De Evangelisatie-Commissie van wege den Gereform. Bond.

De circulaires aan de kerkeraden, die geacht kunnen worden met ons doel te sympathiseeren, gaan nu in zee. We vragen ons nu al eens af, wat het toch wel worden zal.
Er waren er al, die er niet veel verwachting van hadden. Allemaal eigen werk, zeggen weer de lijdelijkheidsmenschjes. Het geeft niets. Het zijn allemaal maar blinkende zonden. Geve de Heere, dat men er geen oogenblik naar luistere, al spreken we gaarne den wensch uit, dat allen, die er wat voor voelen en er dus ook wat voor willen doen, het mogen doen in diepe afhankelijkheid, dat God van den hemel het ons alleen kan doen gelukken.
Er is al wat gescholden op die modernen in Noord-Holland en Groningen en Drenthe en Friesland. Er waren schier geen uitdrukkingen te vinden om de goddeloosheden van die gedeelten van ons Vaderland te teekenen. Zelfs degenen, die zich een naam gemaakt hebben om in andere gemeenten te prediken en die durfden te evangeliseeren tegen predikanten van hunne eigene beginselen, hebben er blijkbaar weinig voor gevoeld om het in die donkere deelen des lands ook eens te beproeven. Dan was er geen „opening", zooals het heette, of  —  —  —  maar neen, laten we er maar liever niet op ingaan.
Er zijn echter menschen, die er wel willen heengaan. Er zijn er, die er reeds arbeiden. Ze moeten geholpen en gesteund worden. 
Door den Gereformeerden Zendingsbond, wordt ongeveer jaarlijks honderd duizend gulden bijeengebracht om het Evangelie te brengen onder de Toradja's op Celebes.  Maar als er zulk een groot bedrag wordt bijeengebracht om te arbeiden onder de verre heidenen, wat moest er dan niet worden bijeengebracht voor het moderne heidendom in Noord-Holland en Groningen en Drenthe en Friesland?
Neen, de inwendige zending bedoelt volstrekt geen concurrentie aan te doen aan de uitwendige zending. Van concurrentie mag geen sprake wezen. We moeten het eene doen en het andere niet nalaten.
Moesten de discipelen beginnen bij Jeruzalem, die heilige stad Davids, ook wij dienen te beginnen in eigen Vaderland. Reeds te lang werd er mede gewacht.
Ethischen en Confessioneelen zijn ons hierin al lang voorgegaan. Van die zijde werden onze plannen met gemengde gevoelens begroet. Reeds werd van menigen kant de opmerking gemaakt, dat nu weldra in een Noord-Hollandsche gemeente, waar reeds een Evangelisatie van Confessioneele zijde bestond, ook een Evangelisatie vanwege den Gereformeerden Bond zou verrijzen. Laat men zich gerust stellen met de verzekering, dat hieraan niet door ons gedacht wordt.
De velden zijn wit om te oogsten. Er zijn tientallen moderne gemeenten, waar nog niets gedaan is. Het ligt alles nog braak. Weest er van overtuigd, dat de Evangelisten in moderne gemeenten voorloopig nog niet met de ellebogen tegen elkaar zullen loopen. 
Een andere vraag is, of we het werk van de Ethischen en de Confessioneelen nog financieel steunen zullen. We beginnen op te merken, dat ieder daarin vrij is en blijft. Wij zelf blijven erkennen, dat er veel door hen gedaan is, terwijl wij — laat ons 't met schaamte belijden — eigenlijk niets gedaan hebben. Ook al is het Evangelie door sommigen onder een deksel gepredikt, ik zal er mij nochtans in verblijden. We wenschen de wijnstokken niet te verachten, zoo daarin nog most gevonden werd.
Maar het hemd is nu eenmaal nader dan de rok. Nu we eigen terreinen krijgen, waar we dat werk hopen voort te zetten naar eigen beginselen, daar gevoelt ge wel, dat we nu ook het leeuwendeel van wat wordt gegeven, gaarne voor de Evangelisatiecommissie van den Bond zouden willen hebben.
Bovendien gelooven we, dat er van de gelden ook meer terecht komt als ze aan ons gezonden worden. Een heirleger collectanten overstroomt thans ons land. Het gebeurt, dat er drie of vier op één dag zich aanmelden aan mijn deur. Gewoonlijk worden er dan een tiental adressen afgeloopen, die bekend staan als goede gevers en dan weer maar naar een volgende plek. Het gevolg is natuurlijk, dat steeds dat zelfde kringetje van gevers er wordt voorgespannen en de anderen geven niets.
En men bedenke, dat er 50 of 60% afgaat voor reis- en verblijfkosten. We willen geen kwaad van die menschen zeggen, hoewel we wel gevallen weten, dat de collectant-Evangelist geen verantwoording aan zijn bestuur wenschte te doen van datgene wat door hem voor het werk was samengebedeld. Reis- en verblijfkosten zijn nu eenmaal hoog.
Wie een gulden geeft aan een collectant, geeft dus eigenlijk maar veertig of vijftig cent voor het doel, waar het om gaat. Al deze bezwaren worden ondervangen als men in de kerken collecten houdt. Als velen de gaven in de collecte doen, die anders aan de rondreizende collectanten worden gegeven, zullen het schitterende collecten worden. De leden van de Evangelisatiecommissie doen natuurlijk hun werk geheel en al belangeloos.. Alles komt dus onmiddellijk bij het doel, waar het voor gegeven is en er blijft niets aan den strijkstok hangen, gelijk wel eens ondeugend werd opgemerkt. Nu is dus het wachten op de Gereformeerde kerkeraden en op de Gereformeerde gemeenteleden, die iets gevoelen voor den nood in de moderne gemeenten. Binde de groote Koning der Kerk zelf dit werk op veler harten, dan zullen de gaven zeker rijkelijk toevloeien.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen