Financiën.

8 November schrijven wij vandaag al weer. Wat vliegt de tijd toch snel. Nauwelijks nog een maand, en wij staan weer voor het einde van ons boekjaar. Ik zou er wezenlijk niet eens aan gedacht hebben dat wij al zoo na waren, als juffrouw den Hartog uit Utrecht er mij niet aan herinnerd had. Maar die maakte mij ineens wakker met haar pittig briefje. Ik ben wel nieuwsgierig, wat ik Vrijdag onderaan „Financiën" zal zien. Ik hoop maar, dat er een geduchte lijst van inzendingen zal komen, want wij moeten er zoo een te vriend houden. Wij gunnen geen mensch dat hij „bij de pakken neer gaat zitten", zooals een spreekwoord zegt, maar dat gunnen wij onze juffrouw wèl. Wij moeten ze zooveel pakken zenden, dat ze het verwerken staande niet vol kan houden vanwege het vele en langdurige werk.
Misschien zult ge zeggen : die honderd gulden welke dit oplevert is wel aardig, maar loont dit nu de moeite voor al de drukte die er voor noodig is ? Oppervlakkig lijkt dit zoo, maar ik heb deze verzameling toch altijd nog uit een ander oogpunt beschouwd. Niet alleen om de honderd gulden die het oplevert, wat ik nu nog zoo weinig niet vind, maar vooral als een reclame-en propagandamiddel wordt dit door mij zeer hoog gewaardeerd. Hoevelen doen hieraan mee. De kinderen in gezinnen, op de lagere scholen, Zondagsscholen of naaikranzen en vereenigingen, en ik weet al niet wie nog meer. Zoo was er een gezin, waar het dochtertje op school mee hielp verzamelen en thuis alle postzegels en stukjes zilverpapier, die ze machtig kon worden, inpikte om aan de juffrouw op school te geven. Op de vraag waar het voor was, wist het kind geen antwoord te geven, maar de juffrouw van de school, aan wie ze het vroeg, gaf haar een briefje mede, waarin werd gezegd, dat dit was tot steun van het fonds voor opleiding van Gereformeerde predikanten in de Ned. Hervormde Kerk. O, dat wisten ze niet. Dit gaf aanleiding tot een nader onderzoek, met het gevolg, dat een flinke gift naar Arnhem werd gezonden en een vraag om toezending van „De Waarheidsvriend."
Ziet, dat is slechts één geval dat mij bekend is, maar hoevelen zullen er nog zijn, wien door deze verzameling voor het eerst de aandacht gevestigd werd op onze fondsen en op den Bond, en tot groeten steun werden voor onze actie ? Kleine oorzaken hebben vaak groote gevolgen. Neen, dit werk is van grooter beteekenis als het oogenschijnhjk lijkt. Laten wij daarom zorgen dat juffrouw Den Hartog rondom in de pakken komt te zitten.
November ! nu al! 't Is me heelemaal overvallen. Ik kan mij maar niet begrijpen dat ik over vier weken al aan het eind van m'n boekjaar sta. Ik weet er nog niets van hoe het er mee staat. Of we zinken of drijven. Vooruit zijn gegaan of achteruit. Ik weet bet niet. Vorig jaar, omdat ik mij ongerust maakte dat wij achteruit zouden gegaan zijn, had ik voorloopig mijn rekening zoowat opgemaakt en zag ik dat het er niet best voorstond. Ik liep gevaar voor het eerst met een teruggaand cijfer voor de jaarvergadering te moeten komen. Het is toen best afgeloopen. We waren weer vooruitgegaan. Dertien jaar lang altijd een vooruitgaand cijfer gehad in de ontvangsten. Vooral de maand November gaf den doorslag, dat was geweldig, wat we toen ontvangen hebben. En nu, hoe zal het nu zijn ? 't Is te laat om nog een voorloopige rekening op te maken. Bovendien blijft dat toch altijd maar gissen en loopt men groot gevaar abuis te maken. Ik doe het dan ook niet meer. Maar toch ! wat zou het jammer zijn als wij nu dit jaar zouden moeten zeggen : achteruit ! voor het eerst ; maar achteruit !
Lezers, de maand November geeft den doorslag, die beslist over het eindcijfer. Och, zoudt u nog niet voor één keertje eens een extraatje willen geven ? ? ? ? ? Misschien hebt u nog wel in een hoekje een of twee briefjes van 100 gulden liggen, die wachten op een bestemming. Nu, zendt ze dan maar aan mij. Beter dan voor onze fondsen kunt u ze vast niet bestemmen. Van het totaal van onze ontvangsten weet ik nog niets, maar dat de uitgaven voor het Studiefonds ontzaglijk veel hooger zijn dan 't vorig jaar, dat weet ik uit mijn hoofd wel. Dat staat als een paal. Daardoor is het ook noodig dat onze ontvangsten vooruitgaan. Dat zou dan dubbel erg zijn, als wij achteruit gegaan zouden zijn ; 13 jaren vooruit en dan nu niet meer. Neen, dat moeten wij zien te voorkomen. Vóór 1 December moet er nog veel binnenkomen. Daar doen we allen aan mee, en vooral zij, die nog briefjes van 100 gulden in een apart hoekje hebben liggen. Die zenden ze aan mij. Jawel ! dat doen ze wel. Ze zien evengoed als wij allen, maar wat graag dat het goed loopt met onze fondsen. Men heeft mij wel eens gezegd : jou fondsen zijn de troetelkinderen van, heel het Gereformeerde volk in de Hervormde Kerk. Ik was natuurlijk heel gelukkig dit te hooren, als vader. Dat begrijpt u zeker wel. Het maakt echter mijn verantwoordelijkheid des te grooter en ben dan ook steeds met zorg vervuld over hun welzijn.
November. Ja, het is altijd een maand van verrassingen geweest in mijn penningmeestersloopbaan. Ik herinner mij, het is denk 12 jaar geleden, ik woonde nog in Delft, dat ik op den 4den November bij onzen voorzitter was geweest om hem even geluk te wenschen. Toen ik thuis kwam en in mijn brievenbus keek, haaide ik daar een heel gewonen brief uit Toen ik hem opende, kwam er een bankbiljet van ƒ1000.00 uit voor het Leerstoelfonds van A. H., uit Den Haag. Ik weet nog, hoe geweldig mij dit ontroerde. Het was de eerste groote gift, die ik als penningmeester ontving. Ja, ik vergeet het nooit. Telkens, als het 4 November is denk ik er om en zie altijd op dien dag met bijzondere aandacht mijn brievenbus na. 4 November is nu voorbij. Maar voor bijzondere verrassingen is de geheele maand November buitengewoon geschikt, met het oog op het einde van het boekjaar.
't Mag geen achteruitgaand cijfer vertoonen, nietwaar ? Dat zouden we geen van allen willen. Neen, dat mag niet ; daar zullen we voor zorgen. Dan denken wij niet : dat zal een ander wel doen. Neen, we doen het zelf. Dat spreekt !
Ontvangen uit:
Ja, waar die brief vandaan komt weet ik niet. Het postmerk was onleesbaar en een bepaalde plaats werd er niet genoemd en toch wèl. Misschien zijn er wel lezers, wien dit land ook niet onbekend is. Luister :
„Waarde heer.
Hierbij ontvangt u ƒ 10.— voor het Studiefonds, afgezonden door een reiziger uit het land der vreemdelingschap."
Vlissingen, van de afdeeling aan contributie ƒ34.65 na aftrek der 25%. Delft, van de afdeeling ƒ 10.— van nagekomen cóiitributie der maandleden. Arnhem, van A. de B., die zich als nieuw lid aanmeldde ƒ1.— contributie voor 1923.

Mededeelingen.
Arnhem, 1 nieuw lid.
Mijnsheerenland, 1 nieuw lid.
Genemuiden, 34 namen van adressen voor proefnummers.
Men schrijft daarbij: In een Hervormde Gemeente als Genemuiden, waar bijna elken Zondag het Woord Gods zuiver wordt verkondigd, behoort m.i. „De Waarheidsvriend" meer gelezen te worden. Ik twijfel dan ook niet wanneer aan personen, wier beginsel overeenstemt met die van den Gereformeerden Bond, proefnummers gezonden worden, ook dezen zich wel op „De Waarheidsvriend" zullen abonneeren."
Ik geloof het ook.
Haarlem. 4 adressen voor proefnrs.
Wij meenen hiermede aan het einde te zijn van de mededeelingen van wat er op het gebied van onze „Financiën" heeft plaats gehad in de afgeloopen week.
Moge de Heere over alles Zijnen zegen gebieden.
De Penningmeester,

J. C. FLIEHE.
Arnhem, Parkstraat 6.

Correspondentie. Brief uit Utrecht te laat voor dit nummer.

Postzegels, capsules en zilverpapier.
Ontvangen van :
Ie. den heer H. Klein, Soest, een partij zilverpapier, verzameld door de kinderen der Chr. School ;
2e. Maatje en Koosje Kallewaard, Middelburg, postzegels, capsules en zilverpapier, mij toegezonden door mejuffr.
Janse ; 3e. mej. R. W. te Utrecht, zilverpa­pier en capsules ; 4e. Johanna Meulster, Dordrecht, postzegeLs, capsules, zilverpapier en 160
halve centen ; 5e. van N.N. te Almkerk postzegels, capsules, zilverpapier en 160 halve cen­ten ; 6e. ontving ik Zaterdag een kistje capsules, zilverpapier en postz., waar echter geen enkele nadere aanwijzing bij was ; (vanwaar kan dit afkomstigzijn geweest? ) 7e. Janna van den Berg, Benthuizen,
postzegels, capsules en zilverpapier ; 8e. Hendrik en Anthonia Bouman,
Veenendaal, een partij zilverpapier ; 9e. een pakje zilverpapier en capsules uit Monster, waarbij echter de naam
van den afzender niet vermeld was. Hiermede ben ik weer aan het eind van mijn opgave gekomen. Dat er de volgende weken veel meerdere mogen volgen, opdat we nog tijdig aan de ƒ 50 mogen komen, die nog aan de ƒ 100.— ontbreken. Ik kan van alles gebruiken, zooals de Penningmeester u allen de vorige week zoo nauwkeurig ingelicht heeft.
Het is niet noodig hier nog iets aan toe te voegen ; ik zou daardoor in her­haling vervallen.

Met hartelijken dank en aanbeveling.

Mej. J. DEN HARTOG.

Maliebaan 70a, Utrecht. Zoo juist kwam er nog een pakket van den heer Bot, uit Rotterdam. Dit hoop ik de volgende week nauwkeuriger te vermelden. Die zendingen vandaar ziin voor mij altijd een goede aanwinst en ik vermoed dat dit nu ook weer zoo zal zijn.

Voorloopig mijn dank. •

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen