In gesprek met het gezin

Daar zit Jan dan met zijn meisje. Geen wonder, dat men aanvankelijk wat vreemd tegen elkaar aankijkt. Zo'n vreemde eend in de bijt! En bovendien: het gezin gaat eigenlijk een 'nieuwe' levensperiode in, namelijk gezinsuitbreiding in de vorm van aanstaande schoondochters en schoonzoons. Dat zo'n gezinsuitbreiding met complicaties gepaard kan gaan, laat zich verstaan.

Weest echter voorzichtig met allerlei critische opmerkingen ten aanzien van de nieuwe aanwinst. Je kunt zo gauw iets stuk maken. Een positief en hartelijk tegemoettreden van de ander, indien enigzins mogelijk, is van zo'n groot belang. Het geeft van meetaan de mogelijkheid tot gesprek en openheid en eveneens tot een goede begeleiding.

De overgang van de gezinssituatie, waar het meisje vandaan komt, naar de gezinssituatie van de jongen (en omgekeerd) kan soms nogal groot zijn. We denken aan een wat andere levensstijl, een enigszins andere kerkelijke situatie (dat behoeft nog niet eens een andere kerk te zijn). Een open gesprek daarover, geleidelijk aan, is dan zo nodig.

Je wilt als ouders zo graag, dat de kinderen in het zelfde spoor zullen blijven gaan in een leven naar het Woord en de geboden des Heeren. Daar moet bij gelegenheid telkens over gepraat kunnen worden. Er zijn immers wat een actuele problemen, waar we als ouders en kinderen mee geconfronteerd worden. De begeleiding in een met elkaar zoeken naar wat de Heere van ons vraagt, is onmisbaar.

Bij ons gesprek tot zover, zijn we er van uitgegaan, dat de kring, waar de jongen of het meisje vandaan komt, niet zoveel verschilt van de eigen kring. We bedoelen daarmee, dat er op z'n minst een gemeenschappelijke basis is, waar je vanuit kunt gaan. Maar als dat nu eens erg veel verschilt? Voordat we daar op ingaan, willen we eerst even een apart gesprekje met de opgroeiende jongeren in onze gezinnen.

Je snapt natuurlijk al, wat de bedoeling daarvan is. Inderdaad gaat het over die keuze van je levenspartner. Een ingrijpende aangelegenheid in je jonge leven. Bedenkt dat, wanneer een contact serieuze vormen kan gaan aannemen.

Het kan echt niet lijden, dat je het laat komen tot een hechte relatie zonder met grote ernst verschillende dingen te overwegen. Onder die verschillende dingen moet de vraag van 'geloof en kerk' een wezenlijk punt zijn.

Als dat nu een erg uit elkaar ligt en je al spoedig bemerkt, dat de grote kloof niet te overbruggen is? Zie dan toch de consequenties onder ogen van een serieuze verbintenis.

Het elkaar verstaan, het naar elkaar toegroeien blijkt dan juist te stokken op een punt, wat tenslotte het allerbelangrijkste is in je leven samen.

En denk ook wat verder, naar de toekomst wanneer je een gezin gaat vormen. Wat een ernstige gevolgen heeft het vaak voor de kinderen, wanneer je niet samen één weg gaat vanuit het Woord.

We leven vandaag in een tijd, dat principiële verschillen ten aanzien van kerk en geloof, op ontstellende wijze worden gebagatelliseerd. Daarom, jongelui, laat bij je keus de noodzakelijkheid van het samen één weg gaan ten aanzien van kerk en geloof het zwaarst wegen. Maar als nu de ander, komend uit een totaal andere kring, toch bereid is om met je mee te gaan, wat de kerk en het geloof betreft? Er zijn toch genoeg gevallen bekend, waarbij dit erg goed is terecht gekomen. Inderdaad komt dat gelukkig in menig geval voor. Maar het is dan ook practisch altijd van het begin af aan een min of meer duidelijke keus geweest van die jongen of dat meisje. Wanneer die keus zich echter helemaal niet laat aanzien, laat dan toch het zwaarst wegen, wat het zwaarst moet zijn. De Heere wijst daar duidelijk op in Zijn Woord. Ga geen eigenwillige weg buiten Christus en Zijn Woord om.

Hoe moet je dan de zegen van God over je leven samen verwachten? We willen je deze zaak zo graag eerlijk onder ogen doen zien, tot welzijn van jezelf en bovenal tot eer van God.

