Boekbespreking

Frank Lewis Marsh is hoogleraar in de biologie aan de Andrews University in Michigan. Hij neemt de gehele bijbel letterlijk en komt onvoorwaardelijk op voor de speciale creatie door God.

Met een uitvoerige uiteenzetting over de ouderdomsbepalingen en haar manco's wil schrijver aantonen, dat men de door specialisten verstrekte gegevens niet al te vlug mag accepteren. Ouderdomsbepalingen berusten op niet te verifiëren veronderstellingen. En het is de vraag welke uitkomst radioactieve dateringsklokken aan het eind van de scheppingsweek zouden hebben opgeleverd.

In verband met het voorkomen van fossielen, wordt, zoals bij vele Amerikaanse creationisten, grote waarde toegekend aan de zondvloed. Het bijbelse soortbegrip acht schrijver niet geheel in overeenstemming met ons hedendaagse kunstmatige soortbegrip. Daarom hanteert hij een nieuwe term nl. 'baramin', dit is de geschapen eenheid of het oorspronkelijke grondtype, gebaseerd op het voortplantingsgedrag. Voorbeelden van baramins zijn de eik en het haas. Het zijn grondtypen waarbinnen kruisingen mogelijk zijn. Ze behoeven niet altijd synoniem te zijn met biologische soorten. Het ontstaan van nieuwe baramins is nog nooit aangetoond, ook niet door experimenteel onderzoek in laboratoria. Baramins of grondtypen zijn geschapen naar hun aard. Maar stelt Marsh de omvang van een baramin niet te omvangrijk? Hij voegt immers Dinosauriërs variërend van enige dm tot 26 m in één baramin! Terecht besteedt de auteur grote aandacht aan het experiment. Veel speurwerk kan experimenteel in laboratoria niet worden geverifieerd. Zo belanden we op het terrein van de filosofie. Maar de mens is door God aangaande het vraagstuk van zijn ontstaan niet overgelaten aan filosofische speculaties! Het is jammer, dat Marsh de indruk wekt alles te willen bewijzen of te verklaren. Hij stelt b.v. dat de Satan nieuwe vormen van planten heeft gecreëerd. En een groot reptiel als de Brontosaurus, was niet in de ark aanwezig. Hij acht dit onmogelijk. Maar wel wordt een plaats ingeruimd voor kleine verwante uitgestorven reptielen als b.v. de Compsognathus. Met welk recht?

Marsh doet voorkomen meer te weten, dan in de bijbel staat. Dat de vrouw van Noach mogelijk een rozenstruik meenam in de ark, is pure fantasie. Ook wat de Java-en Peking-'mens' betreft, hebben we een andere visie. Deze dubieuze menselijke vormen rekent Marsh zonder enig bezwaar tot mensachtigen, zij het in gedegenereerde vorm.

Samenvattend mogen we stellen, dat het mooi geillustreerde boek uitmunt door helderheid. Het weet zijn lezers zeer zeker te boeien. Wel verdient het aanbeveling biologische vaktermen nader toe te lichten. Ze zullen niet voor iedereen duidelijk zijn. Ondanks genoemde bezwaren is dit boek zeer waardevol als verweer tegen de evolutietheorie, want het brengt op indrukwekkende wijze de zwakte van de evolutietheorie aan het licht en wijst herhaaldelijk op de zuiverheid van het bijbelse scheppingsverhaal. Daarom van harte aanbevolen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen