Open Brief van de Evangelische Alliantie
Het woord 'vernieuwing' wordt telkens weer in de kerk gehoord. Van alle kanten klinkt de roep om herstel.
De werkgroep 'Missionaire Gemeente' van de Evangelische Alliantie heeft dezer dagen een Open Brief uitgegeven. In de E.A. participeert ook de I.Z.B., terwijl de Geref. Bond als waarnemer deelneemt. We laten hier de brief ter informatie volgen.
Het woord 'vernieuwing' wordt telkens weer in de kerk gehoord. Van alle kanten klinkt de roep om herstel.
Als predikanten en voorgangers uit kerken/gemeenten willen ook wij u oproepen, te ijveren voor vernieuwing. Wij ervaren: zonder een nieuwe bezieling in kerken/gemeenten zal het waarachtig niet gaan.
Er zijn in onze tijd mensen die in hun verlangen naar iets nieuws alles overhoop willen gooien. Heel de gevestigde kerk moest maar verdwijnen . Ze deed er goed aan te veranderen in kleine genootschappen die bouwen aan een betere wereld. Tot de christenen die dit zeggen behoren wij niet.
Heel veel van wat er in de kerk gebeurt is zó de moeite waard, dat het moet blijven. Maar wel moet het worden vernieuwd, bezield, gesnoeid.
God beter leren kennen
Wij zijn er hartelijk van overtuigd, dat we als nederlandse christenen dieper dan tot nu toe mogen leren hoe God eigenlijk is. Dan zullen we Hem ook meer liefhebben. Hij heeft in het volk Israël laten zien wie Hij is. Hij deed dat het allermeest door Jezus: Deze toonde Gods heiligheid, grootheid en liefde.
Jezus zette daarbij de deur ook open voor ons heidenen, zodat we mogen meedoen met wat God met Israël aan het doen is. Wij leven op de wortel Israël. We zijn bij Israël ingelijfd. En op Zijn beloften aan dit volk komt God niet terug. In het verleden zagen we als kerk weinig of niet, dat God in Zijn trouw zo Zijn eigen plan heeft met de Joden. We verachtten hen en bestreden hén, eeuwenlang. Wij die u schrijven hebben berouw over dit kwaad en zoeken mogelijkheden om Gods volk te 'troosten' en te dienen. We hunkeren er naar dat iedere christen hieraan gaat meedoen.
Schulderkenning
Vervolgens zijn wij gaan inzien, dat berouw en christelijke vreugde heel goed kunnen samengaan. Ja, misschien zijn zij zelfs elkaars voorwaarde. Als nederlandse kerk moeten we onze tekorten tegenover God belijden, ons gemis aan liefde en gehoorzaamheid.
Ook als mensen van ons iets te lijden hadden, moeten we dat erkennen. Of als zij steun en roep om recht bij ons hebben gemist: negers in de tijd van de slaventransporten naar het Amerikaanse continent; de arbeidersklasse in de industriële revolutie en op het platteland.
In onze eeuw protesteerden we niet zo luid, toen de Joden in de grote holocaust werden weggevoerd, en bij de komst van de gastarbeiders toonden we een gebrek aan ontferming voor degenen die ver van hun vaderland in onze heel andere cultuur moeten leven - we heetten hen niet duidelijk welkom.
Komt er werkelijk besef van tekortschieten, ook in het heden, dan zullen voorgangers en gemeenteleden opnieuw de kracht en de leiding van de Heilige Geest zoeken. Door daarbij echt en diep naar Gods Woord te luisteren en de ontmoeting met Jezus te ervaren, zullen onze erediensten weer werkelijke vieringen worden. Er zal diepe vreugde beleefd worden in verkondiging, lied en sacrament.
Gemeente-zijn
Iets wat de kerk in alle eeuwen al heeft bedreigd, is de verstarring. Wat eens als sprankelend en fris werd ervaren, kan in later jaren koel worden, verstijven, zelfs bevriezen. Dat heeft de kerk van de 2e eeuw ervaren, maar ook de kerk van na de reformatie.
Waar in de kerk van onze tijd die stolling en stijfheid zich voordoet, vormt deze een dodelijk gevaar voor de geloofsontwikkeling van de gemeenteleden. Vooral jongeren worden er door gehinderd God te leren kennen en de omgang met Hem te beoefenen. Laat staan dat zij hun plaats leren innemen.
Laat er onder ons om een nieuwe hartelijke onderlinge liefde gebeden en gestreden worden! Dit, opdat onze gemeenten weer tot leerscholen voor discipelschap kunnen uitgroeien. Waar leiders en gemeenteleden ernstig vervuld zoeken te worden met de Heilige Geest, gaan allen zich mee-verantwoordelijk voelen voor kerk en wereld.
Dan zijn zij ook bereid zich te laten trainen om op een volwassen christelijke wijze te leren leven en daarmee God te verheerlijken. Ze zullen gaan verlangen andersdenkenden te dienen. Ze zullen met hen in relatie zoeken te leven. En zo mogelijk in luisteren en gesprek over het Evangelie te communiceren.
Andere kerken
Waar Christus bad, dat al Zijn gelovigen één zouden zijn, hebben wij als kerken en groepen van deze tijd geen verlof, te berusten in een 'onzichtbare eenheid', die verder geen gevolgen heeft.
Er speelt ons een onheilige onrust parten in het staan op eigen gelijk of het handhaven van eigen identiteit. De verdeeldheid breekt de innerlijke kracht van de éne gemeente. Ook het getuigenis naar buiten is daardoor veel ongeloofwaardiger. In het gesprek, de samenwerking en samenleving met andere christenen worden we gezamenlijk pas echt kerk. Daarom moet de onderlinge liefde een heilige ijver voeden, dat de eenheid zichtbaar zal worden.
Staan in de wereld
In onze tijd wordt ons een tegenstelling opgedrongen tussen het beoefenen van de omgang met God (verticaal) en het dienend staan in de samenleving (horizontaal). Wij wijzen deze tegenstelling radicaal af. Waar de verhouding met God lauw geworden is, zullen de krachten van het Koninkrijk niet meer in ons en door ons openbaar worden.
Dan zullen we ook met weinig echte inzet op de samenleving betrokken zijn. Immers de liefde van Christus drijft ons dan niet meer, tijd en bezit beschikbaar te stellen voor armen, hulpelozen en gevangenen. Dichtbij en ver weg. Kortom: om met hen verbonden te leven.
En omgekeerd: waar de bewogenheid over de 'schapen die geen herder hebben' versleten geraakt is, verdwijnt ook de impuls om radicaal God te zoeken en met inzet van alle krachten te smeken om Zijn Geest die ons geschikt maakt voor anderen te leven. Hun hulp te bieden.
Samenvattend gezegd: omdat het zoeken van God en het dienen in de wereld elkaar niet uitsluiten, maar volledig maken en geweldig kunnen stimuleren, trachten wij beide sterk te bevorderen.
Mogen wij u daarom het volgende ernstig vragen.
Laten de gemeenten ophouden met hun voorgangers te overladen met werkzaamheden. Er is een situatie ontstaan vergelijkbaar met die welke Hand. 6 beschrijft, waar de apostelen onder Gods leiding taken moesten afstoten, om zich meer aan het gebed en de bediening van het Woord te wijden. Hoe nuttig en belangrijk de vele werkzaamheden ook zijn, de leiders van de gemeente hebben als eerste taak God en Zijn Geestkracht te zoeken.
Laten evenwel ook de gemeenteleden zich in dat zoeken van God beijveren.
En wil de groei naar het missionaire karakter van uw plaatselijke gemeente op het programma van uw kerkeraad, gemeentevergadering of werkgroep zetten!
Wij meenden goed te doen, een praktische aanzet te laten verschijnen om het uitwerken van deze brief in de praktijk van de gemeente te vergemakkelijken. Hierin worden ideeën aangereikt voor volwassenen-catechese, buurtgewijze huisbijeenkomsten, vorming van ouderlingen en diakenen, bijeenkomsten voor verootmoedigend gebed voor Israël en bijeenkomsten voor bezinnirtg over het werk in de gemeente en onze taak in de maatschappij.
Praktische bezinning
Om in de praktische bezinning op de Open brief behulpzaam te zijn, bieden wij u enkele vragen aan, die op kerkeraden en in gemeentegroepen besproken kunnen worden. Een brede bezinning is belangrijk, omdat het gaat om de betrokkenheid van de hele gemeente.
Rondom de eredienst
- Wat is het praktische effect van bijbellezen en prediking bij ons? Richten wij ons leven in naar de richtlijnen die de Bijbel geeft?
- Staan wij in de praktijk open voor veranderingen op persoonlijk en gemeenschappelijk niveau, als de Heilige Geest ons in die richting stuwt?
- Staan talenten, tijd en financiën van onze leden ter beschikking van Christus en Zijn Lichaam, de Gemeente?
- Wat betekent de eredienst voor ons? Willen we er slechts troost ontvangen? Of is de eredienst een openstellen van ons hele bestaan naar God toe?
Rondom het gebed
- Maken bijeenkomsten voor gericht gebed een vast onderdeel uit van het gemeenschappelijke leven in onze gemeente (zie artikel in themanummer IDEA)?
- Is er een voortdurend bijbels onderricht om het gebed aan te moedigen?
- Kunnen de ambtsdragers de gebedsgroepen ook van onderwerpen voorzien, waarbij gebed nodig is (knelsituaties bij personen en zaken)?
Rondom de gemeenschap
- In welke mate is onze gemeente een zorgende gemeenschap, waarin tegemoet gekomen wordt aan de noden van haar leden?
- Hebben we een effectief netwerk van kleine groepen, waarin de christelijke verbondenheid tussen de gemeenteleden kan groeien?
- Zijn er gemeentegroepen, waarin het onderlinge dienstbetoon en de dienst aan mensen buiten de kerk in eigen wijk worden gestimuleerd?
- Welke groepen buiten de kerk in de eigen plaats kennen het Evangelie niet en horen het niet?
Sociale noden
- Zijn er groepen in de gemeente die problemen op maatschappelijk gebied onderzoeken?
- Kunnen er groepen worden gevormd, met de opdracht contacten te leggen met groepen van uitkeringsgerechtigden, baanlozen en ethnische minderheden (al kunnen we hun situatie niet materieel veranderen, we kunnen wel hun problemen mee-dragen en met hen verbonden leven)?
- Zijn er personen in de gemeente met talenten om naast deze mensen te staan in hun besef van verlies van eigenwaarde, apathie en voorgewende onverschilligheid?
- Hebben wij aan alleenstaanden en gescheiden ouders een plaats te bieden waar ze zich veilig weten en heling ervaren?
a. Tenslotte mogen wij voor verdere bezinningsvragen verwijzen naar het speciale nummer van IDEA 'Vernieuwing van de Gemeente', mei/juni 1984. (adres: Hoofdstraat 55, 3971 KB Driebergen)
b. Voor de opzet van gemeentekringen kan het boekje 'Gemeentekringen' van ds. F. H. Veenhuizen goede diensten verlenen (World Home Bible League Nederland, Postbus 3402, Apeldoorn).
c. Voor een bijeenkomst van verootmoediging kan dienen de 'Orde van dienst' voor het uur van boete, gebed en offer i.v.m. Israël. Met enkele andere publicaties van de 'Stichting voor Boete en Verzoening met betrekking tot Israël, Ismaël en anderen' is deze uitgave verkrijgbaar bij de Christelijke Boekencentrale, Postbus 259, Doorn.
Wanneer u met het bovenstaande aan het werk gaat, zou onze werkgroep graag van u vernemen, wat u onderneemt en hoe het verloop en de resultaten zijn. Met broederlijke groet.
De werkgroep 'Missionaire Gemeente van de Evangelische Alliantie
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 7 juni 1984
De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van donderdag 7 juni 1984
De Waarheidsvriend | 16 Pagina's