leder heeft

leder heeft kennis kunnen nemen van het boek van Piet van der Ploeg: Het lege Testament. Een boek over kerkverlating. Vele jongeren haken af, ondanks de beste opvoeding, ondanks de beste prediking. Hoeveel ouders ook uit onze gezindte zouden naar niet aan lijden in onze tijd. Men heeft geworsteld en gebeden om hen te mogen bewaren bij het Woord en toch ...toch zien we hen vertrekken. Uit pure onverschilligheid keren zij de kerk de rug toe.

Deze kerkverlaters (daarom ben ik blij met dit boek), moeten ons een zorg zijn. En laten we hen alstublieft niet uit het oog verliezen. Maar vandaag gaat het me niet in de eerste plaats om hen.

Ik wilde eigenlijk een stapje terug doen, en dan kent u ze allemaal. Adressen, die al jarenlang in de kaartenbakken staan van ouderlingen en predikanten en waar nauwelijks nog iets mee gebeurt.

Hebben wij ook voor hen nog een boodschap? Ja zeker zegt u. Natuurlijk, want ook daar ligt immers de opdracht van de zendende God, die niet alleen geldt voor de enkele profeet, maar voor heel de gemeente. Ook dit valt onder de Missio Dei.

Weet u dat zeker? Echt zeker? Ik bedoel dit: In het blad Koers van 1 maart jl. stond een artikel van ds. A. J. Moggré, over evangelisatiewerk onder de titel: Niets doen, tenzij men het de Vader eerst ziet doen.

Hij haalt hierin het voorbeeld aan van Samuel, die moest leren berusten in de goddelijke verwerping van Saul. En wanneer hij dat dan uitwerkt, komt kort samengevat, Moggré tot de volgende stelling: Men is het Woord Gods beu. Men spuwt ervan. En aan mensen die kokhalzen, moet je geen eten aanbieden. Uiteraard wordt er in het interview veel meer gezegd, maar uit dit citaat wordt ons duidelijk, dat er ook deze kant is: Zij wilden niet horen en toen mochten zij niet horen.

Een maand later was er de vijftigste jaarvergadering van de l.Z.B., waar prof. dr. C. Graafland een referaat hield getiteld: De uitverkiezing en het evangelisatiewerk. Ook daarvan heeft u kennis kunnen nemen.

Als wij nu in zo'n korte tijd geconfronteerd worden met deze zaken, dan is dat dacht ik veelzeggend. Er is belangstelling voor.

Zou het anders kunnen, waar wij als kerk, plaatselijk en landelijk worstelen met het probleem van de onkerkelijkheid en daaraan vastgekoppeld het evangelisatiewerk.

Me bewust zijnde, zeker geen oplossing te kunnen bieden, wil ik toch proberen na een kleine terreinverkenning, een weg te wijzen, die wij als predikanten en gemeenten kunnen gaan.

Ik wil dat dan doen aan de hand van 4 paragrafen: 1. Een nieuwe religie; 2. De oude weg; 3. Een nieuwe weg; 4. Een andere weg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen