Missionair in Roemenië

We maakten kennis met een predikant van de Hongaars sprekende Gereformeerde Kerk in een heel klein dorpje. Deze predikant staat daar al 32 jaar en is helemaal één geworden met de bewoners. Hij gaat zondag aan zondag voor in de kerkdiensten en is samen met zijn vrouw totaal beschikbaar voor ieder die hem nodig heeft.
Ik vond deze voorganger een belichaming van Hem, Die gezegd heeft, dat Hij niet kwam om gediend te worden, maar om te dienen. En Die dat waarmaakte over de hele linie; die zelfs slavendienst verrichtte toen Hij de voeten van de discipelen waste.
Ik weet dat de situatie niet zomaar vergelijkbaar is met die in Nederland. Toch ben ik soms bang, dat predikanten hier te veel in een verkerkelijkte toren wonen, waar intussen druk vergaderd wordt over hoe de gemeente meer missionair kan zijn. Zijn wij als dominees echt mens met de mensen, met alle mensen die we ontmoeten? Missionair is: dienend beschikbaar zijn voor iedereen, ongeacht of hij naar de kerk gaat of niet.

Maaltijd
We werden uitgenodigd te eten bij eenvoudige gemeenteleden. Alleen de dochter van het gezin sprak een beetje Engels, de anderen Hongaars. Ondanks deze belemmering vroeg de moeder aan het einde van de maaltijd of ze met en voor ons mocht bidden. Ze deed het in een taal die wij niet verstonden, maar de woorden Holland en Dekker waren duidelijk verstaanbaar.
We waren ontroerd door de eenvoud, de vrijmoedigheid en de blijmoedigheid. We vroegen ons af in welk gezin in Nederland dit omgekeerd ook zo gedaan zou worden. We gingen in onze gedachten een rijtje gemeenteleden in Nederland langs en kwamen uit bij een paar wat meer evangelisch getinte gezinnen. Of zouden we ons vergissen? Voor ons had dit gezin in ieder geval een missionaire uitstraling.
In Sibiu bezochten we diensten in de grote Roemeens-orthodoxe kathedraal. Na afloop van de dienst op donderdagmiddag (!) 12 uur, die stampvol was, spraken ogenblikkelijk een paar jonge gemeenteleden ons aan met de vraag wie we waren, waar we vandaan kwamen en of we nog vragen hadden over wat we hadden meegemaakt. Ze spraken met zoveel enthousiasme, dat ze ons bijna bewogen ogenblikkelijk Roemeens-orthodox te worden.
Welke Roemeen, die bij ons een kerkdienst bezoekt, overkomt zoiets?

Missionaire kerkdienst
Op zondag maakten we opnieuw een gedeelte mee van een, ditmaal drie uur durende kerkdienst, in deze kathedraal. We verstonden er niets van, behalve de geloofsbelijdenis van Nicea, maar waren zeer onder de indruk van de toewijding, de eerbied, de prachtige gezangen, de hemelse muziek. In Nederland moeten we het hebben van een goede preek en ik geloof ook dat deze in missionair opzicht zeer belangrijk is. Maar een echt goede aansprekende preek houden is een hele gunst en een hele kunst.
Waarom stralen onze kerkdiensten niet iets meer uit van Gods aanwezigheid, die als vanzelf nodigt tot diepe eerbied, aanbidding, verwondering? Is het protestantisme niet te kaal om missionair te zijn? Daar is mijn Hongaarse collega in het kleine dorpje het waarschijnlijk niet mee eens. Maar hij is dan ook op een andere manier heel missionair. Mij blijven al deze ervaringen voorlopig weer bezig houden. Ik ben er nog niet over uit gedacht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen