XXII. TUSSEN VADER EN MOEDER.
De kleine Berend groeit als kool. Zijn vader kan lang op hem zitten staren als Mia hem voedt aan haar ^ borst. Onwillekeurig denkt Janus aan sommige moeders, die hun kind reeds in hun jeugd aan de Heere hebben afgestaan.
Hoe menigmaal gebeurt het echter ook dat de kinderen van gelovige ouders niet in hun voetstappen wensen te wandelen. Als daar waren de zonen van Samuel. Terwijl Samuel zelf reeds vóór zijn geboorte was verordineerd tot de dienst van God in bizondere zin, zo weken zijn zonen af. Doet de opvoeding alles niet, haar invloed is van het grootste belang.
Eli heeft zijn zonen niet eens zuur aangezien. Dit is in de Bijbel vermeld tot een waarschuwing voor allen, die vader en moeder zijn. Het is een grote post, mens te zijn, nog groter post man en vrouw te zijn, en een post van drievoudige ernst, vader en moeder te zijn.
Mia brengt de jongen naar zijn bedje. Het kleine kereltje is uiterst voldaan en lacht tegen zijn vader, die hem krabbelt onder de kin.
Het is stil in de keuken. De grote petroleumlamp wordt opgedraaid.
— Janus, zegt Moeder, zou je nog eens lezen uit Mac. Cheine?
— Best, Moeder, 't staot me wel an. Hij pakt het boek van de schoorsteenmantel en begint bij de bladlegger te lezen : Daar iedere geestelijke gave aan de hand van Jezus is toebetrouwd, werd hij, als hij Mozes en Paulus in het bezit van heerlijke gaven zag, daardoor aanstonds bewogen om hen te volgen in de tegenwoordigheid van die Heere, Die hun al die genade had toebedeeld.
Er is een hemelsbreed verschil tussen het prediken der leer of het verkondigen van Christus. Mr. Mac. Cheine predikte de volkomene leer der Schrift, ioals die door onze Geloofsbelijdenis daaruit verklaard wordt, stilstaande bij het bederf door de val des mensen, de weder-aanneming door de Middelaar. „De dingen van het menselijke hart en de dingen, die des Geestes Gods zijn", maakten in de grond altijd het onderwerp van zijn prediking uit. Uit de eigen bevinding van zware verzoeking wist hij de geheimen des harten te ontvouwen, zodat hij eens zeide : Hij veronderstelde, dat de eigenlijke reden, waarom velen der grootste zondaren uit Dundee liem waren komen horen, daarin bestond, dat zijn hart zoveel overeenkomst met het hunne aan de dag legde.
Echter predikte hij geen geloofsleer alleen, maar Christus, van Wien alle leer uitgaat, gelijk de stralen uit één brandpunt voortkomen. Hij trachtte ieder vat en iedere fles aan Hem te doen hangen, „'t Is vreemd", schreef hij na over Openb. 6 vs. 15 gepredikt te hebben, „hoe lieflijk en heerlijk het is, onmiddellijk over Christus te prediken, vergeleken bij alle andere stoffen van prediking "
— Dat is heel anders, as dat ik ut wel us gelezen het, zegt Janus, in een nieuw-modisch gereformeerd blad, waar een dominee schreef, of het niet beter was te breken met de gewoonte, zoveel adventsweken te preken over hetzelfde onderwerp. Wat verklaort daormee zo'n dominee zien geesteluk onvurmoge nie alleen, mer ók z'n geaordheid.
No. 104 • " (Wordt vervolgd)
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 juni 1951
De Waarheidsvriend | 8 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 juni 1951
De Waarheidsvriend | 8 Pagina's