We keren nu terug naar een gezin, waar zich ten aanzien van de verkering allerlei problemen voordoen. Hoe te handelen bij het feit van verschillende kerken. De eerste vraag is: Zijn het kerken van dezelfde belijdenis? Indien dat zo is en het verschil in geloofsopvatting en prediking in principe niet zo groot is, moet over de keuze van de kerk eerlijk en open gesproken worden. We kunnen daar, zonder het geval concreet voor ogen te hebben, niet zonder meer algemene richtlijnen voor geven. Stel je in zo'n situatie toch vooral in verbinding met de plaatselijke predikant. Nog een enkele opmerking: Denk bij de beslissing ook aan de mogelijkheid om in je toekomstige woonplaats naar de kerk te te kunnen gaan onder de gereformeerde prediking. Tussen twee haakjes: laat in de keus van de woonplaats ook vooral de situatie van de kerk meespreken.

We hebben het probleem van de verschillende kerken eigenlijk nog gehouden binnen de kerken van de gereformeerde gezindte. Een ander probleem is het enorme verschil van geloofsovertuiging binnen de ene Hervormde kerk, zodat een gemeenschappelijke basis kan ontbreken. Een tragische en schuldige situatie in onze kerk. Hoe moet het anders dan je samen te stellen onder het onvoorwaardelijke gezag van het Woord van God. Weest samen Hervormd naar de belijdenis van deze kerk. Nogmaals: laat dit toch zwaar wegen. Je hebt elkaar zo nodig, ook in geestelijk opzicht, dat het uitgaan van de gemeenschappelijke basis van het Woord en de belijdenis van de kerk van levenbelang is.

We willen vervolgens nog graag ingaan op enkele concrete gevallen.

Een erg verontruste vader en moeder zitten met het probleem van een connectie van hun dochter met een Rooms-Katholieke jongen. Door de ouders is één en andermaal ernstig met hun dochter gesproken. Ze wil echter de verhouding persé bestendigen. Hoe nu te handelen als ouders?

Ik dacht, dat we als ouders een duidelijk gesprek met de R.K. jongen moeten hebben. Hoe denkt hij zelf over de kerkelijke situatie, waarin hij zich bevindt en die van hun dochter. Is er bij de jongen de bereidheid om na een voorbereidingstijd de overgang te maken naar de Hervormde kerk. We moeten als ouders hem dit als een duidelijke voorwaarde voor ogen stellen voor een verdere omgang met de dochter. Bij weigering zie ik geen mogelijkheid tot oplossing van het probleem, vanuit onze gereformeerde geloofsovertuiging.

Ik weet, dat dit in andere kringen van de kerk totaal anders wordt gezien. Gemengde huwelijken vindt men nauwelijks een probleem vanuit een breed en grenzenloos oecumenisme. Maar als Hervormd Gereformeerd gezin is het onmogelijk daarin mee te gaan zonder de geloofsovertuiging los te laten. We moeten dit in alle duidelijkheid stellen.

Tenslotte: de omgang met een buitenkerkelijke jongen en meisje. We gaan van het concrete geval uit, dat na uitdrukkelijk verbod de omgang toch zich voortzet. De spanning in het gezin wordt al groter. Er ontstaat een duidelijke verwijdering. Een pijnlijke en verdrietige situatie, zoals deze zich voordoet. Probeer er tenslotte alles aan te doen om de contacten niet radicaal te verbreken. Blijf de relatie toch begeleiden met bewogenheid en laat het gepaard gaan met volhardend gebed. 'Je komt er niet meer in, zolang......' is niet de weg, dacht ik, om te gaan. U hebt dan alle mogelijke begeleiding afgesneden. Liever dan maar onder pijn en moeite het contact dan een definitieve breuk. En denkt u toch om de pleitgrond in de belofte van God. De Heere heeft eenmaal bij de bediening van het sacrament van de H. Doop Zijn naam over uw kind uitgesproken. Daarom: het nochtans hopen op de Heere en Zijn genadekracht.

We gaan ons gesprek beëindigen. Van harte hopen we, dat het voor onze jongeren zal mogen bijdragen tot een verantwoorde beslissing in de keus van hun levenspartner. En eveneens voor vaders en moeders zal bijdragen tot een verantwoorde begeleiding van de kinderen in hun relatie met de ander.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen