OUDEJAAR

Ik sta op de parkeerplaats van het jaar:

de laatste dag. Nu moet ik even wachten

en even rusten, want de reis is zwaar.

De snelweg eist teveel van mijn gedachten.

Het heeft geen zin dat ik de vraag ontwijk:

„Zijn mijn papieren allemaal in orde

voor het geval dat ik de grens bereik,

waar ik door God gecontroleerd zal worden? "

Is mijn bagageruimte nog gevuld

of heb ik onderweg soms iets verloren?

Hier ligt mijn angst, en daar mijn ongeduld

en daar de kwaal waarmee ik werd geboren.

Een koffer afgunst ben ik kwijt geraakt.

Dat is niet erg, 't was al een hele oude.

Maar mijn geloof ligt daar nog, goed bewaakt.

Dat heb ik. God zij dank, nog steeds behouden.

Daar luidt een klok; ik wacht de laatste slag.

Mijn hand grijpt naar het stuur, ik ga weer rijden.

Het nieuwe jaar, de eerste nieuwe dag,

het eerste uur; o God wil mij geleiden!

E. IJskes-Kooger in 'Een fluit van Riet'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen