Een wissel omgezet

In Woord en Dienst van 20 oktober 11. schreef drs. S. Gerssen het volgende over de wreglating van de bede in de troonrede:

'Inderdaad is met het weglaten van de bede tot God in de Troonrede naar mijn mening een wissel omgezet. Het lijkt mij onzakelijk deze daad van het huidige kabinet uit te leggen als een onvriendelijke daad jegens de Koningin, die toch zelf blijk geeft in God te geloven. Een Troonrede is een staatsstuk en wordt als zodanig aangehoord. Wel is opvallend, dat vi-oeger gebeden werd, dat God u wijsheid en kracht moge geven, terwijl nu de hoop wordt uitgesproken, dat wij daartoe de kracht mogen ontvangen. Daarmee wordt de persoonlijkheid van de Koningin bij •de opening van de Staten-Generaal wel geheel uitgewist.

De minister-president heeft gezegd, dat het geloof in God niet een zaak is van het kabinet, maar van de individuele ministers. Zo'n uitspraak vind ik rondweg schokkend. Het is juist een zaak van de regering er publiekelijk getuigenis van te geven, dat er een gezag is dat boven haar staat. De overheid bekleedt een ambt en is daarom niet alleen aan mensen verantwoording schuldig. Als die erkenning wegvalt dreigt de overheid op te schuiven naar de hoogste gezagsinstantie en het staatsabsolutisme is dan niet meer ondenkbaar. Ik begrijp trouwens niet hoe de minister-president kan volhouden, dat het niet een zaak van de overheid zou zijn om in God te geloven. Die overheid is immers verantwoordelijk voor het strafrecht en doet daarin uitspraken over goed en kwaad. Maar waar ontleent zij dan haar kennis van goed en kwaad aan ? En hoe weet zij iets aangaande de gerechtigheid, die zij in de samenleving heeft te bevorderen ? Waarom moeten de zwakken en verdrukten geholpen worden en waarom zou men niet het recht van de sterke legaliseren? Welke doeleinden stelt men zich bij het onderwijsbeleid ? Zo zou men door kunnen gaan. Duidelijk moet in elk geval zijn, dat geen enkele overheid eraan ontkomt beslissingen te nemen, die een belijdend karakter dragen. En als het daarin niet om de God van de Bijbel gaat, gaat het vroeg of laat om een ander.

Men kan zeggen, dat het woord 'God' in de Troonrede een inhoudloos woord geworden is. Dat wil ik echter bestrijden. Achter dit woord staat de hele traditie van ons volk. Onze cultuur is op een bepaalde wijze gevormd en het hele normbesef draagt daar het stempel van. Als wij in Nederland over God spreken hebben wij het niet over Allah en niet over een godengestalte uit het boeddhisme. Men zou een tijdlang in een daarvoor gestempelde samenleving moeten doorbrengen om te merken, dat het woord 'God' in ons volksleven meer inhoud heeft dan men vaak denkt. Men kan niet in een handomdraai beslissen de Naam nu maar niet meer te noemen, omdat men nu eenmaal liever geen cliché's meer gebruikt. Wie zo'n beslissing neemt zet een wissel om en moet goed weten wat hij doet en wat hij daarmee zichzelf en de komende generaties aandoet. Dat Juliana koningin is bij de gratie Gods komt dan ook in de lucht te hangen. En als deze regering consequent is zal zij een prijsvraag moeten uitschrijven om tot een nieuw volkslied te komen. Ik ben benieuwd wat daarin bezongen wordt. Dat 'Neerlands bloed' veel tyrannieker en intoleranter zal blijken te zijn dan God als 'mijn schild ende betrouwen' staat voor mij als een paal boven water. Tenslotte: als nu de hoop wordt uitgesproken dat de regering tot haar beleid de kracht moge ontvangen suggereert dr. Rijnsdorp in het dagblad Trouw terecht, dat dat wel eens niet meer zou kunnen betekenen dan de hoop op een handzaam parlement. En als dat nu eens niet het geval zou blijken te zijn ? Als de belijdenis van God geen zaak is van het kabinet wat let ons dan om, als het al te bar wordt, dat parlement naar de hand te zetten of zelfs uit te schakelen? M.a.w.: zou ook deze nieuwe formulering op den duur niet kunnen worden afgeschaft ? Ik bedoel maar te zeggen, dat ik deze wijziging in de tekst van de Troonrede allerminst tolerant kan vinden. De belijdenis van de levende God van de Bijbel is in de samenleving van ons volk de enige garantie voor een waarachtige verdraagzaamheid.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen