Reacties van gemeenten op verklaring van overeenstemming S.O.W

Hier volgen nog een aantal kernen uit brieven van gemeenten aan de classis over 'verklaring van overeenstemming' S.O.W.

Papendrecht (praeses ds. J. C. de Bie, scriba C. H. de Koning).

...moeten wij 'het op gang gekomen proces van hereniging van de Ned. Herv. Kerk en de Ger. Kerken in Nederland' afwijzen. Wij belijden hartgrondig dat wij dit ten zeerste betreuren maar 'om des gewetens wil' kunnen wij niet anders juist vanwege de intense-betrokkenheid op het gebed van Christus (Joh. 17) en mede vanuit het diepe besef dat de wederkomst van Christus a.s. is. In onze overwegingen waren en zijn wij - ziende op onszelf - steeds gedachtig aan het Schriftwoord: zijt niet hooggevoelende, maar vrees...' (Rom. 11 : 20). Een herziening van uw verklaring, die

a. duidelijker de bijbelse noties waaronder de eenheid vanuit Joh. 17 verwoordt (eenheid door verzoening én vernieuwing).

b. En het functioneren van de belijdenis,

c. dat de kerkelijke structuur van onze Ned. Herv. Kerk gewaarborgd blijft,

zal ons als kerkeraad in ootmoedige dankbaarheid alle aanleiding kunnen geven tot herziening van ons standpunt.

Capelle a.d. IJssel, wijk West (praeses A. Middelkoop, scriba A. A. Ouwens).

Samenvattend concluderen wij dat het proces van Samen op Weg in huidige vorm en inhoud voor ons onaanvaardbaar is. Het zou eerst voor ons aanvaardbaar zijn als er principieel meer ruimte blijft voor het handhaven van het gezag van Schrift en belijdenis en als de ontwikkeling van onder vandaan - dus vanuit de gemeenten - opkomt. Daarbij moet dan ook de vraag beantwoord worden of er dan niet een breder éénwordingsproces voor ogen moet staan, waarin ook voor andere kerkverbanden een plaats moet zijn.

Woerden, wijkgemeente Oost (praeses drs. J. H. Schrijver, scriba C. van Maanen).

Hereniging op dit moment? Helaas neen! Maar het is in de toekomst niet uitgesloten. Ons voorstel is: laten eerst gemeenten locaal waar het genormeerd aan de Schrift en de confessie mogelijk is, kan, en verantwoord is met de Gereformeerde kerken samenwerken of een samenwerkingsverband aangaan om te bezien of de praktijk leert en uitwijst dat landelijke hereniging gewenst, ja, geboden, verantwoord is. Wij achten de huidige situatie daar nog niet rijp voor. Voorwaarden voor hereniging

a. Erkenning van het onverkorte en onverminkte artikel 36 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis.

b. Erkenning van de Nederlandse Hervormde kerk als de historische Gereformeerde Kerk van de Reformatie in Nederland.

c. Erkenning van de geboortleden als behorend tot het verbond met alle consequenties vandien met het oog op pastoraat en apostolaat.

d. Erkenning van de eenhjeid van ons volk bestaande in de wonderlijke verstrengeling van God, Nederland en Oranje met daarin de plaats van de Nederlandse Hervormde kerk als volkskerk in de geest van de Gereformeerde vaderen en wat betreft de laatste tijd Ph. J. Hoedemaker en Van Ruler.

e. Erkenning van de blijvende, onopgeefbare waarde van de Gereformeerde Confessie, vanuit het gezichtspunt van de handhaving alsmede ook de uitbouw van de confessie. Echter het laatste in innige samenhang met het eerste.

f. Erkenning dat apostolaat zonder het rechte belijden niets anders is dan verraad aan de waarheid van Gods Evangelie en de wereld een slechte dienst bewijst en tot mislukken gedoemd is omdat het krachteloos en zouteloos is.

g. Erkenning dat het weer opnieuw in de geschiedenis van de kerk van Christus onder ons geboden is te komen tot een hartelijk gemeenschappelijk belijden met betrekking tot de dingen waar het vandaag in de kern van de Zaak om gaat.

h. Erkenning dat het bestaan van richtingen en groepen, stromingen en partijen in de kerk op grond van de Schrift en de Belijdenis geen enkele wettigheid bezitten.

i. Erkenning van de doorgaande worsteling die de kerk heeft te voeren met betrekking tot de kerstening van ons totale volksleven in al zijn geledingen en sectoren, uitingen en gedaanten.

j. Erkenning van de noodzaak van de geestelijke gezondwording onder de tucht van Woord en geest van de Nederlands Hervormde Kerk over de hele linie en Gereformeerde kerken in haar totaliteit,

k. Erkenning van de schuld en de nood waarin zowel de Nederlands Hervormde kerk als de Gereformeerde kerken beiden, op weliswaar niet altijd identieke wijze verkeren, dat zij zelf veroorzaakt hebben en roept om boete en vernieuwing.

l. Erkenning dat de kerkelijke eenheid binnen heel de Gereformeerde gezindte een zaak is die wij dienen te behartigen.

m. Erkenning dat het ons als beide kerken niet gelukt is de saecularisatie het hoofd te bieden. Ja, dat wij haar eerder door de antithese gedachte, de beweging van de doorbraak, een verengd Piëtisme, een houding van elitaire spiritualiteit, modernisme en dode orthodoxie mede in de hand hebben gewerkt,

n. Erkenning dat terugkeer tot de boodschap van de Bijbel in al z'n eenvoud en kracht, volledigheid en klaarheid een eerste vereiste is om in deze tijd te staan en in de tijd, gericht op de toekomst des Heren, verder te gaan.

Tot slot willen wij nog onze oprechte vrees uitspreken dat hereniging van beide kerken een zeer eenzijdig en onbijbels gekleurd spreken over ethische en politieke kwesties met zich mee zal brengen.

Harderwijk, wijk I (praeses ds. M. A. van de Berg, scriba W. Kleyer).

1ste Waarom Samen op Weg met alleen deze kerk, terwijl er nog zoveel andere afgescheiden kerken zijn?

2de Is dit proces er niet op gericht om t.z.t. Samen op Weg te gaan met Rome?

3de Wij hebben grote bezwaren tegen de manier waarop het proces, van boven af, gestalte heeft gekregen. Het grondvlak heeft er, naar wij menen, in de meeste gemeenten niet om gevraagd.

4de Onze grote vrees is, dat Schrift en Belijdenis in een Samen op Weg kerk nog meer in het gedrang komt dan nu in onze kerk al het geval is. (Zie b.c. de gedachten over de dynamische binding aan de Belijdenis).

5de Er is Samen op Weg geen sprake van wederkeer naar waar het verkeerd ging en daarmee gepaard gaande de erkenning van schuld, maar alleen een zich laten leiden door de toekomstige kerk die men voor ogen heeft en geen gereformeerd karakter meer draagt.

6de Deze verklaring van samen kerk zijn, stelt een pluraliteit voor, waarin alle meningen binnen de kerk, ook die tegen Schrift en Belijdenis zijn, een plaats moeten krijgen. Verontrustend daarbij is, dat men de kerk op wil splitsen in het geheel van gemeenten, waarbij het geografisch patroon wordt opgegeven en plaats maakt voor een hotelkerk met vele richtingen.

7de De vraag zou ernstig in overweging genomen moeten worden hoe het komt, dat dat deel van onze kerk, dat onverkort wil blijven bij de Schrift en de Belijdenis der vaderen, juist de grootste moeite heeft om Samen op Weg te gaan met een kerk die zich in 1886 van de onze afscheidde vanwege de onrechtzinnigheid in onze kerk, waarvan zij zich wilden onttrekken.

8ste Wij kunnen niet instemmen met Samen op Weg zolang het geen gezamenlijke wederkeer is in de weg van schuldbelijdenis tot de Heere der Kerk wiens Woord wij verlaten hebben en tot de Belijdenis der Vaderen waarvan wij de kracht in onze dagen zo node missen.

Sommelsdijk (praeses ds. L. Kruijmer, scriba K. Mulder).

Gezien deze bovengaande overwegingen zal u één ding duidelijk zijn, dat onze kerkeraad het op gang gekomen Samen op Weg proces unaniem heeft afgewezen. We zien daarin geen enkel heil voor de de kerk, die ons lief is. We vrezen gezien de invloed van de moderne theologie een verdergaande verwatering van de prediking. Hierin is zelfs het voortbestaan van de kerk als zodanig in het geding. We zeggen dit niet uit hoogmoed, maar uit diepe bewogenheid met het eeuwig heil van de mensen, die aan ons door de Heere zijn toevertrouwd. Wel spreken we de hoop uit, dat indien er werkelijk een terugkeer komt naar het reformatorische belijden in de Gereformeerde Kerken, wij ons standpunt alsnog zullen herzien. Dat is onze hartelijke bede tot de Koning van de kerk. Onder deze omstandigheden mag het Samen op Weg proces in geen geval voortgezet worden. We hopen, dat de synode zo zal beslissen, dat het voortbestaan van de Vaderlandse kerk op haar gereformeerde grondslag gegarandeerd blijft.

Rotterdam, wijkgemeente Delfshaven-Centrum (praeses ds. W. Dekker, scriba M. Geleijnse).

- Waar op plaatselijk vlak een zinvolle samenwerking tot stand is gekomen, moet dit in de toekomst positief worden begeleid. Deze gemeenten mogen niet in de kou komen staan door vertraging van het landelijk proces.

- Zowel voor deze gemeenten als voor de zeer vele andere, waar van samenwerking nog in het geheel geen sprake is, is echter allereerst nodig een proces van geestelijke vernieuwing. Op dit gebied moet door de synoden leiding worden gegeven. We verkeren momenteel in een grote geestelijke crisis. In zo'n crisis moeten we meer vasten en bidden dan vergaderen. Mensen zien hun geloof van vroeger als zand tussen hun vingers wegglippen. Ouders tobben met de vraag waarom geen een van hun kinderen meer naar de kerk gaat. Jongeren vragen: Wie is God en waar is God (als Hij er al is)? Juist deze situatie werpt ons terug op de vraag: Wat geloven we zelf ten diepste? Zolang we daar met elkaar niet meer duidelijkheid over hebben dan thans het geval is, is het werken aan een nieuwe kerk het paard achter de wagen spannen. Laat het proces van bezinning over 'Kerk zijn in de nabije toekomst' gewoon doorgaan. Zorg voor verdieping van dit proces en zorg ervoor dat de gehele kerk in dit proces meekomt. Bespaar ons en iedereen elke suggestie dat er zo vlug mogelijk een nieuwe kerk moet komen. Dit zaait alleen maar verwarring en leidt af van de zaken, waar het ten diepste om gaat.

Noorden (praeses M. D. Geuze, scriba M. J. Vonk).

In antwoord op de vraag van de generale synoden of onze kerkeraad kan instemmen met de voortgang van het op gang gekomen proces Samen-op-Weg berichten wij u, dat onze kerkeraad dat helaas NIET kan. Onze argumenten voor deze negatieve reaktie zijn: de theologisch uiterst zwakke basis van het concept 'verklaring van overeenstemming ten aanzien van het samen kerk zijn' en de feitelijke situatie van beide kerken, waarin - over het algemeen genomen - Schrift en belijdenis niet of zwak funktioneren. Als Hervormde Kerk zijn we tot nog toe machteloos gebleken om het richtingen-vraagstuk op te lossen en de Gereformeerde Kerken zijn hoe langer hoe meer richtingen-kerk geworden. We zijn samen ernstig ziek en we hebben bekering en genezing nodig. Moeten we niet allereerst SAMEN TERUG, terug tot God en Zijn Woord? Hebben wij samen niet het ontdekkende en herscheppende werk van de Heilige Geest nodig? Als kerkeraad hebben wij er geen bezwaar tegen, dat de kennismaking, vooral op plaatselijk vlak, voortgezet wordt om te onderzoeken of er herkenning is in de waarheid. Alleen de waarheid zal ons vrijmaken en ons tot geestelijke eenheid brengen. Wij geloven, dat de hereniging van kerken een gave en een werk van God is. Wij kunnen slechts kanalen graven die de Heilige Geest moge vullen.

Dordrecht, wijk 2 (scriba U. J. v. d. Windt).

Het wil ons voorkomen dat uw schrijven een andere pluraliteit in het oog heeft dan wij voor geoorloofd zien. Een pluraliteit die de mogelijkheid van twee uiteenlopende wegen sanctionneert, zien wij niet in de Schrift voorgesteld. Met name als beide zich menen te kunnen beroepen op Gods woord. Daarmede ontkennen wij niet een gemeenschappelijke roeping tot de genademiddelen, maar wij achtten die onvoldoende tot de gemeenschap der heiligen. Daartoe is uitdrukkelijke aanvaarding van de roeping o.i. een vereiste, die niet alleen in het gebruik van de tafel des Heeren openbaar moet zijn, doch in het wandelen naar alle geboden Gods in ootmoed en liefde, elkander alzo dienende tot opbouwing en niet bestrijdende tot nederwerping in zelfverheffing. Blz. 9 kerkelijke structuren: het moet u bekend zijn dat gemeentevorming niet volgens geografische patronen in de huidige constellatie voor ons (ger. bonds modaliteit) practisch het meest acceptabel is. Het moet daarom duidelijk gezegd zijn dat de structuur van strakke synodale organisatie in de G.K. als een bedreiging wordt gezien voor deze gegevenheid. Wij dringen dan ook aan dat de synode der G.K. als een positieve stap tot een mogelijke SOW verwezenlijking eerst maar eens begint hun eigen broeders in het Gereformeerd Confessioneel Beraad die legitieme vrijheid toe te kennen welke de Ger. Bond sinds jaar en dag kent (b.v. het jaarlijks verschijnend adresboekje van symphatiserenden etc). Daarmede kunnen wij niet de oplossing geven van het samenwerkingsverband in het groot geheel van de kerk, doch attenderen erop waar de zaak o.i. nodeloos in de knoop blijft zitten.

Veenendaal, wijk VI (praeses dr. J. Hoek, scriba P. Machaay).

De reactie van onze (wijk)kerkeraad op de vraag van de beide generale synoden of wij kunnen instemmen met (de voortgang van) het op gang gekomen proces van hereniging van de Nederlandse Hervormde Kerk en de Gereformeerde Kerken in Nederland, moet helaas negatief zijn. Wij wijzen een eenwording op deze wijze en op deze basis van de hand. De argumenten die tot deze voor ons pijnlijke positiebepaling hebben geleid zijn de volgende:

1. Zoals in onze reactie op de Verklaring nader is uiteengezet, herkennen we in dit stuk beslist onvoldoende basis om de vereniging van NHK en GNK, zoals de zaken thans staan, voor God verantwoord te achten.

2. Wij achten het niet terecht wanneer een nieuwe kerk, op grond van menselijke organisatie en fusie, in plaats van de oude vaderlandse kerk zou treden, die een planting van Gods hand is in deze lage landen sedert de gezegende dagen van de Reformatie.

3. Het is zeer de vraag of het voor de gereformeerde belijders in de nieuw te vormen S.O.W.-kerk nog wel mogelijk is te appeleren aan de confessie als officieel aanvaard accoord van kerkelijke gemeenschap. Zal een 'Verklaring van overeenstemming inzake samen kerk-zijn' niet gaan fungeren als een vierde formulier van enigheid, een boven-confessionele binding?

4. Leidt de vorming van een S.O.W.-kerk niet tot verdergaande legitimatie van interne verdeeldheid binnen de kerk inzake leer en leven, welke onder de schone vlag van 'pluriformiteit' wordt verdoezeld? Terwijl toch naar gereformeerd belijden de waarheid binnen de kerk niet slechts om ruimte vraagt, doch de alleenheerschappij moet hebben. Gereformeerden kunnen niet tevreden zijn wanneer , de Bijbelse en, in onderschikking daaraan, confessionele waarheid wordt getolereerd, zonder dat deze domineert!

5. Tengevolge van het gestelde in punt 4 achten wij het niet verantwoord in de toekomst onze plaats te gaan innemen in een 'kerk', die in feite een platform zal zijn, waarop tegenstrijdige theologieën en zelfs ideologiën zich vrijelijk mogen presenteren. De Heere moge genadig verhoeden dat het S.O.W. proces in de vorming van zulk een pseudo-kerk zou resulteren.

6. Wij bidden om een door Gods Geest geleid proces van 'Samen Terug'. Terug in verootmoediging en schuldbelijden tot de God der vaderen, tot het eeuwige Woord Gods, tot het reformatorisch erfgoed. Wij begeren van harte ons te voegen bij en te verenigen met allen die zich herkennen in het belijden van de algemene Christelijke Kerk, zoals dat vertolkt is in de artikelen 27-32 van onze Nederlandse Geloofs Belijdenis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen