HET APOSTOLICUM, EEN VONDST

‘Eind oktober moet er aandacht besteed worden aan de Reformatie. De predikant doet zijn best en probeert de rijke leerstukken van de Reformatie te laten glanzen. Halverwege de preek merk ik dat het merendeel van de gemeenteleden steeds glaziger begint te kijken.

VERLICHTINGSDENKEN

Hoe kan het dat zulke belangrijke zaken uit de Kerkhervorming de mens van heden niet of nauwelijks meer weten te boeien? Tussen de mens van toen en die van nu is de Verlichting geschoven, en het Verlichtingsdenken heeft ons allen geïnfecteerd. God is uit het middelpunt weggedrukt. De mens is zichzelf tot een god geworden, en wil alleen nog maar geloven wat zijn ogen zien, zijn oren horen, zijn handen tasten en zijn verstand kan bevatten. De mens is van nature goed. Dat wringt met de bijbelse waarheid die de mens als een zondaar neerzet. De mens die alleen maar tot zijn recht kan komen door de verzoening van zijn zonden door het bloed van Gods eigen Zoon. De reformatoren hebben het wezen van het bijbelse geloof, geleid door de Heilige Geest, herontdekt.

FRIS IN DE VERF

Toen ik Reformatie.nu kreeg, ben ik er wat zuchtend aan begonnen. Ik meende het allemaal al wel te weten. Maar al lezende werd ik er steeds meer bij betrokken. Ik vind het een vondst dat de redactie gegrepen heeft naar het Apostolicum, de geloofsbelijdenis die kerken verbindt. Die geloofsbelijdenis is een prachtige en eeuwenoude brug tussen de tijd van vroeger en van nu. De brug rust op twaalf pijlers, twaalf artikelen. Ze zijn in de loop van de eeuwen wat afgebladderd, maar elke pijler is onder handen genomen en opnieuw fris in de verf gezet. Geboeid lees ik hoe elke schrijver erin slaagt om aan de hand van het Apostolicum en bij het licht van het Woord de kleuren van de Reformatie weer helder op te halen. Boeiende bijdragen die ook in een seculiere tijd zeggingskracht hebben.
De redactie en de auteurs van dit boek zijn in hun opzet en uitvoering geslaagd. Ik hoop dat het boek in vele gemeenten gebruikt gaat worden. Laat u verrassen door het feit dat het oude weer nieuw is geworden.’

H.J. BULTMAN

‘Het trof mij toen ik in het hoofdstuk van de hand van dr. A.J. Kunz las over hoe Calvijns vrouw op haar sterfbed acht gaf op de leer. Daardoor kon zij, schrijft Calvijn zelf, in vrede sterven.
Op huisbezoeken hoor ik vaak van gemeenteleden dat ze de kernen van het geloof beter zouden willen leren kennen, maar zelf onvoldoende tot studie komen. Nu viel mij op dat Reformatie.nu zich richt op theologisch geïnteresseerde gemeenteleden en theologen. Het gewone gemeentelid blijft dus buiten beeld. De vraag mag gesteld worden of een boek voor veel gemeenteleden wel het juiste middel is om de schatten van de Reformatie te actualiseren en te presenteren.
Maar hoe dan anders? Sommigen hebben betoogd dat we moeten zoeken naar vormen van catechese voor volwassenen. Ik heb wel sympathie voor die gedachte. De discussievragen aan het eind van elk hoofdstuk van Reformatie.nu zouden geschikt kunnen zijn voor een vorm van studiekring. Als het over geloofsbelijdenissen gaat, gaat het over wat de kerk belijdt. Ds. A.J. Mensink legt de vinger bij het feit dat de kerk aan ons voorafgaat. Het gaat eerst om wat ‘wij geloven’, en dan pas om wat ‘ik geloof’.
Een gemeente die haar belijdenis kent, maar ook kan verbinden aan de tegenwoordige tijd, zal profiteren van interne stabiliteit en een duidelijke identiteit binnen onze eigen kerk en naar buiten toe.
Een gemeente hoeft actuele vraagstukken niet uit de weg te gaan. Zo had ik in het hoofdstuk over ‘God de Vader, de Almachtige, Schepper van hemel en aarde’, wat meer willen horen over God als Schepper. Een kerk die leeft uit Schrift en belijdenis, is toch robuust genoeg voor zulke vraagstukken?
Sommigen noemen de gereformeerde leer oud en stoffig. Prof. Van Ruler schreef ooit: “Men moet het stof van het traditioneel gegevene afvegen. Men moet de muziek er weer in horen zingen.” Wat mij betreft doet Reformatie.nu dat.’

C.A. RIETVELD

H.J. Bultman (71) is ouderling-scriba in wijk 3 van de hervormde gemeente van Putten.

C.A. (Niels) Rietveld (28) is ouderling in de hervormde gemeente van Slikkerveer en onderzoeker aan de Erasmusuniversiteit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen