In memoriam ds. J.C.W. Kruishoop

Op 13 augustus overleed Johan Christiaan Willem Kruishoop. Hij werd geboren 24 maart 1901 en bereikte dus de leeftijd van 85 jaar. Een zevental gemeenten heeft hij mogen dienen. Hij begon zijn ambtelijke loopbaan in 1925 in Arnemuiden en verwisselde deze gemeente in 1928 met Soest (28-31), vervolgens stond hij in Bodegraven (31-36), Ermelo (36-46), Rotterdam (46-51), Meerkerk (51-56), Otterloo (56-65), toen hij met emeritaat ging. Door ziekte van ds. De Bruin heeft hij daarna in Ermelo nog enige tijd pastorale arbeid verricht. Op de rouw circulaire had de familie laten zetten: o cruix unica spes, o kruis enige hoop. Inderdaad heeft het leven en dus ook de prediking van de overledene in dit teken gestaan. Het was zijn vurige begeerte om op catechisatie onder de jeugd en op de preekstoel voor jong en oud het evangelie van het kruis te verkondigen als de enige hoop voor leven en voor sterven. En daarvoor heeft hij zich steeds grondig voorbereid. Hij deed zijn werk niet met behulp van allerlei clichés, maar verdiepte zich in de vraagstukken van vroegere en latere tijd om dat in prediking, catechese en pastorale arbeid door te geven. Hij heeft op zorgvuldig overwogen wijze het zaad van het evangelie uitgestrooid in vele gemeenten. De jongste dag zal openbaren welke de blijvende vruchten van al deze jarenlange arbeid zullen blijken te zijn. De laatste jaren waren moeilijk en werden steeds moeilijker. De lichaamskrachten werden minder. Gelukkig is lange tijd, tot op hoge leeftijd, zijn geest helder gebleven. Als je hem opzocht was hij altijd bezig met een boek of andere literatuur. Hij zorgde ervoor dat hij bij bleef en wist over de problemen van onze tijd op zinnige wijze zijn oordeel uit te spreken. Hij had een kritische geest in een echte zin van scheiding maken tussen goed en slecht. En hij kon datgene wat hij als verkeerd en schadelijk zag, met ingehouden toorn aan de kaak stellen. Op de emeriti-club in Ermelo hebben we vaak mogen genieten van zijn rijke ervaring, van zijn kritische kanttekeningen bij het kerkelijk gebeuren van vroeger en nu en vaak ook van zijn humoristische verhalen over oud Ermelo. De allerlaatste levenstijd was moeilijk, ook de geestelijke vermogens werden minder. De aardse tabernakel werd zienderogen afgebroken. Vriend en broeder Kruishoop had de strijd gestreden en de loop beëindigd en op grond van het kruis als zijn enige hoop zag hij uit naar de heerlijkheid zonder pijn en moeite. God sterke zijn vrouw en kinderen door dezelfde hoop-op-het-kruis, de enige grond die blijft in blijde en in droeve dagen. 

H. N. v. Hensbergen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen