Werken voor het Werelddiakonaat (1)

De Commissie Werelddiakonaat van de Generale Diakonale Raad van de Nederlandse Hervormde Kerk te Driebergen heeft onlangs uitgegeven het projektboekje: Werelddiakonaat 1985. Dit boekje is aan alle diakonieën toegezonden en niet alleen om er kennis van te nemen, maar om het goed te lezen en het te gebruiken.

Bij het lezen van de projekten, die in 1985 gesteund zullen worden, waarvoor een bedrag is begroot van ƒ 9.400.000, — komt eigenlijk maar één gedachte boven: 'Wat is er toch een ongelooflijke nood in de wereld'. Armoede, uitbuiting, verkrotting, honger en onrecht, vervolging, rampen, racisme, machtsvertoon en noem maar op. Er loopt inderdaad een grote breuk (scheur) - zoals de voorkant van het projektboekje ons zo duidelijk laat zien - tussen Noord en Zuid. De Schepping zucht in haar geheel.

Er is hulp nodig, veel hulp! Maar vanwaar komt die hulp? Ik denk aan de aktie: 'Een voor Afrika'. Veel werd hiervoor op touw gezet. Mensen, kerken en organisaties kwamen in beweging. Eén dag aandacht voor de ellende in Afrika. Bijdragen werden gegeven. De stand liep op, tot een geweldig hoog bedrag. Collectes in gemeenten waren aanzienlijk en toch... een druppel op een gloeiende plaat was onze bijdrage. Zo gaan we weer over tot de orde van de dag, met onze eigen problemen, zorgen en spanningen binnen de kerk, binnen onze samenleving en binnen het gezin. Eén reaktie van een kind, waarvan ik hoorde vertellen, is mij bijgebleven. Aan de avond van de aktiedag, zat hij met zijn ouders, broers en zusje aan tafel.'... Vreemd eigenlijk, zei hij... ik kan hier zomaar een boterham pakken!'

Deel van het probleem

Ik citeer een gedeelte uit het projektboekje: '.. .steeds meer komen wij tot de ontdekking dat wij zelf in Nederland deel zijn van het probleem van armoede en honger elders in de wereld. Niet dat er in direkte zin voor verantwoordelijk of er aan schuldig zijn. Wel dat wij deel uitmaken van een samenleving, die op haar beurt weer deel is van een groter geheel, die nog moet leren verstaan wat echt met elkaar delen in de wereld betekent. De aktie 'Eén voor Afrika' heeft aan het nadenken hierover hopelijk een stevige prikkel gegeven. Zo niet, dan zullen de volken in Afrika (en andere delen van de wereld) onze hulp ervaren als resultaat van een slechts kortdurend medelijden en niet als een teken van echte blijvende solidariteit'. Vervolgens citeer ik: 'In onze voorlichting en akties proberen wij steeds de geldwerving en het bezig-zijn met noodzakelijke veranderingen hier en daar met elkaar te verbinden en in evenwicht te houden. Omdat wij aan de ene kant beseffen dat onze hulpverlening een druppel op de gloeiende plaat is en blijft als er in de wereldeconomie en in de politiek niet echt iets verandert. Onze financiële bijdragen, voedselhulp, steun aan langlopende projekten is onwaarachtig als wij, gemeenteleden in Nederland, ons niet echt inzetten voor maatregelen tegen de ziekte van onze wereld: de scheur tussen arm en rijk, zwak en sterk. Aan de andere kant zou het onjuist zijn om met geldwerving en hulpverlening te stoppen, omdat onze bijdragen op wereldschaal zo weinig uithalen. Want juist kleine tekenen van solidariteit betekenen zo véél voor mensen elders in hun strijd om het bestaan, om recht en bevrijding. En voor ons in de gemeente in Nederland is iedere gulden, die wij aan Werelddiakonaat geven, een uitdaging om na te gaan hoe wij het overige geld besteden, hoe ons leefpatroon is, hoe wij in kerk en samenleving bijdragen aan het doorbreken van scheidsmuren, aan het zoeken van het recht van de armen'.

Taken

Wat een taken liggen er hier voor onze gemeenten en vooral voor het diakonaat. Het gaat niet om een eenmalige zaak, maar onze aandacht voor hen, die geen helper heeft door hen, die wel een Helper hebben, vraagt om blijvende strukturele aandacht. Ging het zo ook niet in de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan? '....En hij, tot hem gaande (d.i. de Samaritaan), verbond zijn wonden, gietende daarin olie en wijn; en hem heffende op zijn eigen beest, voerde hem in de herberg en verzorgde hem'. En daarna? Is de gelijkenis nu afgelopen? Is de zaak afgedaan? Neen beslist niet! Want, zo lezen wij verder: '...En des anderen daags weggaande, langde hij twee penningen uit en gaf ze den waard, en zeide tot hem: draag zorg voor hem, en zo wat gij meer aan hem ten koste zult leggen, dat zal ik u wedergeven, als ik wederkom!' Kijk, daar gaat het nu om. De hulp gaat verder, de aandacht blijft gericht op de hulpvrage. Dat is terugkomen, de zaak niet vergeten en meer doen, dan wat al gedaan werd. En die druppel dan? Jezus zegt: 'Niet het meest, maar het minst, dat je aan mijn broeder doet, dat heb je aan mij gedaan'.

En Jezus' woorden gelden ook nu, juist nu, nu de nood zo groot is. '...Ga heen, en doe gij desgelijks'.

Op de vragen over het Werelddiakonaat, wordt uitvoerig ingegaan in het projektboekje. Ik laat deze hier verder liggen. Het projektboekje is een werkboek, waar mee we aan de slag kunnen. Het geeft op overzichtelijke wjze de informatie die diakonieën, werkgroepen en geïnteresseerde gemeenteleden nodig hebben. Deel I geeft algemene informatie over recente ontwikkelingen in het werk. Ook over het aanbod dat vanuit de GDR kan worden gedaan in de vorm van allerlei materiaal adviezen, inleidingen op gemeente-avonden e.d. Deel II van het boekje is de begroting. Met andere woorden: het geheel van verplichtingen dat de GDR op advies van de Commissie Werelddiakonaat op zich nam voor 1985. Er wordt veel samengewerkt met verschillende kerkelijke organisaties, zoals: het Algemeen Diakonaal Bureau van de Gereformeerde Kerken in Nederland, de Europa-Commissie, de Gereformeerde Zendingsbond in de Nederlandse Hervormde Kerk, de Hervormd Gereformeerde Jeugdbond, de Raad voor de Zending van de Nederlandse Hervormde Kerk, Sohdaridad en nog vele anderen.

Thema's

Zoals bekend wordt er door het Werelddiakonaat gewerkt aan de hand van verschillende thema's. Deze thema's kunnen in de gemeenten ter bespreking aan de orde komen en worden uitgewerkt. Wij kennen de thema's: 'Honger is onrecht', 'Werken om te overleven'. Hierover is in ruime mate informatiemateriaal beschikbaar gesteld door de GDR. Het thema: 'Werken om te overleven' loopt tot de zomer van 1985 en is gestart in september 1983. Inmiddels is ook het thema 1985-1987 voor Zending, Werelddiakonaat en Ontwikkelingssamenwerking bekend geworden, namelijk: 'Gaven delen - Wereldwijd'. Waar gaat het om? Uit de folder citeer ik het volgende:

'...We geven onze "gaven" in geld. Maar op welke wijze zijn we daar aan gekomen? Is al ons geld en bezit wel een "gave" van God? "Gave" heeft ook de betekenis van dat wat wij van God ontvangen, onze "talenten". Het leven is meer dan geld en bezit. Het is vooral ook de gemeenschap tussen God en mensen en tussen mensen onderling. Gemeenschap die zich uit in liefde en vriendschap. Hebben mensen in de Derde Wereld meer of andere "gaven" dan wij? Het gaat om delen, als gelijkwaardige partners en dat is tweerichtingsverkeer. Wat kunnen we immers niet veel leren van de situaties overzee? Ik denk hierbij aan de ingrijpende verhalen in de Waarheidsvriend over de situatie in Peru! Wie wil delen mag ook ontvangen. Misschien moetje zelfs zeggen: 'wie wil delen moet ook willen ontvangen'.

Het nieuwe thema: 'Gaven delen-Wereldwijd' is bedoeld om samen op zoek te gaan naar mogelijkheden om in die wereldwijde gemeenschap de gaven van God te delen. Om zo samen mee te werken aan een samenleving van recht en gerechtigheid. Binnenkort zullen de diakonieën uitnodigingen ontvangen voor regionale bijeenkomsten. Deze bijeenkomsten zijn bedoeld om nader uitleg te geven over het thema en over de vraag, hoe we mee gewerkt kan worden. Werken voor het Werelddiakonaat, maar hoe? Graag geef ik enkele suggesties door om in de gemeenten hiermee aan het werk te kunnen. Ik verwijs daarbij graag naar het eerder door de GDR uitgegeven boekje: 'Werelddiakonaat in de gemeente, hoe doe je dat? ' Een handreiking aan diakenen, werkgroepen en correspondenten Werelddiakonaat. Dit boekje kunt u bestellen bij de GDR in Driebergen.

Plaatsbepaling

Een christen is iemand, die dient, zich inzet voor de ander! Iemand, die God lief heeft en de naaste als zichzelf! Een gemeente is een dienende gemeente! Daar zijn helpende handen, ogen, die zien en oren die horen! Dit betekent, dat we ons nooit mogen verschuilen achter de gedachte: 'We hebben weer even aandacht geschonken aan onze "arme" naasten, we hebben weer even ons best gedaan, door een gift te geven, een aktie te steunen; en daarmee is de zaak weer afgedaan, het geweten weer even gesust! Nee, het gaat om een blijvend appèl! Dat is blijvend delen, ervan bewust zijn, dat wij "rijken", nog genoeg overhouden, ook als we veel van ons bezit weggeven! Aan wie? Aan armen, verdrukten, aan de nooddruftigen (lees: psalm 72 en 146 daarover). Dus niet alleen een zaak voor de diakonie, maar een zaak voor heel de gemeente'.

Bijgaand artikel over internationale hulpverlening of ook Werelddiakonaat, zoals dat o.a. plaats vindt vanuit de Generale Diakonale Raad, werd ons aangereikt ter bezinning op deze vragen die hier liggen, door de heer A. Peters, diakonaal consulent voor de noord- en west-Veluwe en het rivierengebied. Hij schreef reeds eerder in ons blad over 'Omgaan met uitkeringsgerechtigden' .

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen