Daarom.

Waarom, zoo klonk de vraag van 't harte, Waarom toch al dien druk, die smarte ? Waarom is 't leven steeds vermengd Met wat zoo pijnlijk komt verwonden ? Waarom wordt steeds opnieuw gevonden, Dat, wat slechts leed en droefheid brengt ?

Waarom ? Waarom wordt alle dagen Opnieuw vernomen al dat klagen. Dat zuchten over tegenheen ? Waarom wordt in dit korte leven. Zoo menigmaal schier niets gegeven, Dan wat doet gaan vol droef geween ?

Waarom ? Waarom toch, ging ik vragen, Waarom ? , zoo klonk het, 't oog geslagen Op 't kruis door menigeen getorst. Die scheen daaronder te bezwijken, Wijl 't was alsof het nooi't zou wijken, Schoon naar verlichting werd gedorst.

Maar dan, dan was 't als klonk mij tegen, Het Woord des Heeren: „Uwe wegen Zijn Mijne wegen niet, o neen, En zelfs ook ulieder gedachten, Zijn niet de Mijne, wil dan trachten. Dat te gelooven op uw sc:hreên."

Uw wegen en ook uw gedachten De Mijne niet, die woorden brachten Mij op mijn plaats, die deden mij Weer zien dat eens de tijd zal komen, Waarin het daarom wordt vernomen. Door deez' vol smart, door gene blij gedragen Vol smart, door wie niet door de slagen, Door 't zware kruis, dat steeds Moest worden, leerde : 't is alleen Omdat de Heere in dit leven Mij leeren wil Hem aan te kleven. Met Hem te gaan op al mijn schreên.

Voor hen zal eens de stonde komen, waarin de klaagtoon wordt vernomen : De Heere sloeg mij, omdat Hij m' In Zijne liefde wilde leeren, Het kwaad te haten, Hem te eeren. Doch 'k zie dit nu te laat voor mij.

Doch blij door hen, die mochten leeren 'k Moest langen tijd in druk verkeeren, 't Kruis was zoo zwaar voor mij, omdat De Heere 't voor mij noodig keurde, 't Was tot mijn bestwil dat 't gebeurde, 't Bracht tot den Heere m' op mijn pad.

Voor hen zal eens de stonde komen, Waarin de juiohtoon wordt vernomen : Dank, Heere, dank voor al het leed. Dank voor den druk, voor al de slagen. Voor 't zware kruis dat ik moest dragen, Daar Gij 't voor 't eeuwig welzijn deedt.

Wordt ook wellicht aan u in 't leven , Schier niets dan moeit' en druk .gegeven ? Gaat gij door 't kruis gebogen voort ? Weet dat de Heere 't u doet dragen. Dat Hij 't niet doet uit lust tot plagen. Doch opdat gij Zijn roepstem hoort.

Dat 't is opdat gij al uw dagen. Naar Hem, naar Hem alleen zult vragen. Opdat gij daardoor op uw schreên. Hem immer achteraan zult kleven. Hem, dag aan dag, ter eere leven. Hem dienen, vreezen. Hem alleen.

Om dan ook eenmaal te ervaren. Dat al die druk, die moeiten waren. Om u te leiden op dat pad. Waar g' aan den Heere werdt verbonden. Waar Christus wegnam al uw zonden, Dat voerde naar de Hemelstad.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen