DE REFORMATIE

11. Vorchten.
Te Vorchten staat een oud kerkgebouw op een kunstmatig aangelegen heuvel, wegens overstrooming van den IJssel, eertijds gewijd aan Joh. den Dooper. Het behoorde oudtijds onder Heerde, en werd reeds in 1176 vermeld.
In de jaargang 1852 van het Ned. Archief voor Kerkgeschiedenis, staan nog eenige bijzonderheden omtrent dit kleine plaatsje vermeld.
In 1592 was de plaats van vicaris vacant, zoodat wij niemand op het pastoors-examen ontmoeten. Gelegen tegenover Wijhe, klaagden die broeders van de Classis over den pastoor van Wijhe, die van uit Overijssel op Gelderschen bodem te Vorchten lijkpredikaties kwam houden.
In 1610 vraagden de lieden van Vorchten, die tot nog toe zich naar Heerde moesten begeven, om een eigen predikant te bekomen, waarin zij ds. Urbanus van Hattem hadden geraadpleegd.
De Classicale Deputaten zouden „op de plaats letten" en deden in 1611 de noodige pogingen bij het Hof, met gevolg dat in 1612 Johs. Visch, bachius predikant te Vorchten werd, ook al duurde het een jaar voor en aleer zijn bevestiging plaats vond, daar hij de benoodigde stukken nog niet toonen kon.
Door zijn spoedig overlijden werd hij in 1617 opgevolgd door ds. Johannes Velthusius, die na enkele jaren (in 1621) zijn opvolger vond in Joh. Celterus.
Het daarnaast gelegen Veessen, desgelijks onder Heerde behoorende, had een kapel, aan den H. Ethelwoldis gewijd. Bij een overstrooming is het zijn predikant kwijt geraakt. In 1649 is de plaats zelfstandig verklaard.
(Wordt vervolgd).
Vaassen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen