De Waarheidsvriend cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van De Waarheidsvriend te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van De Waarheidsvriend.

Bekijk het origineel

Ziekte in het gezin

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ziekte in het gezin

In gesprek met het gezin

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

In Gods hand...

De belijdenis dat we ons kind uit Gods hand ontvangen hebben, houdt óók in dat we ons kind onder alle omstandigheden in Zijn hand mogen weten. In het voorgaande artikel schreven we dat dit weten geen automatisch weten is, op grond van logische conclusies, maar het weten van het lévend geloof, dat zich in alle nood en strijd verlaten mag op Gods vaste en zekere beloften. Deze belijdenis kan namelijk zwaar beproefd worden, als ons kind ziek wordt of.. . zelfs sterven moet !

Het is immers geen vanzelfsprekende zaak als onze kinderen gezond zijn ? Dat denken we misschien wel eens onbewust, maar het is niet zo ! Laten we het maar als een groot wonder beschouwen dat we gezonde kinderen hebben, dat we elkaar nog mogen hebben !

Laten we elkaar er maar eens op aankijken, als we gezellig rond de tafel zitten. Tussen haakjes: wat machtig fijn kan dat zijn ! We eten met elkaar en tussen de bedrijven door wordt er honderduit gepraat over wat die dag beleefd is op school, thuis of op het werk. Af en toe moet ingegrepen worden dat ieder op z'n beurt gelegenheid krijgt zijn of haar zegje te doen. Wat fijn dat we elkaar deelgenoot mogen maken van elkaars belevenissen.

Tel uw zegeningen, tel uw onverdiende gezinszegeningen, één voor één ! Als er over het gezin gesproken en geschreven wordt, dan willen we het nog wel eens hebben over de gezinsproblemen, over de spanningen in het gezin, zelfs over crises van het gezin. Laten we in Godes Naam echter niet de gezins-vreugden vergeten ! Het lijkt wel alsof we eerst ziekte hebben moeten meemaken om het wonder van de gezondheid, van het gezin en van zoveel meer dingen te beseffen. Wat beschamend toch! Wat nodig dat we God elke dag bidden om Zijn zegeningen te mogen zien, niet te vergeten Zijn gezins-zegeningen.

Het erge gebeurt

De laatste maanden ziet ons kind er minder goed uit. Moeder maakt zich wat zorgen, maar vader probeert haar gerust te stellen: laten we nog even afkijken. Tenslotte gaat het niet meer: de huisarts moet komen, want ons kind krijgt ineens hoge koortsen. De dokter onderzoekt haar en stelt ons gerust. Ze moet de medicijnen gebruiken en dan zal het wel spoedig beter worden. Maar het wordt niet beter, ons kind wordt zieker en zieker. De dokter overweegt ziekenhuisopname. Ik beschrijf een denkbeeldig geval, echter wél een geval waar we zo vaak mee in aanraking kunnen komen.

Hoe verandert ineens alles in ons gezin. Ineens is de hele sfeer anders. Er heerst een gedrukte stemming. Ons zieke kind is het middelpunt, waaromheen alles zich beweegt. De andere kinderen moeten stil zijn. Als vanzelf zijn ze eigenlijk stil, want ze zien aan het gezicht van mamma dat de toestand van hun zusje heel ernstig is.

Hoe komt ook vaak op een frappante wijze de verbondenheid onderling openbaar ! Juist in het gezin zien we de waarheid van het apostolisch woord: als één lid lijdt, lijden alle leden mee !

Degene, die thuis soms het meeste kabaal kan maken en helemaal niet vies is van een flinke ruzie, kan het méést bezorgd zijn. Herhaaldelijk komt hij of zij aan moeder vragen hoe het toch wel is óf komt steeds om een hoekje van de ziekenkamer kijken. In de dieptepunten van ziekte en allerlei nood leren we in de allereerste plaats wat we aan onze God mogen hebben, maar ook wat we aan elkaar mogen hebben. Dat geldt niet in de laatste plaats ons gezin. Om een voorbeeld te noemen: zonder dat we het van te voren gezegd hebben, horen we in het avondgebedje van één onzer kinderen de bede omhoogklinken: 'Heere Jezus, wilt U als-het-U-belieft ons zusje weer beter maken !'

Vele vragen bestormen ons

Vele vragen bestormen ons als ons kind in plaats van beter, steeds minder wordt. Onze kinderen vragen waarom de Heere Jezus het gebed niet verhoort. Zo goed en kwaad het gaat, proberen wij hen een antwoord te geven. We vertellen hen, terwijl wij er zelf misschien nog helemaal niet aan willen, dat het ook mogelijk is, dat de Heere Jezus ons kind weer terug wil hebben.

Mensen komen ons bezoeken en proberen ons te troosten. We horen uitdrukkingen als: 'het wordt je door geen mens aangedaan' of 'het zal wel ergens goed voor zijn, je krijgt zoiets niet voor niets'. Vaak worden waarheden ten beste gegeven als koeien, maar in het landschap van de ziekte van ons kind staan ze er onwezenlijk bij. Hoe ondoordacht en lomp kan er ook door mensen gepraat worden, die zelf niets hebben meegemaakt en helemaal niets van dergelijke beproevingen weten, als wij moeten doormaken.

Vooral het verband tussen ziekte en zonde kan ter sprake komen. We moeten voorzichtig zijn om een rechtstreeks persoonlijk verband tussen ziekte en zonde aan te brengen. Herhaaldelijk waarschuwt de Heere Jezus daartegen. Jezus zegt, dat de mensen op wie de toren van Siloam viel bepaald niet slechter zijn geweest dan de anderen. Tot degenen, die Hem daarover vragen stellen zegt Hij: Ik zeg u, neen zij, maar indien gij u niet bekeert, zo zult gij allen desgelijks vergaan' (Lucas 13 : 5). Wel is er een algemeen verband tussen ziekte en zonde. Onze ziekte heeft te maken met de diepste storing in ons menselijk bestaan en dat is ons zondaar zijn voor God. Wie zegt 'waar heb ik deze ziekte aan te danken', ziet dit nog niet!

Tegelijkertijd mogen we weten van de machtige ziekentroost, als we in ziekte en nood Christus door het geloof mogen ontmoeten als de Man van smarten, die onze ziekten op zich nam.

Het is een onvergetelijke ervaring als er vrienden zijn, die stil bij ons komen zitten, luisteren naar onze nood en ons in gebed en Schriftlezing bij deze Christus zoeken te brengen. Dan mogen wij hetzelfde ervaren als de geraakte in Kapernaum ! Om nóóit te vergeten ! Om God ervoor te danken !

Uit handen geven ?

Als de harde werkelijkheid zich aan ons gaat opdringen dat we ons kind uit handen moeten geven, wat dan ? Op deze hartontroerende werkelijkheid willen we proberen een volgende keer in te gaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 september 1973

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's

Ziekte in het gezin

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 september 1973

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's