De Waarheidsvriend cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van De Waarheidsvriend te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van De Waarheidsvriend.

Bekijk het origineel

Globaal bekeken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Globaal bekeken

9 minuten leestijd

Uit een kerkblad knipten we een stukje 'Vereisten van een goed prediker', kennelijk ontleend aan Maarten Luther.

'1. Hij moet geregeld spreken.

2. Hij moet vlug van begrip zijn.

3. Hij moet wel ter taal zijn.

4. Hij heeft een goede stem nodig.

5. Hij moet een goed geheugen hebben.

6. Hij moet weten wanneer hij moet ophouden.

7. Hij moet zeker zijn van wat hij zegt.

8. Hij behoort lijf en ziel, goed en eer voor het Woord te wagen en over te hebben.

9. Hij moet ertegen kunnen door elk bespot en veracht te worden.

"En", voegt Luther erbij, "ik wil niet dat leraars hun hoorders kwellen met lange en vervelende predikatiën. Wanneer ik op de preekstoel sta, zie ik noch geleerden, noch de groten der aarde, waarvan er een veertig in de kerk zijn, maar ik heb het oog op de menigte jongelui, kinderen en werksters, waarvan er meer dan twee duizend zijn. Christus onderwees door gelijkenissen die allen konden verstaan, en dat is de ware wijze van leren".'

***

Bij Boekencentrum verscheen een klein pastoraal geschrift van ds. C. A. Korevaar, getiteld 'Rouw maar er is meer' (24 pag., ƒ 4, 95). Uit dit boekje de volgende passage, over 'Rouw, die een loflied wordt'

De Heere heeft gegeven, de Heere heeft genomen, de naam des Heeren zij geloofd.

Job 1:21b 'Een boer, Efraim, verliest kinderen en bitterheid zal zijn hart blijven vervullen. De naam Beria, die hij aan een later geboren zoon geeft, zal voortdurend herinneren aan het kwaad dat hem trof. Een andere boer, Job, verliest op één dag zijn gehele bezit en al zijn kinderen. Wat zal Job nu zeggen? Zal hij boos en bitter zijn en God verwijten maken? Zeggen dat de Almachtige hem bitterheid heeft aangedaan? Of dof berustend zich buigen onder het onvermijdelijke? Zijn leed leidt tot een loflied: de Naam des Heeren zij geloofd. Duizendmalen zal dit woord worden herhaald wanneer een stem, misschien verstikt door tranen toch de Heere zal loven. Duizendmalen zal dit woord worden herhaald en mensen wonden tot in het diepst van hun ziel. Job wordt hun tot voorbeeld gesteld, maar zij kunnen geen psalmen zingen in de nacht van het leed. Zij voelen zich verwant met Beria's vader en met Job, die zijn geboortedag vervloekt. De verwensing ligt hun nader dan de verhoging van de naam van de Heere. Toch staat dit woord niet in de Bijbel om geslagen mensen te kwellen, maar om u te zeggen wat Gods genade mensen in rouw kan geven.

Lijden en loven?

Hoe is dit mogelijk? vragen we ons af in ons eigen grote leed. Omdat Job in zijn leven de hand van de Heere heeft leren zien! Hij zag Gods goedheid, toen voorspoed hem vergezelde op al zijn wegen. Hij mocht zien en blijven zien dat niet zijn inzicht maar Gods goedheid hem dat alles gaf Hij herkende in de gaven de Gever en loofde zijn God. Toen kwam het leed. Job herkende weer de hand van zijn Schepper. Hij beleefde iets ervan dat de dingen niet bij geval maar van Gods Vaderland ons overkomen. Hij is daarvan zo overtuigd, dat hij later van de Heere zal zeggen dat hij Hem, al zou Hij hem doden, toch zal loven. Job verwerkt zijn lijden en rouw voor Gods aangezicht. En zo klinkt in de rouwkamer het lied van de lof van de Heere.

Loflied of kwelling

Kwel ik u door dit te zeggen en geef ik u het gevoel dat ik u een last opleg, die ik zelf in eigen kracht ook nooit zou kunnen dragen? U zou niet de eerste zijn die hem, die dit woord uitsprak, de deur wees. Of die het in stilte als uiterste onbarmhartigheid moest verwerken. We mogen dit woord bij de verwerking van de rouw nooit zeggen los van de naam van de Heere. U zag toch dat Job hier de naam van Israels God gebruikt, de hoogste van zijn namen: Heere, God van het verbond, dat Hij ten goede met Zijn kinderen sluit. Alleen wie beseft wat ons doopformulier zegt, kan dit belijden. Daar staat toch dat de Vader alle kwaad van ons weren of ten onzen beste keren wil. Het gaat om het geloof in die God, de Heere. Wellicht ervaart u deze woorden als onwerkelijk, ver bij u vandaan. Job klaagt, dat hij naakt uit de moederschoot kwam en naakt daarheen zal weerkeren. Maar Gods Woord leidt u nu verder naar Hem, van Wie de dichter Guido Gezelle zei:

Schamel en bloot
stierf Hij den dood
arm uitermaten.

