtflitsen; wij kunnen nog minder licht in de duisternis ontsteken. Maar God. Vergeet toch nooit, dat al die strepen die door ons ontwerp gehaald worden, dienen, om Gods ontwerp te onderstrepen! Ik verkondig u God, Die gezegd heeft, dat het licht uit de duisternis zou schijnen. Dezelfde! Hoe heerlijk is Zijn Naam, hoe heerlijk zijn Zijn daden.

Dat licht is het licht van Zijn openbaring. Paulus doelt hier op de prediking van het evangelie. Hij handelt daar nogal uitvoerig over, omdat men in Corinthe heel wat aanmerkingen op die prediking heeft.

Het Woord schijnt als een licht in een duistere plaats. Het Woord wordt gepredikt. Als het scheppende en herscheppende woord van God. Hij heeft in onze harten geschenen; dat is God Zelf. Hij liet het licht worden, waar-tevoren de duisternis heerste en daartoe gebruikt Hij Zijn Woord. Het wordt bediend als lichtgevend: Wij worden uit de duisternis getrokken tot dat licht, lees ik soms. Hier staat: het licht schijnt in de duisternis. Moest ik het niet toegeven, dat de duisternis in mijn hart huist. Én ziet daar, het lieve evangelie ging rechtdoor naar mijn hart als een stralend licht.

De bediening van het Woord is bediening van het licht. De samenhang tussen woord en licht herinnert aan het begin van het Johannes evangelie. Paulus is de man van het woord. Wie predikt, trekt aan de bel. Mag hij binnenkomen? Wie bent u, waar komt u voor? Ik ben de man van het licht! Nee, ik kom niet om de stand van de meter op te nemen, ik val met het licht in huis! De bediening van het Woord is bediening van de Geest — c 3 vs. 8 —. Wij moeten Woord en Geest maar dicht bij elkaar houden; dat is naar de Schrift. Het evangelie is het woord van de Geest. Van God, de Heilige Geest, Dezelfde, Die gezegd heeft: Er zij licht! Hij maakt levend. Hij schenkt licht.

Het Woord dat bediend wordt, is het woord des geloofs. Dat is het Woord, dat geloof waardig is, geloofd wil worden, en alleen in het geloof verstaan wordt. De Geest en het geloof kunt u ook niet los maken van elkaar. Die in onze harten geschenen heeft. Dat is de verlichting van het evangelie der heerlijkheid van Christus — VS. 4. —.

Vanwaar deze uitwijding? Omdat de Here wil, dat wij deze verbanden zouden zien. Er wordt vaak zo losweg over Woord en Geest en geloof gesproken. In de prediking vinden ze elkaar, omdat ze bij elkaar behoren. God is een God van orde! Dat het menigeen niet helder is, is een gevolg van een prediking die de verbanden niet duidelijk maakt. Ze worden duidelijk, wanneer God verheerlijkt wordt, die ons Licht gegeven heeft, licht uit de duisternis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen