Vragenbus

De Vaandrager
De ouderen kennen het blad nog wel, 'De Vaandrager' van de Jongelingsbond, een van de eerste voorlopers van de huidige HGJB. Een blad met stevige kost: bijbelstudie, kerkgeschiedenis, dogmatische schetsen en pastorale onderwerpen.
En... er was ook een Vragenbus, verzorgd door wijlen ds. L. Vroegindeweij, een markante persoonlijkheid, die geknipt was voor deze rubriek. Met enerzijds een bewogen ernst en anderzijds een diepe humor beantwoordde hij alle mogelijke vragen van jongeren op het terrein van persoonlijk geloofsleven, maatschappelijke vragen, kerkelijke ingewikkeldheden en noem maar op.
Als kersverse secretaris van de Jongelingsvereniging 'Immanuël' te Langerak (bezuiden de Lek) kreeg ik al jong met Vroegindeweij te maken. Dat was in 1956.

Verliefd
Een van de leden van genoemde vereniging had het moeilijk met het tiende gebod. 'Gij zult niet begeren'.
'Want', zo zei hij 'stel, ik ben verliefd op een meisje (dat was hij ook! AJT) en ik zoek verkering met haar, dan begeer ik dat meisje en het is eigenlijk van haar ouders. Hoe moet ik dat rijmen met het tiende gebod.
We hebben daar in de consistorie van de Langerakse kerk duchtig over gesproken, maar we slaagden er niet in onze jonge broeder duidelijk te maken dat er wel wat verschil is tussen het begeren dat hij had en dat wat het tiende gebod op het oog heeft!
Goede raad was duur. We besloten de vraag voor te leggen aan ds. Vroegindeweij. Als secretaris had ik de eer de correspondentie te verzorgen. Met het puntje van m'n tong buitenboord schreef ik een brief aan de weleerwaarde heer ds. L. Vroegindeweij om een antwoord op de brandende vraag van mijn broeder.

Teleurstellend
Ds. Vroegindeweij bracht geen uitkomst. Na veertien dagen kreeg ik een hartelijk maar teleurstellend antwoord. Ik zal de brief letterlijk overnemen:

Beste vrienden,

Bedankt voor jullie brief. Helaas moet ik ervan afzien om een antwoord te geven in de Vragenbus. Er liggen nog zoveel vragen te wachten. En ik denk dat onze Bondsvrienden(!) in Langerak met elkaar best in staat zijn om hun vriend een passend antwoord te geven. Met hartelijke groet,

L. Vroegindeweij

Voorzichtig heb ik mijn mede-lid op de hoogte gebracht. Van schrik heeft hij er nooit meer over gepraat. Zijn verliefdheid was op slag over. Later kwam die terug maar nu met een ander in het vizier. Van het tiende gebod had hij kennelijk geen last meer. Gewoon verkering gekregen, getrouwd en niks meer gehoord!

Knullig?
Wat is nu onze reactie op dit verhaal? Wat knullig! Ja, in zekere zin misschien wel... Aan de andere kant moeten we daar wel wat voorzichtig mee zijn. Om te beginnen zijn we 45 jaar verder en dan moet je oppassen dat je niet alles uit die tijd 'knullig' vindt. Je merkt dat ook wel eens met oude foto's. Dan schamen we ons dat we er zó op staan. Nou, so what! Iedereen zag er toen toch zo uit...
Verder moeten we niet vergeten dat in die tijd (eerder was dat nóg sterker), jongeren niet zoveel gelegenheid hadden om te studeren. Velen hadden niet meer dan enkele jaren lagere school. Daarmee moesten ze de maatschappij in. En dus fungeerde het jeugdwerk mede als een instituut voor algemene vorming. Nee, die Vragenbus was nog zo gek niet. Later hebben we ook andere vragenbussen gehad. Wat gerichter, vooral op pastoraal vlak. En ik zou ze niet graag de kost geven, die er steun uit hebben geput!

A. J. TERLOUW, ZEIST
STAFFUNCTIONARIS HGJB

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen