1898 - Jubileumlied - 1923

Gansch ons Neêrland is gestoken In een feestdosch, nu de dag Eindelijk is aangebroken. Waar een elk reeds lang naar zag.
Neêrland is in feestdosch heden, Want w' herdenken, blij van zin : Vijf en twintig jaar geleden. Werd Wilmina Koningin.
Vijf en twintig jaar regeerde Z' Over ons, vol wijs beleid, Wijl vol liefde Zij verkeerde In ons midden al dien tijd.
Telkens weer opnieuw betoonde Z' In Haar daden, dat een hart Der Oranje's in Haar woonde. Wat steeds deeld' in vreugd en smart
Steeds opnieuw deed Zij bemerken, Dat Haar hoogste doel alleen Was, het goede te bewerken Voor Haar volk, op al Haar schreên
Bovenal de laatste jaren, Deed Zij door Haar daad en woord, „Vrede zoek Ik" ons ervaren, „Vree, geen oorlog" ongestoord.
En de Heere, Die zoo lange Op d' Oranje's nederzag, Deed Haar wijsheid, kracht ontvangen Sterkte Haar van dag tot dag.
Hij, Hij hielp Haar in 't regeeren. Hij. Hij wilde, keer op keer, Zijne bijstand haar vermeeren. Waar Z' om smeekte, telkens weer.
Hij betoonde alle dagen : 'k Blijf dezelfde. Die de band Saamgebonden houd op 't vragen : God — Oranje — Nederland.
Daarom, nu w' in feestdosch steken. Voor Wilmiên, de Koningin, Nu de stonde aan mag breken, Dat Z' een kwart eeuw is Vorstin.
Klinken onze jubelklanken. Juichen w' op dit blijde feest Om Haar t' eeren en te danken, Voor al wat Zij is geweest.
Blijde klinken jubeltonen, Daarmee uitend keer op keer : Dat wij U eens mochten kronen. Dat berouwt ons nimmermeer.
Doch bij al de jubelklanken, Haar tot eer, klinkt uit onz' mond Ook het woord om Hem te danken, Die Haar leidde t' allen stond.
Voor den Heere. .Die steeds weder Haren Troon bevestigd heeft. Buigen w' allen ook terneder, Wijl een elk Hem d' eere geeft.
Hem, den Heere, brengen w' eere, Loof en dank, want Hij alleen. Was het. Die Haar deed regeeren. Hij alleen was 't, anders geen.
En Hem danken wij en bidden : Heere, laat Wilmina toch Lange jaren in ons midden. Lange Koninginne nog.
Laat Haar lang ons nog regeeren, In Uw gunst ten allen tijd, Laat Haar als Vorstin verkeeren, In ons midden, vol beleid.
En wanneer Haar stervensstonde Komt, wanneer Zij ons verlaat. Laat 't dan zijn met U verbonden. Ervend 't Heil dat nooit vergaat. .

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen