Vragenbus.

Vraag: Zijn in Genesis 1 gewone dagen bedoeld of tijdperken?

Antwoord: Kortgeleden hebben we deze vraag reeds beantwoord, 't Is een vraag, die aan de orde van den dag is. Laat ons nu hier meedeelen wat prof. Böhl, iemand die net zoo makkelijk Hebreeuwsch leest en spreekt als Hollandsch, in „Tekst en Uitleg" bij de verklaring van Genesis 1 schrijft (bladz. 59):
Prof. Böhl zegt eerst bij het scheppingsverhaal naar de beschrijving van Genesis 1: „De dingen ontstaan zonder moeite en strijd door den wil en het woord van den éénen God. Hierbij blijft plaats voor ontwikkeling en vooruitgang. Daar is zelfs een geleidelijk opklimmen van lager tot hooger. De naam van God (Elohim) is het eerste subject in den Bijbel. Het object is de wereld. De Geest Gods is Gods levenwekkende kracht, die alles in de wereld schept en bezielt en onderhoudt. Gods wil en Gods macht schept orde uit den chaos" (heel anders dan de heidensche verhalen bericht van de schepping geven). „De eerste stap om hiertoe te geraken is de schepping van 't licht. Licht, leven en warmte behooren bij elkander, 't licht is 't eerste, dat orde brengt in de wereld. Wij begrijpen, dat de meeste heidensche volken zon-aanbidders zijn. Opzettelijk maakt de schrijver van Gen. 1 zich los van deze heidensche voorstelling. Het licht is volgens hem onafhankelijk van en eerder dan de zon. Het is het eerste scheppingswerk Gods en du s niet als God Zelf te vereeren. Pas als het licht er is, kan er sprake zijn van de wisseling van dag en nacht. De eerste scheppingsdag begint met de schepping van het licht. Vandaar dat onze auteur ook de overige scheppingsdagen met den ochtend laat beginnen, terwijl men in het Oude Testament elders de dagen van avond tot avond rekent".
En dan komt prof. Böhl aan 't punt waar het ons nu om gaat, n.l. de kwestie van scheppingsdagen of scheppingstijidperken?
Hij zegt dan: „Moeilijk is de vraag of hier werkelijk dagen van 24 uren bedoeld zijn. In het belang van eene verzoening met de resultaten der natuurwetenschap heeft men vaak voorgesteld aan het woord „dag" in Genesis 1 eene ruimere beteekenis te geven: tijdvakken van wellicht millioenen jaren. Toch komt deze verklaring, hoe verleidelijk ook, niet overeen met de strekking van het geheel, dat immers op den zevenden dag, den Sabbat, wil wijzen. Tusschen de schepping van dier en mensch op den zesden dag en hunne verdere lotgevallen kan men onmogelijk een lang tijdperk van Sabbatsrust veronderstellen. Is echter de zevende dag een gewone dag, dan moet dit ook gelden van zijne zes voorgangers. Wij zullen er aan moeten vasthouden, dat onze auteur inderdaad een gewone week bedoeld heeft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen