In memoriam ds. J. Hovius

Op 2e Paasdag nam de Heere na een toch nog wel langdurige ziekte Zijn dienaar, ds. Hovius, uit dit aardse leven weg. Velen in ons land zullen dit met ontroering vernomen hebben. Immers: niet alleen in de plaatsen, waar hij als predikant gestaan heeft (Jaarsveld, Ouddorp, Hoogeveen en Dordrecht) heeft hij talrijke malen het Woord bediend, maar ook op veel andere plaatsen. Met grote dankbaarheid wordt op allerlei plaatsen in ons land gedacht aan hem: aan zijn prediking, aan zijn werk en aan zijn persoon. Deze drie dingen zullen voor de geest komen, wanneer aan hem gedacht wordt. Daarin wordt hij getekend voor allen, die hem hebben leren kennen.

Als dienaar van Gods Woord was het hem tot grote vreugde om dat Woord te mogen bedienen. Dat kon hij niet laten. Dat deed hij geweldig graag. Ook toen zijn lichaamskrachten zo verminderd waren, dat het eigenlijk niet meer kon. Hij had een grote kennis van de Schrift: dat kwam in zijn preken duidelijk naar voren. Zo onderwees hij de gemeente in de prediking uit de Schrift en fundeerde daarin. Met veel vurigheid verkondigde hij Gods genade in de Heere Jezus Christus. En dat is tot zegen geweest: daar kunnen mensen door Gods genade van getuigen.

Als dienaar van God heeft hij ook veel werk mogen doen, heel veel werk zelfs, op allerlei plaatsen en in allerlei verbanden. De Heere had hem de kracht, de capaciteit en de lust gegeven om veel werk te kunnen doen. En hij deed dat met een bijzonder grote ijver, trouw en precisie. Daar stond hij om bekend. Het werd gewaardeerd: velen denken met dankbaarheid eraan, dat hij bij hen was; bij hen was met Gods Woord. Door de H. Geest heeft het hen wat gedaan. De laatste tijden werd dit sterke lichaam afgebroken. Maar juist ook in deze tijden heeft hij het zo duidelijk ervaren het van Gods genade te moeten hebben. Ook hij was immers een mens met zonden en gebreken. Niet zijn ambt, niet zijn harde werkjen konden hem zalig maken. Gods genade alleen. Daarvan getuigde hij tijdens zijn ernstige ziekte, jaren geleden. Hij sprak erover in Christus geborgen te zijn. En toen hij aan het einde van zijn aardse loopbaan nog strijd en aanvechting kende, waren zijn zogoed als laatste woorden: De Heer' is zo getrouw als sterk. Hij zal zijn werk voor mij volenden. Dat zijn de troostrijke woorden, waarmee hij sterven mocht. Dat is Gods genade alleen en ten volle. Zo mogen we aan hem denken als dienaar van God, die het Woord des Heeren trouw en vurig bediende, die hard werkte, en die als arme zondaar het van genade alleen hebben moest. De Heere vertrooste zijn vrouw, kinderen en hun gezinnen met Zijn genade en nabijheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen