Gebrek aan kerkelijk besef / Het evangelisatiewerk in moderne gemeenten

Het schijnt haast niet anders meer te kunen. Elk oogenblik hooren we van nieuwe plitsingen. Als een klein groepje van ontevredenen in de een of andere kerkelijke groep de hoofden maar bij elkander steekt, groeit er onmiddellijk weer 'n nieuw kerkje uit voort. Met de grootste gerustheid worden ouderlingen benoemd en grijpt plaats, al wat tot verdere kerkformatie noodig is.
Maar neen, zoover komt het eigenlijk in de eeste gevallen zelfs niet meer. Men heeft eigenlijk geen behoefte aan een kerkelijk leven naar de Schriften. Men houdt slechts godsdienstige bijeenkomsten, waar de eene of andere oefenaar een eenvoudig woord spreekt.
En dan hebben we niet slechts het oog op degenen, die zich gereformeerd willen noemen, maar ook op wat men noemt: de ethische kringen. Ook daar verdwijnt het erkelijk besef hoe langer hoe meer. Waar het subjectivisme zoo hoogtij viert, gelijk als dit bij de ethischen het geval is, behoeft en zich dan ook daarover niet te verwonderen.
En ik kan het zoo gemakkelijk begrijpen, dat eenvoudige kinderen Gods er gemakkeijk toe komen om te denken dat de Kerk toch eigenlijk maar een bijkomstig iets is. Als men de Waarheid maar hoort, in welke kerk, wat doet het er toe", zoo zegt men. Al is het bij een oefenaar".
Toch hebben we in deze gewichtige aangelegenheid niet te vragen wat deze of gene er van zegt, maar veel liever wat Gods Woord er ons van zegt. En dan staat het toch onomstootelijk vast, dat de eerste gemeente hare dienaren des Woords had. Maar ook ouderlingen en diakenen. Ouderlingen en diakenen hadden onder meer mee te zorgen voor de bediening van Woord en Sacramenten en voor de verzorging van de armen der gemeente. Van dit alles komt er bij die onkerkelijke groepjes maar weinig terecht.
Over Doop of Avondmaal wordt haast niet meer gerept. De Sacramenten worden vaak op de verschrikkelijkste manier genegeerd. Van de armenzorg komt er natuurlijk ook maar weinig terecht. Van de offervaardigeid wordt immers al zooveel geëischt om de sprekers te betalen.
Over het Zendingswerk wordt haast niet meer gedacht, laat staan dat men er wat voor doet. Neen, nog erger, men haalt meelijdend den schouder op over ieder, die zich daar nog druk mee durft te maken. Het is immers toch alles maar eigen werk.
Het is dan ook niet te zeggen, welk een enorme schade dit onkerkelijke leven in de toekomst met zich zal brengen. Op het gezinsleven werkt het meestal weinig verheffend. Het kind uit het onkerkelijke huisgezin heeft van zijn jeugd af zooveel kwaad hooren zeggen van die Kerk, dat het, groot geworden, natuurlijk niets meer van die Kerk moet hebben. Het hart derzulken ligt open voor de zaden van ongeloof en revolutie. Is er bij de ouders nog liefde tot oude schrijvers en wat onderlinge samenkomsten, bij de jongeren wordt dit meestal ten eenenmale gemist.
Indien dit schrijven onder de oogen mocht komen van de zoodanigen, die reeds deze paden bewandelen, laten ze dan nog mogen bedenken dat onkerkelijk leven geen steun in de Schriften vindt. Door het onkerkelijke leven zal de verwarring op kerkelijk gebied hoe langer hoe grooter worden. We zien nu reeds dat de ééne oefenaar of onkerkelijke rondtrekkende prediker tegen den ander opbiedt in zuiverheid op het gebied van de tale Kanaäns.
En de heimelijke leuze is: „Ik ben veel gereformeerder dan gij".
Indien men op kerkelijk terrein meer met den dienst des Woords en met de ambten wenschte te rekenen, zou men niet langer onkerkelijk durven wandelen. Leeft de Kerk in diep verval, men moest binnen hare muren met Daniël liever bidden: „Wij hebben gezondigd, wij en onze vaders", dan haar den scheidsbrief te geven om het op nieuw terrein nog erger te verzondigen.
De toenemende onkerkelijkheid bracht ons alleen dit droeve resultaat, dat we in den strijd tegen de wereld jammerlijk verdeeld in de vuurlinie treden. De wereld lacht er mee. En we staan zoo zwak. Alleen de Heere kan nog uitkomst schenken, maar dan zal het misschien gaan onder de roede Zijner oordeelen.
Slechts over die onkerkelijke samenkomsten kunnen we ons nog verblijden, waar men nog poogt samen te brengen om weder te keeren naar de erve onzer Vaderen in boetvaardigheid.
§§§

Het evangelisatiewerk in moderne gemeenten.
Op de laatste bestuursvergadering van den Gereformeerden Bond werd besloten om eens de aandacht te wijden aan het Evangelisatiewerk in moderne gemeenten. Vooral was onze blik gevestigd op 't hooge Noorden. Op de provincies Drenthe, Groningen, Friesland en Noord-Holland boven het IJ.
Ons bestuurslid, ds. J.J. Timmer, te Ermelo, wilde er zich voor geven om een Commissie te vormen die dit werk onder de oogen zal zien. Ds. Meijers te Hoogeveen, ds. Lans te Suawoude en ds. Wolters te Onstwedde, hebben reeds hunne medewerking in die Commissie toegezegd. Ook ds. J.H.F. Remme van Amsterdam, zal ons voorlichten hoe het in Noord-Holland gesteld is.
Uit de samenstelling van deze Commissie bemerkt ge reeds, dat de keuze op die predikanten gevallen is, die het dichtst bij de evangelisatieterreinen woonachtig zijn.
Binnen weinige weken hoopt deze Commissie, zoo de Heere wil en wij leven, te Zwolle te vergaderen. We hopen dan te komen tot het verzamelen van gegevens van die Evangelisaties, die het dichtst bij den Bond staan.
Natuurlijk zal de Commissie later, een beroep moeten doen op de offervaardigheid der gemeenten. We kunnen er ons in de toekomst maar niet van afmaken. Er wordt, en zeker met recht, veel op het modernisme afgegeven, maar als het er op aankomt om voor die moderne gemeenten eens iets te doen, mag het niet bij woorden blijven, maar moe het komen tot daden.
In alle Bondsgemeenten moeten één of twee collecten per jaar gehouden worden om een fonds te kunnen vormen, waaruit de Evangelisaties financieel kunnen worden gesteund.
In welke richting dit zal geschieden, zal nog nader door de Commissie, in overleg met het Hoofdbestuur, worden uitgemaakt,
We hopen dan ook in de volgende maand van de resultaten van het werk der Commissie melding te kunnen maken. We wilden maar even mededeelen dat er toe is overgegaan om hetgeen besloten is op de laatste jaarvergadering in Utrecht, uit te voeren.
Maar bovenal ook, opdat dit werk der Commissie worde gedragen op de vleugelen des gebeds van een biddend volk, hetwelk er achter staat. Immers niet door onze kracht of door ons geweld, maar door des Heeren heiligen arm zal het kunnen geschieden, zegt de Heere in Zijn onfeilbaar Woord.
Ons gereformeerde volk heeft nu al vele jaren getoond veel te voelen voor het Zendingswerk onder de heidenen. Laat er nu ook veel liefde openbaar worden om het Evangelie van den rijken Jezus voor arme zondaren ook te laten uitdragen onder onze eigene landgenooten, die leven onder moderne prediking, die het geweten van den mensch heeft afgestompt en alles heeft verstard en versteend.
We hopen spoedig meer te kunnen mededeelen.

Welk dagblad leest gij?
Misschien, dat iemand bij het lezen van deze vraag bij zichzelf denkt, dat het eigenlijk niet de moeite waard is om er een antwoord op te geven. Wat zou het er toe doen, zoo zegt men, uit welk blad ik het nieuws zou delven, hetwelk ik voor mijn bedrijf of zaak noodig heb? En velen, die het niet noodig hebben voor hun bedrijf, zeggen bij zichzelf dat de neutrale pers toch ver uitsteekt boven de Christelijke bladen.
„Men heeft het nieuws uit de eerste hand en er staat veel meer in".
Toch zou ik u een vraag willen doen. Hoe komt dat, lezers, dat de neutrale pers zulk een grooten voorsprong heeft op de Christelijke bladen? Zelfs „De Rotterdammer", een van de grootste en best verzorgde dagbladen in Nederland, moet 't in grootte afleggen tegen vele neutrale bladen.
Nog eens: hoe komt dat?
Is het omdat er bij de linksche partijen meer kapitaal zit? Maar als er sprake is van offervaardigheid, dan behoeven de Christelijke partijen toch werkelijk niet onder te doen. Worden er jaarlijks in Nederland niet honderdduizenden voor kerken en scholen en Zendingsarbeid enz. enz. geofferd?
Neen, daar zit het niet in.
Is het dan misschien omdat we geen mannen hebben, die de capaciteiten bezitten om dagelijks op uitnemende wijze een dagblad te vullen? Neen, lezers, ook dan tast ge mis. We hebben gelukkig eminente mannen genoeg, aan wie dit werk gerust mag worden toevertrouwd.
Indien, ge het weten wilt: het zit alleen in de lauwheid van onze Christelijke menschen zelf. Het schijnt wel, dat velen er blind voor zijn welke gevaren het lezen van de neutrale pers voor het Christelijk gezin met zich brengt. In een Christelijk gezin behoort des Maandags geen krant op de tafel, waarin de uitslag van wedstrijden, op Zondag gehouden, uitvoerig staat beschreven. Wij mogen geen bladen, waarin men met breedvoerige beschouwingen onze kinderen wil lokken naar schouwburg en bioscoop.
Wij mogen geen bladen, waarin bedektelijk de verderfelijkste middelen worden geannonceerd om te komen tot beperking van het kindertal. Wij mogen geen bladen, waarin elken dag de spot wordt gedreven met politieke overtuigingen, die gebaseerd zijn op het Woord Gods.
Zoo zouden we kunnen voortgaan!
En toch zijn er duizenden kerkelijke menschen, die maar voortgaan om de neutrale pers te steunen. De gevolgen zijn veel grooter dan menigeen misschien beseft. Duizenden van onze menschen worden dagelijks van de verkeerde zijde ingelicht. Ze missen de juiste voorlichting. Door elk abonnement op de neutrale pers wordt zulk een blad natuurlijk geldelijk gesteund. Hoe zal de Christelijke pers kunnen concurreeren met de neutrale pers, als zij geen ruggesteun ondervindt van rechtsche lezers?
O, wat zou onze pers veel schitterender voor den dag kunnen treden, als al wat nog kerkelijk heet, eens achter haar stond.
Lezers van „De Waarheidsvriend", mogen we op uw steun gaan rekenen? Steunt toch niet langer de Roomsche of neutrale pers!
De neutrale pers uit uw huis verbannen! Zoo niet, weet dan, dat gij bezig zijt met uw abonnementsgeld van uw neutraal blad de linkschen te steunen. Maar dan doet ge ook afbreuk aan den strijd voor het Koninkrijk Gods.
§§§

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen