Leven van de liefde

Het voorrecht om in Kanaän te gaan wonen heeft Mozes verbeurd toen hij zich in boosheid liet gaan. Hij sloeg op de rots die het mopperende Israël water zou geven. Hij sloeg in plaats van dat hij ertegen sprak, zoals de Heere hem opgedragen had.

Nu houdt hij een afscheidsrede. Het is een geladen en volle toespraak. Waarschijnlijk heeft het boek Deuteronomium een reformatie teweeggebracht in de tijd van koning Josia. Waarom zouden we het niet vaker en aandachtiger lezen? De grote leeslijn bij deze afscheidsrede is dat we haar mogen lezen als een liefdesverklaring. Waar het in de voorgaande boeken meer sporadisch over liefde en liefhebben gaat, gaat het er in Deuteronomium bijna standaard over.

Als het zonlicht

Mozes blikt met Israël terug op de achterliggende jaren. Allerlei wederwaardigheden van het volk vanaf het ogenblik van het vertrek van de Horeb tot de aankomst aan de Jordaan passeren de revue. De doorgaande lijn bij alles is dat God met Israël begon, omdat Hij hen liefhad, en dat Hij – ondanks opstandigheid en ongelovigheid van hun kant – met hen doorging, omdat Hij hen bleef liefhebben. Kijk naar Israël, dan zie je een volk dat niet groot is, niet trouw en gelovig is, maar vanuit Gods liefde moet en zal het Zijn volk zijn en blijven.

De liefde is niet mis, ze weet van straffen en terechtwijzen – Mozes’ persoonlijke niet in kunnen gaan in Kanaän is er het bewijs van. Toch blijft ze als het zonlicht Israëls dagen vergezellen. Leeft heel de kerk niet van die liefde? Is Christus niet vanuit die liefde tot ons gekomen?

Respectvolle gehoorzaamheid

Het tweede en langste deel van Deuteronomium (Deut.4-26) bevat algemene en specifieke bepalingen voor het leven van Israël. Liefde en gehoorzaamheid zijn daarbij het hoofdthema. De grote les, die ons van het begin tot het einde geleerd wordt, is die van liefdevolle en respectvolle gehoorzaamheid, omdat men weet in welke betrekking men staat tot God. En ook omdat men van die betrekking geniet, terwijl men zich bewust is dat er grote zedelijke verplichtingen bij horen.

‘Luister, Israël! De Heere, onze God, de Heere is één! Daarom zult u de Heere uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht.’ Vervolgens gaat het over het brengen van offers, de straf voor afgoderij, rechtspraak, wetten in oorlogstijd, omgaan met een opstandige zoon, echtscheiding en vele zaken meer. Heel het leven is bedoeld als een liefdedienst aan God.

Verbondsvernieuwing

Mozes beoogt dat het met de Heere bij Horeb gesloten verbond bij Israël vernieuwd wordt. Ook het huidige geslacht moet Gods weg met Zijn volk kennen en bij Zijn wetten leven. Ook deze generatie moet weten van de zegen die het leven met de Heere brengt en van de vloek die verbonden is aan het verlaten van de Heere. ‘Ik roep heden de hemel en de aarde tot getuigen tegen u: het leven en de dood heb ik u voorgehouden, de zegen en de vloek! Kies dan het leven, opdat u leeft, u en uw nageslacht.’ (Deut.30:19)

En opdat ook straks in Kanaän het leven met de Heere zal verdergaan, is het zaak dat de bepalingen van de Heere van generatie op generatie worden doorgegeven. ‘U moet ze uw kinderen inprenten en erover spreken, als u in uw huis zit en als u over de weg gaat, als u neerligt en als u opstaat.’ (Deut.6:7)

Ruggengraat

Ons verdiepen in het boek Deuteronomium is een middel om ververst te worden in onze liefde en motivatie om de Heere te dienen. Het helpt ons om weer stevig en moedig onze taak op te nemen om thuis, op school en in de kerk gericht en met gezag door te geven wat God ons heeft gezegd. We worden aangevuurd om niet als (post)moderne mensen bij ons eigen godsdienstige gevoel of inzicht te leven, maar ons denken en doen te ijken aan wat God gedaan en geboden heeft. Ook vandaag hebben we in de liefde wortelende ruggengraat en stevigheid nodig. Mozes’ afscheidstoespraak ligt gereed om ons eraan te herinneren en er verder in te brengen.

Toekomstperspectief

Wat brengen bijbelse personen naar voren als ze hun levenseinde zien naderen? En wat kunnen wij vandaag van hun boodschap leren? In deze serie luisteren we naar vijf afscheidsredes.

1. Mozes (Deuteronomium)

2. Jozua ( Jozua 23)

3. Samuel (1 Samuel 12)

4. Paulus (2 Timotheüs)

5. Jezus ( Johannes 14-17)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen