Gemeenteopbouw rondom het Woord (5)

Naast het verrassende advies van Jethro treffen we in het Oude Testament een indrukwekkend praktijkvoorbeeld van samen-bouwen aan. Ik denk aan het boekje Nehemia. Als de ballingen uit Babel eindelijk zijn teruggekeerd, vinden ze de muren van Jeruzalem in puin. De heilige stad maakt een trieste en troosteloze indruk. Hoe zullen ze de tempel en de stadsmuren ooit weer in oude luister hersteld krijgen? Als het aan de vijanden ligt nooit. Sanballat, de Horoniet, en Tobia, de Ammonitische knecht en Gesem, de Arabier doen er alles aan om de herstelwerkzaamheden tegen te houden. Maar Nehemia laat zich door de tegenstanders niet intimideren. Hij roept zijn volk bijeen en bindt hen op het hart niet bij de pakken neer te gaan zitten. 'God van de hemel zal het ons doen gelukken en wij zijn knechten zullen ons opmaken en bouwen' (2 : 20). Prachtig! Aan de ene kant dat besef van eigen onmacht en kleinheid. De diepe afhankelijkheid van Gods zegen en kracht. Maar anderzijds ook de beschikbaarheid, de bereidwilligheid om te doen wat God hen op de handen legt.

Eendracht maakt macht
Nehemia gaat maar niet lukraak aan de slag. Nee, er wordt gewerkt volgens een concreet plan. Het project is wel degelijk tevoren overdacht. Vermoedelijk is Nehemia zelf de architect ervan.
Er is ook een duidelijk program van aanpak. Dat mag ons evenmin ontgaan. We horen dat gestart wordt bij de Schaapspoort. Daar ligt het begin van de restauratiewerkzaamheden en daar komt men ten slotte ook weer uit (3 : 32). Toevallig? Nee, want de Schaapspoort ligt het dichtst bij de tempel en zijn de muren die het heiligdom moeten beschermen niet het belangrijkste?
En wat een geweldig aantal mensen wordt er ingeschakeld. Van heinde en verre zijn ze gekomen. Niet alleen uit Jeruzalem, maar ook uit de rest van het land zijn ze toegestroomd om de handen uit de mouwen te steken. Niemand wordt door Nehemia afgekeurd of teruggestuurd. Hij kan ze allemaal gebruiken. Ze vinden stuk voor stuk hun plekje bij de muur. Ook al komen ze uit verschillende plaatsen, al hebben ze allemaal een andere achtergrond, al is de één geletterd en de ander helemaal niet, ieders bijdrage is welkom. Ik zie priesters aan het werk en Levieten. Maar er loopt ook een goudsmit rond (3 : 8) en een zalfbereider. Mannen helpen mee, maar evengoed vrouwen (3 : 12). Met grote inzet en eensgezindheid bouwen ze aan de muren van Sion. In de wereld gaat de stelregel op: endracht maakt macht. Nu, dat is evenzeer van toepassing op het werk in het Koninkrijk van God. Ook daar is eendracht een factor van belang. Eendracht: amen een zaak dragen betekent dat eigenlijk. Samen bezig-zijn tot eer van God en aan de opbouw van Zijn gemeente.

Sectieteams
Wie het voorbeeld van Nehemia even op zich laat inwerken, ziet allerlei mogelijkheden opdoemen voor vandaag. Wat zou de gemeente er wel bij varen als er meer ouderen en jongeren werden ingeschakeld, als er meer ruimte zou komen voor het 'ambt aller gelovigen'. Iemand sprak van het 'vergeten ambt' in de kerk. En dat terwijl er zoveel te doen is. Ik geef één voorbeeld uit de praktijk van het gemeenteleven. Zelf heb ik positieve ervaringen opgedaan met het vormen van sectieteams. Het gaat daarbij om een groepje gemeenteleden dat zorg draagt voor een deel van de (wijk)gemeente. Ontzettend belangrijk in onze tijd van individualisme, dat we als christenen met elkaar meeleven in vreugdevolle en verdrietige omstandigheden. Dat we omzien naar elkaar en naar de ander in onze omgeving. Bezoekwerk is veel en veel belangrijker dan al die vergaderingen in het kerkelijk circuit. Dreigt onze eerste en voornaamste taak daardoor niet in het gedrang te komen soms? Treffend wat ik ergens las: 'Jezus gaf Petrus niet de opdracht "bestuur mijn kerk", maar tot driemaal toe "weid mijn schapen'". Niets is zo wezenlijk in onze keiharde samenleving dan een stukje persoonlijke aandacht voor mensen.
Sectieteams vormen een goede mogelijkheid daar gestalte aan te geven. De spil binnen zo'n sectieteam is de ouderling. Hij draagt de eindverantwoordelijkheid. Naar de kerkenraad toe is hij de verbindingsschakel en hij doet op de kerkenraadsvergadering van tijd tot tijd verslag van de werkzaamheden van zijn team. In voorkomende gevallen kan hij ook de predikant op de hoogte stellen van bepaalde ontwikkelingen en eventueel diens hulp inroepen. Naast de ouderling wordt een sectieteam gevormd door een bezoekbroeder, die assisteert bij het gewone huisbezoek. In zijn benoemingsbrief is hem gevraagd of hij bereid is geheim te houden, wat hem vertrouwelijk ter ore komt. Met het plaatsen van zijn handtekening heeft hij daarop 'ja' gezegd. Verder wordt het sectieteam gevormd door een diaken, één of meer evangelisatiemedewerkers(sters) en enkele bezoekdames. De laatstgenoemden bezoeken voornamelijk bejaarden, zieken en eenzamen binnen de sectie. Deze zusters van de gemeente kunnen een geweldige ondersteuning en aanvulling betekenen voor het werk van de ambtsdrager. Vrouwen hebben specifieke gaven van God gekregen om in bepaalde situaties begrijpend en helpend aanwezig te zijn. In de regel wordt een sectieteam 'bemensd' door zeven à acht gemeenteleden. Met elkaar behartigen zij de zorg voor zo'n 70 à 80 adressen binnen de (wijk)gemeente. Het biedt uiteraard grote voordelen indien daarbij kan worden uitgegaan van een geografische verdeling. Dat komt de overzichtelijkheid ten goede. Ook voor de missionaire uitstraling biedt het werken in een aantal straten meer mogelijkheden. Maar ook wanneer er sprake is van een mentale (wijk)gemeente, biedt het werken met teams mogelijkheden om het bezoekwerk zowel kwalitatief als kwantitatief te verbeteren.

Werkwijze
Het valt aan te bevelen om een sectieteam elkaar minimaal twee keer per jaar te ontmoeten. De ouderling is verantwoordelijk voor het bijeenroepen van de teamleden. Zo'n bijeenkomst kan gebruikt worden voor een stukje onderlinge bemoediging en toerusting vanuit de Schrift. Ook de voorbede voor de gemeenteleden die tot de sectie behoren kan een plaats krijgen, in het bijzonder het gebed voor gezinnen waarin moeite of problemen zijn. We mogen met en voor elkaar een zegen afsmeken voor het werk dat ieder van de teamleden op de schouders is gelegd.
Naast dit spirituele moment is de vergadering van het sectieteam ook bedoeld voor de uitwisseling van ervaringen. Verrassingen en teleurstellingen kunnen gedeeld worden. Natuurlijk is het niet de bedoeling dat vertrouwelijke zaken op tafel worden gelegd. Met geheimhouding van wat ons tijdens bezoeken vertrouwelijk ter ore komt, kunnen we niet zorgvuldig genoeg omgaan. Er blijft genoeg over om met elkaar te bespreken. Waar komen we wel binnen en waar niet? Waar kwamen we een stuk diaconale nood op het spoor? Moeten bepaalde adressen misschien worden overgeheveld van de ouderling naar de evangelisatiemedewerkers? Of omgekeerd: zijn bepaalde evangelisatieadressen intussen wellicht toe aan het gewone huisbezoek? Waar is een extra bezoekje gewenst dat door de bezoekdames gebracht kan worden? Deze bijeenkomsten zijn ervoor om met elkaar het bezoekwerk te inventariseren en goede onderlinge afspraken te maken. Aan het eind van ieder seizoen kan een lijst worden samengesteld waarop inzichtelijk gemaakt wordt hoe vaak welke adressen binnen de sectie bezocht zijn.
Uiteraard hoeft het bij een overleg van twee keer per jaar niet te blijven. Als het goed is, vindt er voortdurend onderling contact plaats tussen de leden van de sectieteams. Met name de terugkoppeling naar de sectieouderling is van het grootste belang. Hij op zijn beurt kan dan op tijd de nodige maatregelen treffen die leiden tot een optimale bearbeiding van het stukje gemeente dat hem – met zijn team – is toevertrouwd.

Voordelen
Het werken in sectieteams biedt grote voordelen. Voorwaarde is wel dat de sectieouderling zijn spilfunctie goed begrijpt en behardigt. Van hem mag een stukje leiding en motivering naar de andere teamleden toe worden verwacht. Intensieve begeleiding en toerusting vanuit de kerkenraad is eveneens een absolute voorwaarde. Naast de predikant kan in dit opzicht een kerkelijk werker goede diensten bewijzen. Puntsgewijs zet ik een aantal pluspunten van het sectieteam op een rijtje:
• Het biedt meer inzicht in wat er allerhaal gebeurt binnen een wijk of sectie.
• Het geeft meer samenhang aan het bezoekwerk. Niet langer is ieder op eigen houtje bezig, zonder van elkaar te weten wat er gebeurt. De diverse werksoorten zijn geïntegreerd binnen een sectie, waardoor er geen sprake meer is van langs elkaar heen werken. De verschillende gaven die God aan mannen en vrouwen geeft, kunnen op deze wijze optimaal worden benut en ingezet.
• Er groeit meer doelmatigheid in het bezoekwerk, doordat er overleg is en goede afspraken worden gemaakt. Het kan en mag niet zo zijn dat sommige adressen door iedereen bezocht worden, terwijl andere gezinnen worden overgeslagen. Bij een goed functionerend sectieteam zal de klacht dat men nooit iemand van de kerk ziet, tot het verleden gaan behoren.
• Het leidt tot meer aandacht voor gemeenteleden, doordat gewerkt wordt met een breed aantal bezoekers/sters. Met acht mensen kun je nu eenmaal meer bezoeken afleggen dan met één of twee.
• Er is meer onderlinge stimulering dan wanneer ieder maar voor zichzelf bezig is. Doordat we meer van eikaars werk weten, zullen we ook meer met elkaar meeleven en voor elkaar bidden.
• De continuïteit in het werk is op deze wijze beter gegarandeerd. Wanneer een nieuwe ouderling wordt verkozen of een bezoekdame het werk aan iemand anders moet overdoen, valt er geen gat. Binnen het team is voldoende ervaring en kennis om de wisseling van de wacht goed op te vangen.

M. van Campen, Waddinxveen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen