Begrafenis Ds. L. Vroegindeweij

Donderdagmiddag 21 augustus werd het stoffelijk overschot van ds. L. Vroegindeweij ter aarde besteld. Dat hij in zijn leven in het hart van velen een grote plaats heeft ingenomen bleek wel uit de massale opkomst tijdens de rouwdienst in de Oude kerk te Delft en op de begraafplaats Jaffa.
Ds. A. Vroegindeweij uit Veenendaal, de jongste broer van de overledene, leidde op verzoek van de familie de rouwdienst. Hoewel het voor hem een zware opgave was wilde hij toch graag deze laatste dienst aan zijn overleden broer bewijzen.
De Schriftlezing was uit Joh. 1 en Openb. 7. Uit het eerste hoofdstuk was ook de tekst genomen. Zie het Lam Gods. Allereerst sprak ds. A. Vroegindeweij enkele persoonlijke woorden ter nagedachtenis aan zijn overleden broer. Het preken was hem lief. Maar hij was er ook diep van overtuigd dat een predikant ook zelf een sterfelijk mens is en derhalve ook zelf datgene moet kennen wat hij de gemeente voorhoudt. De overledene had gedurende zijn leven het recht Gods niet alleen gepreekt maar ook in zijn eigen leven gekend. Maar tevens had hij mogen ervaren de kracht der verzoening in het bloed van Christus. Daarvan had hij in de laatste week van zijn leven, nadat hij plotseling ernstig ziek was geworden, nog vrijuit mogen spreken met zijn vrouw en met zijn kinderen. En daarom was er toch temidden van de rouw ook de vreugde omdat de overledene na een leven van rusteloos werken nu de eeuwige rust was ingegaan.
De prediking was verder gericht op het Lam Gods dat voor de zonde geboet heeft. Benadrukt werd dat de lammeren van onze eigen kudde ten enenmale ontoereikend zijn om verzoening tot stand te brengen. God Zelf heeft Zijn Lam gegeven en alleen met dat Lam kan een zondaar voor God verschijnen. Daar dient dan ook alle aandacht op gericht te zijn. Ds. Vroegindeweij wilde dan ook, zoals hij het uitdrukte, nog eenmaal de stem van zijn overleden broer zijn om dat Lam aan te prijzen en de oproep tot geloof en bekering te laten horen.
Aan het eind van de dienst werd nog gezongen de Psalm die ook op de rouwbrief was afgedrukt: Wie heeft lust den Heer te vrezen. Een psalm met een oproep en een belofte.
Velen volgden daarna de begrafenisstoet te voet en ook op het kerkhof had zich al een grote schare verzameld. Aan de groeve las ds. A. Vroegindeweij nog Johannes 11, Ik ben de Opstanding en het Leven, en Romeinen 8 over de eerstelingen des Geestes. Een zoon van de overledene sprak tenslotte een kort dankwoord.
Zo werd een begenadigd prediker grafwaarts gedragen. Dat zijn werk niet ongezegend gebleven is en dat hij in zijn werk sporen heeft getrokken mocht duidelijk mee doorklinken. De bindende kracht van het Woord bleek overduidelijk. In de rouwdienst werd nog aangehaald de tekst uit Psalm 90: „Laat Uw werk aan Uw knechten gezien worden en Uw heerlijkheid over hun kinderen". Dat werk is het werk Gods, verricht door en onder mensen. Dat zal niet tevergeefs gedaan worden. Dat mag dan ook het houvast zijn voor de achterblijvende familie. En voor de gemeenten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen