Wat er ook gebeurt

De voorkant van dit mooi uitgegeven boek nodigt je uit het ter hand te nemen en te lezen. Onder de titel staat met kleinere letters: ‘De ongelezen brieven aan onze dochter die maar zes jaar werd’. Naast deze brieven, die duidelijk herkenbaar zijn weergegeven, staan dagboeknotities en reflecties die dingen verduidelijken en adviezen geven aan hen die op wat voor manier dan ook in aanraking komen met kinderen met een beperking. De verschillende onderdelen wisselen elkaar af; daardoor is het niet altijd even makkelijk om de draad vast te houden. Wel wordt daardoor de verbinding tussen de verschillende onderdelen duidelijk. Het zijn brieven die de dochter van Hanneke Bouman zelf vanwege haar beperking nooit had kunnen lezen. Wanneer je de brieven van deze moeder op je in laat werken, proef je de onvoorwaardelijke liefde voor haar kind. De liefde wordt gaandeweg verdiept, en niet getemperd door de handicap die op een bepaald moment wordt gediagnosticeerd en veel zorg en aandacht vereist. In de brieven komen alledaagse gebeurtenissen aan de orde, maar er wordt ook op kinderlijke manier geschreven over de veelvuldige bezoeken aan het ziekenhuis en de therapie die nodig is. Daarnaast wordt de afhankelijkheid van de Heere op verschillende momenten diep en doorleefd verwoord. Verschillende brieven worden afgesloten met wat de titel van het boek is geworden: ‘Wat er ook gebeurt, Anne-Sophie’.

Het dagboekgedeelte is meer vanuit de moederlijke ervaring geschreven. Bijvoorbeeld over de spanningen die onderzoeken met zich meebrengen. Je voelt hoe gezocht wordt om de zorg voor Anne-Sophie te integreren in het gezin. Je ervaart de worsteling om dingen een plaats te geven. Het is aangrijpend hoe zakelijk en koud contacten met medewerkers van de WVG (Wet Voorziening Gehandicapten, nu WMO) kunnen zijn: uithuisplaatsing zou goedkoper zijn. In dit gedeelte staat een prachtige passage over een gesprek met een arts die vanuit de gelijkenis van de Goede Herder wijst op de zorg van de Heiland voor kwetsbare schapen. Prachtige dingen worden gezegd over de positief ervaren pastorale zorg van predikant en ouderling. Ook zij refereren aan de zorg van de Herder voor dat wat mensen over het hoofd zien.

In het derde reflectieve deel, dat door het hele boek verweven is, worden adviezen en aanwijzingen geformuleerd hoe je als ouders, direct betrokkenen en omstanders kunt omgaan met wat in dit boek aan de orde komt. Een kind met een beperking vraagt heel wat van ouders en kan invloed hebben op de relatie tussen man en vrouw. De dingen die hierover geschreven worden, zijn bijzonder waardevol. Ook wat geschreven wordt over de plaats van een gezin in deze situatie in familie en kerkelijke gemeente is bijzonder relevant. Dit alles maakt dat ik hoop dat dit boek door velen wordt gelezen. Niet alleen door ouders in dezelfde omstandigheden, maar ook door predikanten, kerkenraadsleden en pastoraal werkers.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen