KERKELIJKE RONDSCHOUW

PAASCHCOLLECTE.
Waar de Kerkeraden onzen Gereformeerden Bond wèl gezind zijn doen we weer een beroep op de broeders voor een extra collecte met Paschen in de Kerk, ten behoeve van het Studiefonds.
En waar de vrienden „in de verstrooiing" wonen hopen we zeer, dat een collecte bij de vrienden van den Gereformeerden Bond per circulaire zal worden gehouden, zooals dat de laatste jaren op onderscheidene plaatsen is geschied.
Een model voor de algemeene Circulaire, die men overal gebruiken kan is ter drukkerij. Wanneer men nu plaatselijk voor een plaatselijke aanbeveling met plaatselijke adressen enz. zorgen wil en dat naar Maassluis, Noordvliet 47, wil zenden, wordt er voor gezorgd, dat voor Den Haag, Amsterdam, Utrecht, Leiden, Dordrecht, Rotterdam, Zwolle, Groningen enz. enz. geschikte circulaires worden in gereedheid gebracht. Men geve het aantal op ter drukkerij, dan kan men gratis zooveel stuks ontvangen als men ter plaatse noodig heeft, en vooral gaarne zoo spoedig mogelijk, opdat alles achter elkaar afgewerkt kan worden, ter bezuiniging op de drukkosten.
De bedoeling is, dat men persoonlijk de circulaire aan de bekende adressen thuis bezorgt en b.v. acht dagen daarna persoonlijk terug haalt. Dan kan de opbrengst, gelijk In de vorige jaren, onder Gods gunst, weer stijgen tot het zoo gewenschte bedrag, waarnaar de Penningmeester — dat verzekeren we u ! — al weer verlangend uitziet.

HOEDEMAKERS STEM.
In „De Geref. Kerk", het Confessioneel Weekblad, citeert mej. dr. A. L. C. Kromsigt enkele woorden van dr. Hoedemaker. Het kan geen kwaad die hier even vast te leggen.
De belijders en bestrijders der Waarheid in één Kerkverband ?
„Er bestaan redenen te over, waarom „de belijders" en „de bestrijders der waarheid" niet zouden samenwonen in éénzelfde Kerk. Haar oorsprong, haar wezen, haar doel brengt dit mede. .De Kerk toch is eene vergadering van geloovigen, die geroepen en verplicht zijn te belijden en zich daartoe te vereenigen. „Verdraagzaamheid" is hier dus geene voorwaarde tot het bestaan, maar juist het tegenovergestelde. Eene Kerk, die ophoudt te belijden, houdt daarmede op eene „Kerk" te zijn. Indien „de belijders" eene plaats aan „de bestrijders" in de Kerk gunnen ; hun „neen" op het „ja" des geloofs, hunne principieele ontkenning, onder welke algemeenheden ook verborgen, wettigen, zijn zij medeplichtig aan deze verloochening en plegen zij feitelijk zelfmoord. Wie dit ontkent, heeft voorbijgezien, dat „de belijdenis" der Kerk een pand is, waarover men niet vrijelijk mag beschikken ; dat de belijdenistrouw even onafscheidelijk is van het wezen des geloofs, als de belijdenis zelve van het wezen der Kerk".
„De vrijheid, die de Modernen noodig hebben voor den bloei van hun beginsel, die, wat meer zegt, de voorwaarde is van hun bestaan, ruïneert het begrip van Kerk. Haar te verleenen, zou zijn in strijd te handelen met het voorschrift van Christus; de trouw te schenden, die wij aan Hem zijn verschuldigd van weerszijden zijn wij aan ons beginsel gebonden. Tevergeefs zoekt de Synode de klove te verbergen".
„Men weet, dat men nooit, hetzij als leden, hetzij als opzieners, in die Kerk zou zijn gekomen, indien men niet had gespeeld en gespot met het woordenboek en de spraakkwast; indien men niet had goed gevonden, op dit Jezuïetisohe wijze een nevenzin in zijne verklaringen, zijn beloften en eeden te leggen, die daarmede in lijnrechte tegenspraak was. — Spreek mij niet meer in dit verband van „verdraagzaamheid". Indien het bedrijf, waarvan wij hier spreken, schandelijk is, het is nog schandelijker, het op deze wijze te kwalificeeren. Waar gaat het om ? Niet om eene plaats in de Kerk naast de rechtzinnigen, maar om het uitsluitend recht, die Kerk naar eigen beginselen te vervormen d.i. te vernietigen. Gij bant „de belijders" niet uit; gij niet; — neen, érger dan dit. Meer geniepig en verraderlijk. — Zij moeten ophouden „belijders", d.i. zichzelven te zijn, om met u te kunnen samenwonen en samenwerken. — „Ja" en „neen" gaan niet samen. De „stelling" drijft de „tegenstelling" uit".
„Op welke wijze kunnen de belijders en de bestrijders worden gescheiden ? Men kan het Modernisme op reglementair terrein en met de middelen, die de reglementen aan de hand doen bestrijden, terugdringen en het hoogste Kerkbestuur nopen de uitspraak te doen, waardoor de kwestie in een vorm zou komen, die kerkelijke actie mogelijk maakte en op de eene of andere wijze tot een eindbeslissing moest leiden. Op dien weg zoekt men, in aansluiting aan den eisch van het algemeen Reglement, in verband met alles, wat daarmede nog in de overige Reglementen in overeenstemming is, zelf de belijdenis te handhaven en de hoogere Besturen te dwingen, dit te doen".
Dat was niet het ideaal van Hoedemaker, dat „zelf de belijdenis te handhaven en de hoogere Besturen te dwingen, dit te doen"; „het is de geschiedenis van onze ellende" die Synodale Besturenorganisatie
Maar, zoo vervolgt Hoedemaker : ,, Toch. zou Ik ongaarne den raad geven, dezen weg onder alle omstandigheden ter zijde te laten liggen. Indien het waar is, dat wij moeten voortgaan van het punt, waarop de Heere ons gebracht heeft, en ons niet mogen laten leiden door hetgeen voor anderen, maar alleen door hetgeen voor ons, met ons inzicht, in onze positie plicht is, dan kan ik dezen weg niet onvoorwaardelijk afkeuren. Gehoorzaamheid heeft en geeft altijd een zegen, die, dunkt mij, niet gering is te schatten. Wij mogen nooit lijdelijk verkeeren ten opzichte van het kwade. Het is geen vroomheid, maar traagheid des geestes door een onheiligen schijn bedekt, door een valsche Schriftbeschouwing gesteund, door geestelijken hoogmoed gevoed en getroffen door den ban des Heeren, die ons leidt, in het verkeerde te rusten en te berusten. Juist naar de mate, waarin men ophoudt tegen het kwade te getuigen, met het kwaad te strijden, houdt men ook op het als kwaad te zien, als schuld te gevoelen, als ellende af te bidden. Hij wacht tevergeefs op eene nieuwe openbaring, die de duidelijke aanwijzing van het Woord Gods niet als zoodanig eert en ontvangt naar de mate van zijn inzicht en zijne kracht gehoorzaamt. Voor al het andere zal God zorgen."
„Uw taak ? alle gedachten gevangen leiden tot de gehoorzaamheid van Christus" 2 Cor. 10 : 5.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen