Vijandschap tegen Gods uitverkoren volk

Maar sinds 7 oktober 2023 weten we dat de oude vijandschap ten opzichte van het Joodse volk nog springlevend is en dat Jodenhaat zeker nog niet wereld uit is. Na het beestachtige bloedbad, dat door Hamas werd aangericht, waarin 1200 mensen in koelen bloede zijn vermoord, was er even een grote verontwaardiging, in elk geval in Nederland. Hoe lang heeft het geduurd? De een zegt een dag, de ander houdt het met een week wat ruimer. Een ander misschien nog ietsje ruimer. Maar het was heel snel verdwenen. De feministen zwegen over massale verkrachtingen. Progressieve academies zwegen over de wrede moorden die gepleegd zijn op jonge, studerende mensen. Vredesactivisten en antiracisten zwegen over het satanische van deze zoveelste pogrom. En de politiek correcte moralisten die in de regel heel snel met dat vingertje komen als er wordt gediscrimineerd: ze hebben dingen gezegd over de slachtoffers en hun families, die het niet waard zijn om herhaald te worden. En wat overbleef richting Israël was oorverdovende stilte.

Als je Psalm 83 leest, dan denk je: die psalm is nog maar een jaar oud. En toch is dat niet het geval, want deze is al 3000 jaar oud. Toen was het dus kennelijk al niet veel anders. Ook in de tijd van Asaf werd Israël omringd door heel veel vijanden. Als je gaat tellen: tien in getal. Volken die hen voortdurend aanvielen. En die kwamen vanuit het Westen, Filistea – nu de Gazastrook – waar Hamas zich ophoudt. Uit het noorden, Tyrus – het huidige Libanon – waar Hezbollah ook is. Uit het oosten, Iran. En uit het zuiden, Jemen. Ook toen – zoals vorig jaar ook is gebeurd – is er eerst heel goed over nagedacht. Knappe koppen dropten hun boze plannen bij radicalen, bij naïevelingen, bij onwetenden, bij soldaten. En die moesten tunnels bouwen, trainingen volgen, oefeningen doen in nagebouwde dorpen en vervolgens zijn ze een jaar geleden op satanische wijze te keer gegaan.

Waar komt die vijandschap om het Joodse volk te vernietigen vandaan? Velen denken dat het gaat om het land dat volgens velen onrechtmatig door het Joodse volk wordt bezet, maar eigendom zou zijn van de Palestijnen. En vervolgens mogen de “slachtoffers” alles doen om de “daders” te treffen. Gesteund door de VN die ook een duit in het zakje doet, en de ene na de andere resolutie aanneemt in het nadeel van Israël.

Afrekenen met de Waarachtige

Maar Psalm 83 zegt onomwonden waar het de vijand om te doen is: Gods volk vernietigen, zodat aan hun naam nooit meer wordt gedacht (vers 5). Sterker: het gaat de vijand ten diepste om God Zelf (vers 3 en 4). Het zit dus de vijand op de Heere Zélf vast. Hij gaf dat kleine volkje een bijzondere plaats onder alle andere volkeren. Hij heeft in Zijn onverklaarbare liefde Zijn oog laten vallen op dat volk. Hij heeft ze uitgekozen, uitverkoren. Niet om te zeggen: ‘Zie ons eens even uitverkoren wezen.’ Helemaal niet. Ze zijn uitgekozen om tot zegen te zijn voor alle andere volkeren. Om te verkondigen dat er voor heel de wereld verlossing is van de machten van zonde en dood, die door ons toedoen in deze wereld zijn gekomen. Dus vijandschap tegen Gods volk heeft allereerst met God Zelf te maken. Dat Hij het zo heeft gedaan vinden volken niet eerlijk. Daarom willen ze het liefst met de Waarachtige afrekenen. Maar omdat dat niet lukt, moet Gods volk eraan geloven. Hij heeft een lievelingsvolk in deze wereld. En laten we maar eerlijk zijn: geen volk ter wereld heeft dat ooit kunnen verdragen. Denkt u dan niet aan Izak en aan Ismaël? Ismaël die het eerstgeboorterecht moest afstaan aan Izak? Denkt u dan niet aan de geschiedenis van Jakob en Ezau? ‘De meerdere zal de mindere dienen!’

Het gaat dus helemaal anders dan u zou denken! Dat gekruiste denken van God veroorzaakt kortsluiting. Jakob en Ezau hebben zich uiteindelijk met elkaar verzoend, maar hun nakomelingen helaas niet meer. Dat merken we duidelijk aan Psalm 83 (zie vers 5 en 13). Daar wordt de vijandschap tussen de broedervolken verwoord.

En wij, hoe staan wij als kerk tegenover Israël? Paulus maakte zich ook al zorgen over de houding van heidenchristenen ten opzichte van het Joodse volk. Hij schreef niet voor niets in Romeinen 11:20: ‘Heb geen hoge dunk van uzelf, maar vrees.’ Hoelang heeft de kerk de verkiezing van Israël niet gezien als een tijdelijke fase in de geschiedenis? Daarna zou God Zijn heil alleen nog bij de volkeren realiseren. Goddank zijn door Gods Geest vele ogen opengegaan voor de bijzondere plaats die Israël heeft in deze wereld. Maar vooral zijn veel ogen opengegaan voor de bijzondere plaats die Israël heeft in het Woord van God. Bij velen op de wereld is de vijandschap tegen de Verhevene veranderd in vriendschap. Psalm 98 vers 1 getuigt daarvan:

Dat heil heeft God nu doen verkonden,

Nu heeft Hij Zijn gerechtigheid,

Zo vlekkeloos en ongeschonden.

Voor 't heidendom ten toon gespreid.

Hoe staan wij als kerk tegenover Israël?

Was u zelf niet geraakt en getroffen omdat God vriendschap aanbiedt aan vijanden? U kunt uw eigen onwil, ongeloof, ongehoorzaamheid, onwetendheid en onverschilligheid toch nog wel herinneren? U was kerkelijk, maar meer niet. Dat is veranderd, omdat de Majesteitelijke uw ogen opende voor Hem, de God van Israël en voor Jezus Christus, groot en heerlijk! Johannes 1:14: ‘Wij hebben Zijn heerlijkheid gezien, een heerlijkheid als van de Eniggeborene van de Vader, vol van genade en waarheid.’ Maar Hij is o zo klein geworden. Johannes 1:14: ‘Het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond.’ U hoorde Hem ineens hartstochtelijk bidden aan het hout: Vader, ze weten niet wat ze doen.’ Niet: ‘Wacht maar, straks zal Ik ze wel krijgen.’ Nee: ‘Vader, ze weten niet wat ze doen.’ Dat gebed kun je toch nauwelijks aanhoren zonder droge ogen?

Hebben vele anderen het dan compleet gemist hoe goed God is? Egypte, Amalek, Haman, Herodes, Hitler, Hamas, Hezbollah, Iran en die hele ring van vuur om Gods volk heen. Weten ze niet dat ze worden bezeten door een satanische geest die hen gebruikt en misbruikt? Weten ze niet dat er strijd gaande is tussen God en Gods tegenstander? Weten ze niet dat er één volk is dat bidt dat vijanden vrienden mogen worden van de Verhevene (vers 17 en 19). Kennelijk. Niettemin, Asaf bidt namens Israël dat Gods vijanden door alle klappen die ze krijgen Gods Naam zullen zoeken en weten dat God de Allerhoogste is!

Onze Heere en Heiland heeft Psalm 83 ook gelezen en gebeden toen Hij hing aan het hout: ‘Vader, ze weten niet wat ze doen.’ Dat is het diepste gebed dat iemand ooit bad, toch? Voor vijanden! Drong het door? Daalde het in? Ja? Nee? Hij wil niet één volk, maar alle volkeren redden van zonde, schuld en oordeel. Hij wil samen met alle volkeren feest vieren op de berg Sion (Jesaja 25:6). Hij wil dat niemand verloren gaat. Zult u erbij zijn? Het kan! Om Jezus’ wil.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen