De Waarheidsvriend cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van De Waarheidsvriend te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van De Waarheidsvriend.

Bekijk het origineel

Globaal bekeken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Globaal bekeken

6 minuten leestijd

Bij uitgeverij De Groot (Goudriaan/Kampen) verscheen een vertaling uit het Engels van een prachtige levensbeschrijving van Charles Haddon Spurgeon, geschreven door Arnold Dallimore. Spurgeon had aanbidders. Hij werd evenwel in de pers ook verguisd en beschimpt. Hier volgt een uitgebreide passage daaromtrent uit het boek.

'Een enorme menigte Londenaren hoorde Spurgeon en bewonderde hem, maar vele anderen dachten er anders over. Velen wisten slechts dat hij erg jong was, niet universitair gevormd en niet ingezegend. Zij kwamen tot de overhaaste conclusie dat hij daarom geen bekwaam dienaar was en dus een kwakzalver moest zijn.

Dit gold voor verscheidene krantenredacteuren. In het openbaar was Spurgeon zo gezien dat ze hem wel móesten noemen. Ze beschouwden hem als een charlatan en zetten dus een lastercampagne tegen hem op touw. Sommige van hun beweringen zijn te grof en godslasterlijk om te herhalen, hoewel niet alle. Een correspondent van de Ipswich Express berichtte onder de titel "Een clericale lafaard":

"Daar zijn eigen kerk verbouwd wordt, preekte hij elke week in 'Exeter Hall' en de zaal is stampvol. Zijn preken ruiken naar slechte smaak, ze zijn plat en theatraal. Toch heeft hij zo'n toeloop dat je een halfuur vóór de tijd aanwezig moet zijn om slechts binnen te kunnen komen... Een vooraanstaand predikant van de Independenten heeft verklaard, na die vroegrijpe jongeman gehoord te liebben, dat wat Inij gehoord en gezien had 'een belediging was van God en mensen'. ...De begaafde geestelijke had afgelopen zondag de onbeschaamdheid, voor hij aan zijn preek begon, te zeggen dat hij, nu er zoveel jonge dames aanwezig waren, bekend wilde maken, dat hij verloofd was. Zijn hart behoorde iemand anders toe; hij wenste dat ze dat duidelijk begrepen. Hij kon geen geschenken, geen door jongedames geborduurde pantoffels aannemen. Ik veronderstel, dat de buitengewone genegenheid van het vrouwelijk deel van zijn gehoor de dierbare leraar in verlegenheid heeft gebracht"

Deze opmerkingen riepen bij talrijke lezers protest op. In reactie daarop gaf de Express nogal luchthartig toe dat ze nu geloofde dat het bericht over de pantoffels onwaar was. Maar intussen was de bewering door verscheidene andere bladen overgenomen en die lieten het zonder correctie staan. De Lambeth Gazette verklaarde zelfs: "De meisjes dansen als gekken achter hem aan. Hij heeft van deze simpele jongedames genoeg pantoffels ontvangen om een schoenenwinkel te openen".

Een ander blad dat veel over Spurgeon te zeggen had, was de Essex Standaard. De volgende passage is typerend:

"Zijn stijl is die van platte samenspraak, afgewisseld met hoogdravendheid. ...De hoogste geheimen van onze heilige godsdienst worden op ruwe, grove, oneerbiedige wijze door hem besproken. Het mysterie wordt gepopulariseerd, het heilige ontwijd, het gezond verstand geweld etangedaan en het gevoel voor het betamelijke met voeten getreden. ...Zijn hoogdravendheden zijn doorspekt met platte anekdoten, die de oren van het gewone volk strelen; en dat is populariteit en dit is de 'godsdienstige furore' van Londen!"

De Patriot vermeldde enkele aspecten van Spurgeons begaafdheid maar kritiseerde hem vervolgens.
"Vervolgens komen allen in de ban van deze vroegwijze beginneling. Hij is de enige consequente calvinist; alie anderen zijn schandelijke arminianen, losbandige wetsverkrachters of verraders van de zuivere genadeleer. ...Het leerstuk van de uitverkiezing wordt 'in onze eeuw gesmaad en gehaat'. 'De enige godsdienst die op dit moment voldoet wordt gepresenteerd in "evangelical" salons.' Hij hoort zijn ambtsbroeders nooit de waarde van Christus' verzoening en plaatsvervanging bevestigen."

Zo mogelijk nog grover behandelt Spurgeon theologen die niet van zijn speciale eigen school zijn. "Vooral arminiaanse vervormingen moeten terugzinken in de poel waar ze ontstonden. Hun idee van de mogelijkheid van een blijvende afval van de genade 'is de meest verdorven dwaling ter wereld'."

Een andere publikatie verbond de namen van "Klein Duimpje, het Levende Skelet en C. H. Spurgeon" en suggereerde zo dat hij in een circus op zijn plaats was. Weer een ander zei dat zijn bediening een herleving was van het oude "Ezelsfeest" en een derde beweerde:

"Wij dachten dat de tijd van dogmatische, theologisch gedramatiseer voorbij was; dat we nooit meer een menigte zouden zien, luisterend naar dwaze vertoningen van krankzinnigheid; dat we nooit meer preken zouden horen die gisten als gemberbier en opgeroepen zouden worden het schuim weg te vegen, opdat de rnensen de kleur van het spul konden zien.

...Het past een christen niet te zeggen: 'God moet ons eerst hersenspoelen met het hypercalvinisme zoals Spurgeon dat leert, voor wij de hemel kunnen binnengaan'. ...Als die jongeling van 'Exeter Hall' van God spreekt, laat hij dan onthouden dat Hij verheven is boven ontheiliging, Godslatering door een dominee is een even zware misdaad als de grofste vloek door de laagste menselijke soort, die de rechtschapen man verbijsterd doet staan."

Verscheidene cartoontekenaars namen Spurgeon in de krant tot doelwit. De meesten maakten hem belachelijk maar twee of drie moesten erkennen dat hij een duidelijke en opbouwende boodschap verkondigde. Ze lieten hem er verhevener uitzien dan andere nationale godsdienstige leiders.

Op al deze aanvallen reageerde Spurgeon niet. Maar in zijn preken venwees hij soms naar wat de kranten over hem zeiden. In de brieven aan zijn ouders verzekerde hij meer dan eens dat bepaalde beweringen - bv. die over de pantoffels - niet waar waren. Hij spoorde hen aan niet verontrust te zijn over de tegenwerking die hij ondervond.'

Hier volgt ook nog een stukje uit 'een vroege preek' van Spurgeon:

'Wie geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal be houden worden; wie gelooft wordt niet veroordeeld. Vermoeide zondaar, helse zondaar, u die een pa bent van de duivel, verworpene, losbol, hoer, dief, overspeler, ontuchtige, dronkaard, vervloeker!, Sabbatsschender, luister! Ik preek tot u als tot de rest. Ik onthef niemand. God zegt dat er hier geen vrijstelling geldt, "leder die gelooft in de naam van Jezu Christus, zal behouden worden." Zonde is geen verhindering, uw schuld geen obstakel, leder, al was hij zo zwart als Satan, al was hij zo schuldig als een duivel, ieder die vanavond gelooft, wordt elke zonde vergeven, elke misdaad wordt uitgewist en elke ongerechtigheid weggevaagd. Hij zal behouden zijn in Heere Jezus Christus en zal vast en zeker in de hemel staan. Dat is het heerlijk Evangelie. Passe God dat toe op uw harten en geve Hij u geloof in Jezus!'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 oktober 1995

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Globaal bekeken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 oktober 1995

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's