De Bahai-beweging

1

Wie wel eens in Haifa, in Israël, is geweest (en welke Israëlreiziger is dat niet? ) heeft zeer waarschijnlijk een bezoek gebracht aan de prachtige perzische tuinen op de helling van de berg Karmel en aan de in die tuinen gebouwde Bahai-tempel met zijn blinkende gouden koepel. Wat voor joden en christenen Jeruzalem is en voor mohammedanen Mekka, is voor de Bahai-volgelingen Haifa, het centrum en heiligdom van hun religie. Daar is het graf van hun stichter, daar is de graftombe van de Bab, de voorloper van het Bahaisme, daar is ook het graf van de oudste zoon en opvolger van de stichter, die zo veel voor het Bahaigeloof heeft betekend.

Ook al is de Bahai een beweging, die in ons land weinig bekend is, (men schat het aantal volgelingen in ons land 500 a 600) toch is het goed er aandacht aan te besteden. Wat wil namelijk de Bahai? Ze predikt net zoals de Soefi-beweging de eenheid van alle religies, alleen veel breder: de Bahaii (volgelingen van de Bahai) prediken één wereldgeloof en ten gevolge daarvan overal wereldvrede. Als iedereen de grondstellingen van het Bahaisme volgt is er vrede op de wereld.

Ja, de Bahai gaat nog een stap verder: die wereldvrede komt! Het komt in de wereld tot één wereldreligie en één wereldvrede en de Bahai-volgelingen mogen deze boodschap uitdragen en hebben de wereld op te roepen tot het volgen van hun idealen.

Geschiedenis

Voordat we op de Bahai-beweging ingaan is het nodig iets van haar geschiedenis te weten. De lezer vergeve mij daarbij de moeilijke namen. We zullen de geschiedenis in grote lijnen volgen.

De Bahai-gemeenschap is ontstaan in Perzië, een land, waar een zeer bijzondere richting van het mohammedanisme staatsgodsdienst is, namelijk een richting waarin het geloof levend is in de komst van een Groot Profeet, die we 'Messias' zouden kunnen noemen.

Op 22 mei 1844 verklaarde een zekere Mirza Ali Mohammed (hij was toen 25 jaar oud), dat hij door God was geroepen om de voorloper te zijn van deze Grote Profeet. Mirza nam de naam Bab (is poort, deur) aan, (God stelde hem immers als de deur, de poort naar de Grote Profeet) en droeg zijn boodschap uit. Deze roeping van Mirza Ali Mohammed tot Bab bracht in geheel Perzië grote beroering. Enerzijds kreeg hij geweldige aanhang, anderzijds botsten zijn revolutionaire leringen met de officiële godsdienst van het land. Toen hij dan ook begon tegenover de mohammedaanse wetgeving van Perzië eigen wetten te stellen, die revolutionair waren in de gedachtenwereld van het mohammedanisme, werd hij door de perzische regering gevangen genomen. Het kwam tot een revolutie en de Bab werd in 1850, nog maar 31 jaar oud, terechtgesteld en gedood. Zijn lichaam werd door zijn volgelingen verborgen gehouden en na talrijke wederwaardigheden 59 jaar later, in 1909, bijgezet in het heiligdom in Haifa.

Tegen de Bahai-volgelingen brak in Perzië een geweldige vervolging uit met vele gruwelijkheden en wreedheden. Naar schatting 20.000 volgelingen vonden de dood. Daarmee was het Bahai-geloof echter niet uitgeroeid. Integendeel! Na de dood van de Bab trad een zekere Mirza Hussein Ali naar voren, met de boodschap: Ik ben de Grote Profeet van wie de Bab heeft gepredikt; ik ben door God geroepen om vrede en geluk aan de mensheid te brengen. Mirza Hussein Ali nam de Naam BahaUllah aan, welke naam betekent: 'De Heerlijkheid Gods'. Deze BahaUllah werd de eigenlijke stichter van het Bahai-geloof.

Evenals de Bab heeft ook BahaUllah een leven van gevangenschap en verbanning gehad. Vele jaren zat hij in de strafgevagenis van Akko (bij Haifa), bijgestaan door zijn zoon, AbdulBaha, die de gevangenschap met zijn vader wilde delen. Later werd hij verbannen naar een klein eilandje buiten de stad, waar hij wel gevangen was, maar een grote mate van vrijheid bezat.

Na de dood van BahaUllah in 1892 vond de Bahai-beweging zijn grote uitbreiding.-Leider werd AbdulBaha (dienaar van de Heerlijkheid). Ook hij heeft verschillende jaren in de gevangenis doorgebracht, maar kwam in 1909 vrij. AbdulBaha bracht de leer van de Bahaibeweging naar het westen en kreeg in verschillende landen van Europa en in Noord-Amerika grote aanhang.

Samengevat: De Bab (poort, deur) is de voorloper van de Bahai-beweging te noemen. BahaUllah (Heerlijkheid Gods) is de stichter en de Grote Profeet. AbdulBaha (dienaar van de Heerlijkheid) is de grote verbreider van de beweging. De beenderen van alle drie liggen begraven in Haifa, de beenderen van de Bab in de Bahai-tempel zelf, die der anderen elders in de perzische tuinen.

Stichter

BahaUllah (1817-1892) is dus de grote stichter. Hij ontvangt van de Bahai-volgelingen bijna goddelijke verering. Wat heeft hij dan gedaan en wat was zijn boodschap?

BahaUllah predikte één wereldgeloof en één wereldvrede. Die wereldvrede zal komen als ieder zich houdt aan de nieuwe wetten van de toekomstige wereldorde. Wat zijn die wetten? Liefde en eerbied voor elkaar, eenheid onder allen. Maar dat niet alleen: BahaUllah schreef het grote wetboek der Bahai' gemeenschap (daartoe werd hij door God geroepen!) Die wetten zijn revolutionair voor de mohammedaanse wereld van die tijd: verbod van polygamie (veelwijverij) zorg voor een rein, eenvoudig leven, verbod van alcohol, nicotine, opium en andere verdovende middelen, afschaffing van alle vormen van slavernij, gelijkheid van man en vrouw. Vooral deze laatste bepaling was een schokkende lering in de toenmalige mohammedaanse wereld. BahaUllah predikte: 'De mensenwereld heeft twee vleugels, de man en de vrouw; een vogel kan pas vliegen als beide vleugels gelijkelijk zijn ontwikkeld'.

BahaUllah was zo overtuigd van het feit, dat hij door God was geroepen, dat hij zijn boodschap uitdroeg aan de groten der aarde. Vanuit zijn gevangenis in Akko en Haifa richtte hij brieven en boodschappen aan vorsten en regeerders, riep hen op geen oorlogen meer te voeren, recht en gerechtigheid na te jagen in de wereld, en: hem te erkennen als de door God gezonden Profeet en dientengevolge de landswetten te zetten naar de regels van het door hem geschreven wetboek. Zo gingen er boodschappen uit tot o.a. koningin Victoria van Engeland, Napoleon III, de sjah van Perzië, de tsaar van Rusland, de duitse keizer e.a.

Leer

Wat is de leer van de Bahai-beweging? In het bovenstaande is al veel gezegd.

In de eerste plaats predikt het Bahaisme de eenheid van alle religies. Er is maar één God en er is één grote mensenfamilie. God heeft Zich op verschillende wijzen aan de mensheid geopenbaard: door Mozes, door Zoroaster (in Perzië), door Jezus, door Mohammed. ledere keer, dat God dat deed, was er iets dat anders was dan in vorige openbaringen. Maar iedere keer was er ook weer éénzelfde kern. Nu heeft God, als allerlaatste openbaring in de wereldgeschiedenis, BahaUllah gezonden om die kern van alle openbaringen uit te dragen en zo de wereld op te roepen en te brengen tot één wereldgeloof. Eens in de duizend jaar heeft God gesproken, verkondigt BahaUllah: in de dagen van Mozes (toen kregen we de Pentateuch , de vijf boeken van Mozes), in de dagen van Jezus (toen kregen we het evangelie), in de dagen van Mohammed (toen kregen we de Koran). Nu spreekt God voor de laatste maal door hém. Daarom is de Bahai geen nieuwe religie, maar een oproep tot alle religies om zich te verenigen. Ik lees in een brochure: 'De oude gevestigde gewoonten van eigen belang, blinde navolging, dogmatiek, verdeeldheid, materiële wedijver en schijnheiligheid beleven tegenwoordig hun laatste stuiptrekkingen. De Zaak van wereldeenheid is nu aan de orde. De Zaak van BahaUllah'. En elders: 'Gij zijt allen de vruchten van één boom, de bladeren van één tak, de bloemen van één tuin'.

Daarnaast gaat het de Bahai vooral om de grote wereldvrede. Daarin verschilt het Bahaisme o.a. van de Soefi-beweging. BahaUllah predikte namelijk niet alleen eenheid van alle religies maar eenheid in de gehele wereld. En die eenheid zal komen. Maar: alleen door te luisteren en te leven naar de ordeningen die God aan BahaUllah heeft geopenbaard. Welke zijn die ordeningen? We hebben er reeds enkele genoemd. Het Bahaisme noemt ook nog: het wegnemen van alle onderscheid tussen ras, taal, klassen en grenzen, het overwinnen van vooroordelen, van dogma's en van alle soorten van bijgeloof, het uitbannen van de uitersten van armoede en rijkdom, het kiezen van één internationale hulptaal, de oprichting van een nieuw wereldomvattend economisch stelsel en nog veel meer.

En: het komen tot één wereldbestuur, vanuit op te richten 'Huizen der gerechtigheid', die alle zullen luisteren naar de boodschap van hét 'Huis der Gerechtigheid' in Haifa. Daarover een volgende keer meer.

Vast staat, dat het Bahaisme niet alleen wil oproepen tot één wereldgeloof en één wereldvrede, maar ook gelooft, dat die komen zullen. En: nog gedurende déze eeuw! 'Er gaat een nieuwe trilling door de wereld. Het doet de harten van vele mensen weer kloppen. Wij leven heden in het ochtendgloren van een nieuwe Dag. Nog gedurende deze eeuw zullen de volkeren hun soevereine macht aan een supranationaal gezag (lees: aan het Huis der Gerechtigheid der Bahai) onderwerpen'.

Ongetwijfeld werd BahaUllah en werden zijn volgelingen gedreven door schone idealen. Men kan onder de indruk komen van de woorden en daden van deze mannen, van hun moed en, overredingskracht. Zij predikten met grote - vooral sociale, maar ook religieuze-bewogenheid in een verstarde mohammedaanse wereld. Maar we zullen zien dat de beloften en geboden van het Bahaisme toch niet zo schoon zijn als ze eruit zien. (slot volgt)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen