De wetteloze mens

Wat is daar nu moeilijk aan? Nu, dat dit al vele malen is gebeurd in de geschiedenis. Terecht of onterecht, moet je je dan afvragen. Daarbij is er ook een ander gevaar. Paulus spreekt wellicht met de Thessalonicenzen over iets wat men toen meteen kon plaatsen. Anders had hij er meer woorden aan gewijd. Dat heeft hij wellicht ook gedaan, waarna er dus vragen kwamen, waar hij in zijn tweede brief op ingaat.

Het gevaar is dat we ons soms meer verdiepen in de kwaal dan in de oplossing. Niet zelden levert dat onzekere en bange christenen op, terwijl Paulus juist die kant niet op wil. Hij wil de kant op van standvastige christenen die tegen een stootje kunnen. De vraag is of wij daar nu dichterbij zijn dan de gemeente in Thessalonica toen. Of is dat geen vraag?

De tegenstander

Wanneer Paulus in gesprek is met de Thessalonicenzen, begrijpen zij wellicht precies waar hij het over heeft. Dat is voor ons veel moeilijker. Of toch ook niet. Het wordt moeilijk wanneer wij precies de vinger willen leggen bij die tegenstander van God en de mens van de wetteloosheid. Ze worden geschilderd als persoonlijkheden. Hierdoor ga je op zoek: wie zou dat kunnen zijn? Dat is een zoektocht naar een vorm van controle. (Schuilt daar niet een vorm van angstige bezorgdheid in bij ons?) Wanneer we weten wie het is, dan kunnen we diegene ontmaskeren en ons ertoe verhouden.

Heel veel pogingen zijn gedaan. Antiochus IV, die van zichzelf een beeld plaatste in de tempel. Ook Judas wordt zoon van het verderf genoemd. Maar het kan ook de Romein Caligula zijn die, voor de verwoesting, een beeld van zichzelf in de tempel wil binnenbrengen (wat niet lukt), de paus, Luther wordt zelfs genoemd. Het is wellicht ook moeilijk doordat Paulus aan de ene kant spreekt over eerst en dan, maar tegelijkertijd ook heen en weer pendelt tussen verleden, heden en toekomst in dit hoofdstuk.

Zonder God

In ieder geval wordt hierdoor iets anders duidelijk: je legt er geen vinger op. Die tegenstander is al werkzaam sinds Genesis 3. Die tegenstand, rebellie tegen God, lijkt over te gaan in wetteloosheid, zich boven God plaatsen. Belangrijker dan de tegenstander te traceren is te ontdekken: die wetteloze mens lijkt als een virus ook op mijn leven vat te willen krijgen. En waar voorheen sprake was van opstand tegen God, lijkt God nu overbodig, irrelevant. Zelfs God wordt gecanceld. Er is iets in de plaats gekomen van God (anti-christ), waardoor we ons prima redden zonder God. Dat is koren op de molen van satan. Satan betekent niet anders dan tegenstander. Zo kan zelfs Petrus door Jezus een satan worden genoemd. Een maniakale figuur als Elon Musk die – nog sterker dan politieke macht – met de macht van geld en media alles doet wat hij wil, is niet de wetteloze mens, maar een wetteloze mens, zoals wij allen geneigd zijn, wanneer God het niet verhoedt. Dat zal meer en meer zichtbaar worden. Wat is de mens – zonder God?

Remmende factoren

Net zo moeilijk is het met de weerhouder. Er is een remmende kracht op die wetteloze mens, die werkzaam is. Ook hiervan wordt niet gemeld wie dat precies is. God weerhoudt uiteraard, maar toch staat dat er niet. Zijn goede geboden weerhouden. Maar het kan ook de structuur van de samenleving zijn, wat in het Nieuwe Testament ook wel een schepping, een ordening (Rom.13:1; 1 Petr.2:13) wordt genoemd. Daarom kan Paulus zelfs positief spreken van een overheid die aan de ene kant christenen vervolgt en aan de andere kant ook op een bepaalde manier orde brengt. Paulus maakte er bij zijn missie voor Christus soms handig gebruik van dat hij Romeins burgerrecht had.

In al deze remmende factoren schuilt iets van het werk van de Heilige Geest. De Geest werkt gelukkig breder, zelfs in heel de schepping. Daar schuilt heil in. Maar blijkbaar kan ook hierin de Geest bedroefd worden en kan de tegenstand uitblussend werken. Gelukkig zijn er nog altijd remmende krachten, is er ook iets wat het ongebreidelde kwaad weerhoudt. Maar voor hoe lang nog, vraag je je af?

Dwaling

Paulus zegt tegen de Thessalonicenzen: Weet dat de dag van Christus (waarin wij verenigd worden met Hem) nog niet is aangebroken. Als kinderen van het licht leven we nog in de nacht naar die dag toe. Het wordt niet langzamerhand beter. Het wordt eerst nog veel duidelijker wat er gebeurt als je God en het goede verlaat. In Romeinen 1 lezen we dat God mensen overgeeft als gevolg van hun niet erkennen dat Hij de Schepper is. De mens wil zelf schepper zijn. Maar wat maakt hij? Wie wegloopt voor waarheid en voor verdrukking, wie probeert in een vorm van syncretisme alles vast te houden wat geliefd is in deze wereld, krijgt een krachtige dwaling van God op zich af. Je zou er bang van worden.

Opwekken

Maar dan, dan wekt Paulus zijn hoorders op. Nogmaals schrijft de apostel over zijn onophoudelijk danken voor hen. Hij moet zelfs danken, schrijft hij. En hij vermeldt wel twee keer dat zij geliefd zijn door de Heere, uitverkoren. Wanneer je bezorgd en bang bent, helpt het niet jezelf te troosten met je liefde voor God. Er is niets wat ons dan meer troost dan de verzekering van Gods liefde en verkiezing. Wie de wetteloosheid voelt trekken en wie inzicht krijgt in remmende krachten, zal vanuit het gegrepen zijn door Jezus Christus, door het Woord van de waarheid, zoeken vast te staan. Liever verdrukt te worden dan verdwaald te raken. Liever wat te nauwgezet leven dan te vrij. Liever uit de hoop te leven dan in het hier en nu onverzadigbaar op zoek te zijn naar welvaart.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen