Wat was de belijdenistekst?

Dit nummer is een speciaal nummer met het oog op het afleggen van openbare belijdenis des geloofs. Verschillende aspecten worden door verschillende scribenten belicht. Dit artikeltje, onder de titel 'Wat was de belijdenistekst? ' heeft een bijzondere aanleiding. Zomaar uit het leven gegrepen...!

Een drukke morgen, het ene telefoontje na het andere. Een afspraak hier, een vergadering daar, een informatie zus en een herinnering zo. En dan opeens is er dat onherroepelijke. Kom spoedig langs, wat die en die is uit het leven weggenomen. Van het éne moment op het andere, letterlijk door de dood onderuit gehaald. Zó, zoals ondertekende het vorige week meemaakte, komt het van dag tot dag voor. Zó worden dagelijks liefdebanden, vriendschapsbanden, familiebanden doorgesneden. De wereld ziet er opeens anders uit. De zwaarwichtig schijnende zaken worden gerelativeerd in het aangezicht van de dood. De realiteit van de dood staat midden in het leven. Midden in het leven zijn we door de dood omvangen. In zulke ogenblikken wordt beseft wat ten diepste belangrijk is, dat het gaat om de beslissende vraag, namelijk of we in de dood ook door het Leven omvangen zijn.

Op het eerste gezicht lijkt dit alles weinig te maken te hebben met de titel van dit stukje. Toch wèl, want de predikant, die de rouwdienst leiden zou, vroeg: wat was de tekst, die de overledene meekreeg, hetzij als afzonderlijke tekst hetzij in de preek, bij het afleggen van de openbare belijdenis des geloofs?

Zo gaat het inderdaad: bij hoogtepunten in het leven, maar ook in de diepe levenswegen wordt opgehaald welke teksten meegegeven werden, bij de huwelijkssluiting, maar ook bij het afleggen van belijdenis. Zeker, zulke teksten werken niet als een soort magisch middel. Niet automatisch wordt de inhoud van de teksten, bij hoogtijdagen meegegeven, in het latere leven bewaarheid. Dat leert de praktijk maar al te goed. Hoevelen, die ooit de Naam des Heeren publiekelijk beleden, hebben met Demas de tegenwoordige wereld liefgekregen en hebben daarmee het kapitaal, dat in de teksten lag opgetast, verkwanseld en verloren? Maar anderzijds, de Heere werkt middelijk. Middels de dienaren des Woords, die met ambtelijke volmacht mogen spreken, worden woorden Gods meegegeven in het leven, die, wanneer ze niet in een zweetdoek bewaard worden, op geestelijke winst mogen worden uitgezet. En daarom, de meegegeven teksten, de teksten van de prediking bij het afleggen van de openbare belijdenis, ze hebben betekenis van God uit. Nog beter dan ze in te lijsten en op te hangen is het ze te bewaren in het hart. Zó, dat ze bij latere bijzondere gelegenheiden tevoorschijn mogen komen mét de geestelijke winst, die er onder de werking des Geestes uit geboren werd.

In het onderhavige geval was de tekst: 'strijd de goede strijd des geloofs, grijp naar het eeuwige leven, tot hetwelk gij ook geroepen zijt en de goede belijdenis beleden hebt voor vele getuigen'. Het is een belijdenistekst, die méér meegegeven zal worden. Het is een woord van opdracht en belofte. God draagt geen dingen pp, die hij niet belooft en Zélf wil waar maken. Wat ligt er veel in zo'n tekst: de goede belijdenis belijden (daar begint het mee wat de belijdenis is beleden), de goede strijd strijden (dat is een zaak van voortdurend belijden in afhankelijkheid) en zo grijpen naar het eeuwige leven, de bekroning van de strijd.

Wat gaat het bij dit alles om het wezenlijke: de strijd des geloofs! De strijd om in de weg der waarachtige vernieuwing des levens tot het geloof te komen, in het geloof te blijven en te leven bij en vanuit de dingen die eeuwigheidswaarde, eeuwigheidsperspectief hebben. In het licht van de laatste grensovergang komt uiteindelijk naar voren wat wezenlijk was in het leven. Dan blijven hout, hooi en stoppelen achter. Dat gaat het erom of met Paulus gezegd kan worden: 'Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb de loop geëindigd, ik heb het geloof behouden. Voorts is mij weggelegd de kroon der rechtvaardigheid welke mij de Heere, de rechtvaardige Rechter in die dag geven zal; en, niet alleen mij, maar ook allen die Zijn verschijning liefgehad hebben. Zo trekt Paulus de registers wijd open, ziende op de kroon die weggelegd is en niet alleen voor hem maar voor de ganse kerk van alle tijden en alle plaatsen, voor allen die de Liefde kenden.

Nu de komende weken weer velen aangetreden staan voor het afleggen van de openbare belijdenis en vele Schriftwoorden zullen klinken, willen we onderstrepen welk een waarde, welk een opdracht, welk een bemoediging er liggen kan in de meegegeven woorden, nu én later wanneer het moeilijk wordt.

Wat was de tekst? Toen en toen, bij het publiekelijk belijden van de Naam, was dat het Gods woord dat meeging, h^t leven in, en ook bij het oversteken van de laatste rivier. God geeft woorden voor het leven en voor de eeuwigheid. Ze worden waargemaakt door de Geest des Heeren die altijd middels het Woord werkt. -

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen