MEDITATIE

HET VERBOND GODS

Het gebeurt niet, dat een profeet gedood wordt buiten Jeruzalem.

Hier, in Jeruzalem, immers moest het onderscheid gehandhaafd worden tusschen rein en onrein. 

Hier, in Jeruzalem, moest aan den weg van God tot zaligheid van al Gods uitverkoren volk worden vastgehouden.

Hier, in Jeruzalem, moest de waarheid, die naar de godzaligheid is, worden beleden.

Hier, in Jeruzalem, moest het licht, op den kandelaar geplaatst, allen schijnen, die in het huis inkomen.

En alles moest hierop uitloopen, dat de Zaligmaker van Gods uitverkorenen alhier, in Jeruzalem, zóó zou moeten worden behandeld als tot redding, vertroosting en zaligheid van hen noodzakelijk was.

In Jeruzalem moesten de priesters het hun opgedragen werk verrichten. Zij zouden ook tegenover den Heere Jezus Christus gesteld worden. Niet, zooals Hij door des menschen onverstand, door des menschen willekeur, door des menschen vijandschap verduisterd was, maar zooals Hij Zichzelf deed kennen, zijnde Gods Zaligmaker van Zijn volk.

En dan zouden zij naar Gods raad met Hem moeten handelen. De priester moest op grond van Gods gebod allereerst de beslissing geven, over het offer, dat hem aangeboden werd. Daarna was hij gehouden overeenkomstig de op Gods inzettingen gegronde beslissing te handelen. Hij mocht er niet van afwijken. Aan God, Die hem daartoe, gesteld, had, moest hij gehoorzamen. De priester  mocht zich niet door vooringenomenheid of door afkeer laten leiden. Zijn kracht lag in het gronden van zijn oordeel op het Woord van God.

De priester stelde het op prijs, aan de inzettingen Gods vasthoudend te zijn. Hij wilde tenminste den naam hebben, het te doen. Hij zocht steun bij zijne medgezellen. Zoo heeft hij ook zijne houding bepaald tegenover den Heere Jezus Christus. En wij moeten zijn oordeel leeren zien en leeren waardeeren.

Tegenover den Heere Jezus Christus waren zij met haat, nijd, toorn, wraakgierigheid vervuld. Het werk van den Heere Jezus Christus was ook zoo'n bijzonder werk.

Tot dusver waren in Jeruzalem in den tempel offers gebracht. Die offers wezen heen naar den Plaatsbekleeder van Gods uitverkoren volk. Die komen zou. Die offers moesten door den priester gebracht worden, wanneer zij tot hem gebracht werden.

Daar kwam de Heere Jezus Christus en zeide dat Hij de Plaatsbekleeder was, en dat Hij Zijn volk zalig maakte. De priester moest ook zalig worden, ook tot Hem komen. De priester moest priester af worden en als zondaar door de wedergeboorte doorgaan.

Niets is onmogelijk voor God.

Maar voor den mensch, al weet hij nog zoo goed hoe het moet, is het onmogelijk om onder God te buigen en in Gods weg te wandelen. De priester mag lasten opleggen, zwaar om te dragen. Hij raakt er met zijn vinger niet aan.

Er was dan ook maar één oordeel over den Heere Jezus Christus mogelijk. Het houdt een grove miskenning van Zijn verleden, heden en toekomst in. Het moest een verwerpend oordeel wezen: Er wordt door den priester niet gevraagd of het oordeel gegrond is. Neen; op grond van het eigen getuigenis van den Heere Jezus Christus verklaart hij, door haat gedreven : Hij is des doods schuldig.

Recht of niet, wanneer het op zelfbehoud aankomt, deinst de mensch voor niets terug. Hij heeft de bedoeling staande te blijven, alles uit den weg te ruimen. Gelukkig, dat de mensch ten slotte niet beslist, maar dat Gods raad wordt uitgevoerd; dat God werkt om al Zijne uitverkorenen zalig te maken.

Terwijl de priester alles aanwendde om iedereen van den Heere Jezus Christus af te keeren, heeft God gearbeid om al de uitverkorenen tot Hem te kunnen brengen. De Heere Jezus Christus, heeft, ook hier vervuld het woord: laat nu af, want aldus betaamt ons alle gerechtigheid te vervullen.

Hij, Die nooit van het Hem opgedragen werk, de zaligmaking van Gods uitverkoren volk, had afgelaten. Hij liet zich, beladen met hunne, zonden, met hunne schuld, met; hun straf. Wat, Zijn volk niet kon doen, waar het niet aan dacht; dat deed Hij voor hén; Hij alleen.

En Hij heeft het zeer goed gedaan.

Hij had macht het leven af te leggen en weder aan te nemen. Deze macht had Hij van Zijnen Vader ontvangen.

De Heere Jezus Christus is de eenige Plaatsbekleeder voor al Zijn volk. Paulus kon daardoor getuigen : Christus, als wij nog krachteloos waren, is te Zijner tijd voor de goddeloozen gestorven, en dat andere getuigenis : welke overgeleverd is om onze zonden, en opgewekt om onze rechtvaardigmaking. 

Het getuigenis van den priester was voor den offeraar van zeer groote beteekenis. De uitverkorene, die den Heere Jezus Christus tot Borg en Plaatsbekleeder leert kennen, geniet daardoor een zeer groot voorrecht. Hij mag vrij uitgaan, hoezeer zijne zonden zeer groot zijn, hoezeer zijne verdorvenheid zich geheel over hem heeft uitgespreid. Hoezeer hij in zonde ontvangen en in ongerechtigheid geboren is en hij nooit iets anders dan God vergeten en verwarloozen an, nochtans mag hij vrij uitgaan.

En  de uitwerking van dat vrij mogen uitgaan is geweldig. Wedergeboren tot een levende hoop, kan en zal hij niet verloren gaan in der eeuwigheid. Telkens opnieuw, zoolang hij op aarde moet verkeeren, zal de Heilige Geest hem indachtig maken wat de Heere Jezus Christus voor hem heeft gedaan, opdat hij getroost den weg zal voortzetten. De Heilige Geest zal krachtdadig, onwederstandelijk werken, wanneer het God behaagt. Gods volk zal niets behoeven toe te brengen, maar het zal hem gegeven worden wat voor hem weggelegd is.

Het einde zal voor hem worden, voor hem en voor al Gods toegebrachte uitverkorenen : Komt, gij gezègenden Mijns Vaders! beërft dat Koninkrijk, hetwelk u bereid is van de grondlegging der wereld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen