De Waarheidsvriend cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van De Waarheidsvriend te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van De Waarheidsvriend.

Bekijk het origineel

Globaal bekeken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Globaal bekeken

6 minuten leestijd

In Opbouw (Nederlands Gereformeerd) troffen we de volgende bijdrage van P. C. van Wijk te Zaltbommel over 'Een bloeiende gemeente':

'Een tijdje geleden werden er cijfers gepubliceerd inzake de teruggang in ledental van de hervormde en gereformeerde kerken. De cijfers logen er niet om. Als je die cijfers ziet en ook de ontwikkelingen dichter bij huis in de gaten houdt, is het goed om te horen, dat er ook nog gemeenten zijn, die uit hun kerkgebouw groeien. Ik denk aan de hervormde kerk van Bruchem, een dorp dichtbij Zaltbommel.
Sinds 1992 woont en werkt in Bruchem dominee H. Roseboom. Hij is een "bondsdominee".
Dat is in de Bommelerwaard niets bijzonders. Hij onderscheidt zich wel van een aantal van zijn collega's in de waard. Hij is minder "zwaar", hetgeen tot gevolg heeft, dat hervormden uit andere dorpen zondags naar de kerk in Bruchem gaan.
In het kerstnummer van het Brabants Dagblad werd uitgebreid geschreven over het kerkelijk leven in Bruchem. Zondag is het in Bruchem rustig, behalve in de kerk. 's Morgens zijn er dubbele diensten en om ongeveer half elf ontmoeten de kerkgangers elkaar; de éne groep komt naar buiten en de andere groep gaat naar binnen. De kerk van Bruchem werkt samen met die van Kerkwijk en sinds kort is er een tweede predikant werkzaam.
In genoemd artikel staat o.a. het volgende:
"De kerk van Bruchem straalt als een parel in de kroon van kerkelijk Bommelerwaard. Met name jongeren voelen zich aangetrokken door de glans ervan. Niet alleen kerkdiensten worden trouw bezocht.
Ook het jeugdwerk van de kerk is populair. Jongeren zijn massaal te porren voor activiteiten in de kerkelijke verenigingsgebouwen Eben Haëzer te Bruchem en pro Rege te Kerkwijk."
De jongelui denken niet over alles hetzelfde. De meesten gaan zondags twee keer naar de kerk; anderen vinden één keer wel voldoende. Ook worden er wel eens uitstapjes naar andere kerken gemaakt.
Zo ging er eens een stel meisjes naar de Volle Evangelie Gemeente in Zaltbommel. Ze werden uitstekend ontvangen, maar ze misten de "vaste handelingen, de psalmen en de preek".
Zaterdagavonds blijven de jongelui voor een groot deel gewoon in Bruchem. Ze gaan niet naar het "refo-café" in Gorinchem.
Het is daar beslist niet allemaal "refo" volgens enkele meisjes.
Het loopt dus goed in Bruchem, maar men slaat zich niet op de borst. Alles beweegt door de hand van God. Mensen zijn slechts instrumenten. "Het succes van deze kerk is door Hem geschapen", zegt een kerkvoogd. Hij vervolgt: "… we zijn zeer dankbaar dat wij het succes van de kerk mogen beheren".
Een uiteindelijk gaat het niet om succes, maar om God, die Zijn Zoon naar de aarde zond.'


Hier volgt een behartigenswaardig stukje uit het blad Diakonia getiteld 'De oudste papieren':

'In september 1997 schreven we onder het kopje "Goede wijn behoeft geen krans" dat plagiaat zo oud is als de weg naar Rome. We stelden dat toen aan de orde omdat we geconfronteerd werden met clubs die zich met onze naam Diakonia sieren.
We gaven twee voorbeelden. In Bussum benaderde een stichting particulieren met een folder en acceptgiro voor kerstpakketten in Rusland, en in Nijkerk was sprake van een alternatieve air miles-organisatie. We horen hier overigens niets meer van.
Via een bericht in het kerkblad van de Taborkerk uit Ede wordt duidelijk dat er inmiddels opnieuw een stichting is opgedoken die zich met de naam Diakonia siert. Het gaat om een stichting in Gorinchem die zich door middel van een folder aanprijst met de woorden: samen sparen voor 'n goed doel.
De schrijver van het bericht uit het kerkblad waarschuwt zijn lezers dat het goed is om te weten dat de organisatie die erachter zit niets met diaconie in kerkelijke zin te maken heeft. In de folder wordt niet aangegeven voor welke goede doelen gespaard wordt. Een bezoekersadres en telefoonnummer zijn niet vermeld, alleen een postbusnummer.
Diakonia in Gorinchem is dus niet hetzelfde als uw blad Diakonia of uw eigen plaatselijke diaconie. Het is maar dat u dat weet. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Bovendien is het zaliger te geven (aan de diaconie) dan te ontvangen (van een diakonia-spaarsysteem). De diaconie en het diaconaat hebben de oudste papieren.'


Drs. J. M. van Wijk, vicaris te Een, beschreef onder de titel 'Uit nood geboren' de geschiedenis van de Nederlandse Hervormde Evangelisatie te Een en Een-West (zie aankondigingen). Uit dit geschrift een stuk over 'De "ligging" van de Evangelisatie te Een':

'De vraag is of de Evangelisatie te Een qua "ligging" is veranderd. Zij is vroeger gesticht vanuit het toen voluit confessionele Haulerwijk, d.w.z. met actieve steun van de Haulerwijkster predikanten. Het is duidelijk dat in geestelijk opzicht Hervormd Haulerwijk de "moeder"gemeente van de Evangelisatie te Een is, al handelden de Haulerwijksterpredikanten op persoonlijke titel. De grondslag was bij de stichting van de Evangelisatie duidelijk confessioneel met een evangelische onderstroom. Die evangelische onderstroom kon weleens te maken hebben met de activiteiten van Johannes de Heer en de met hem sympathiserende predikanten uit het oosten van Friesland tijdens de opwekking en de gevolgen daarvan in het begin van de 20e eeuw. Die evangelische onderstroom manifesteert zich met name nog bij enkele 50-plussers. Zo'n bekende "evangelische" man was bijv. wijlen Anton Weivering, die zingend langs de Haulerwijkster straten liep met "Daar ruist langs de wolken…" van Joh. de Heer.
De bij bovengenoemde "ligging" behorende geloofsbeleving is bij de autochtone bevolking nog steeds aanwezig, al is die geloofsbeleving zeer divers. De geestelijke inslag is namelijk heel verschillend. De mensen uit het westen en midden van het land die de laatste 20 jaar zijn "binnengekomen" hebben ten dele een andere achtergrond. Zij vergrootten daardoor de geschakeerdheid binnen de gemeente.
Grosso modo kunnen we zeggen dat de Evangelisatie te Een nog steeds een overwegend confessioneel karakter heeft. Enkele leden zijn lid van de Geref. Bond. Ook de evangelische onderstroom is in een afgezwakte vorm – door het verscheiden van de oudere generatie – aanwezig. Als we het geheel onder één term zouden moeten vangen dan kunnen we de ligging van de gemeente het beste aanduiden als "rechtzinnig hervormd" met alle gradaties vandien.'

v. d. G.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 februari 1999

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Globaal bekeken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 februari 1999

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's