Om te kunnen redden, te mogen helpen heeft de Here Jezus dit voor ons geleden. Daar toont God Zijn eeuwige liefde voor mensen, aan u en mij. Nu bidden we om geloof in dit eeuwig wonder. We leren de macht der liefde aanbidden, die zich in Christus openbaart. En van daaruit leren wij het leed aanvaarden. Niet vanzelf, niet in eigen kracht. Ook niet altijd, maar soms mogen we het beleven, dat juist in het leed we de Here kunnen loven. Het leed blijft, de bitterheid wijkt, en een kleine stem zingt Gods lof in de rouw:

Heer, ik wil Uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft geloven,
ook wanneer het oog niet ziet.'

***

De NRC berichtte 'Dominee wil president van VS worden'. Uit dit stuk waarvan inhoud en teneur uiteraard voor rekening van NRC zijn de volgende passage.

'Washington, 2 november. Zijn naam is Marion "Pat" Robertson en hij is als presentator van zijn eigen evangelische actualiteitenrubriek "700 Club" de populairste televisiedominee in de Verenigde Staten, populairder dan Jerry Falwell en Jimmy Swagart. Sinds kort overweegt hij serieus om binnen de Republikeinse partij een gooi naar de kandidatuur voor het presidentschap te doen, door leiders van Nieuw Rechts hiertoe aangemoedigd. In interviews heeft hij echter gezegd dat hij eerst met nog wat mensen wil praten en vooral God om advies wil vragen. (...) Hij heeft reeds aangekondigd dat hij in de staten, waar in 1987 de eerste voorverkiezingen zullen worden gehouden, op een zo vroeg mogelijk tijdstip wil gaan spreken. Voor de financiële middelen moet een verkiezingscomité zorgen, de Freedom Council ofwel Vrijheidsraad die het startkapitaal van 2 miljoen dollar zal verschaffen. Deze organisatie heeft nu al 200.000 leden en veertig vaste medewerkers.

Geld zal voor Robertson geen probleem zijn, want hij is een van de meest gehaaide t.v.-dominees in de VS die met zijn wervende glimlach en innemend optreden de goedgelovige kijkers het geld uit de zak weet te praten. Tijdens en na elke uitzending bellen dagelijks meer dan 16.000 mensen op die geld willen geven of zich als lid van de 700 Club aanmelden. Ofschoon hij over zijn inkomsten uiterst geheimzinnig doet, staat het vast dat zijn CBN en de CBN-universiteit jaarlijks rond 230 miljoen dollar binnen krijgen. Dankzij deze uiterst voorspoedige gang van zaken kan de profeet van God, die zich ook graag als "christelijk zakenman" uitgeeft, zich een villa van 300.000 dollar permitteren.

(...) Naar schatting wordt dagelijks in 8, 5 miljoen Amerikaanse huiskamers naar de zeer professioneel opgezette talk- en actualiteitenshow 700 Club gekeken die door CBN en 190 plaatselijke tv-stations wordt uitgezonden. Daarnaast verzorgt CBN programma 's in 66 landen, in Midden-en Zuid-Amerika, het Midden-Oosten, Taiwan, de Filippijnen en Japan. Verder heeft Robertson sinds kort een eigen Universiteit, waar een reeks van cursussen wordt gegeven, van journalistiek tot bijbelstudie. Op die manier wil hij de leiders voor een nieuwe christelijke toekomst klaarstomen.

Want in de gewone Amerikaanse universiteiten heeft Robertson geen enkel vertrouwen. Naar zijn zeggen bidt hij elke dag voor de afschaffing van een onderwijsstelsel dat Amerikaanse kinderen "een filosofie die amoreel, anti-christelijk en humanistisch is", bijbrengt. Op den duur zal dit "tot Marxisme, socialisme en een soort communistische ideologie" leiden, aldus de fundamentalistische predikant in een uitzending. Hij is dan ook van plan om het onderwijs op de helling te zetten, indien hij met steun van onder andere 20 miljoen evangelische christenen in de VS - zelf gaat hij nogal optimistisch van 50 miljoen uit - tot president zal worden gekozen. Maar hierbij wil hij het niet laten, want hij is al druk bezig een omvangrijk verkiezingsprogramma uit te werken dat op de meeste punten met de politieke boodschap van president Ronald Reagan overeenstemt.

Zo is hij tegen abortus, voor invoering van het vrijwillig schoolgebed en "een ethisch reveil", tegen het be­grotingstekort, voor hulp aan de Nicaraguaanse contra's. In tegenstelling tot Reagan is hij echter voorstander van drastische besnoeiingen in de defensiebegroting. Op het punt van de buitenlandse politiek is hij het weer helemaal eens met de president. Ofschoon hij zijn kennis niet via de gebruikelijke kanalen heeft opgedaan, maar uit de bijbel heeft gehaald. Volgens hem is de bijbel een soort handleiding om de ontwikkelingen te kunnen begrijpen.

Op grond hiervan heeft hij voorspeld dat er een oorlog met de Sovjet-Unie zal uitbreken, waarin God dit land door middel van aardbevingen en vulkaanuitbarstingen zal vernietigen. Nog bijna opzienbarender was zijn ontdekking dat in het boek Ezechiël, hoofdstuk 38, de Verenigde Staten al worden genoemd, namelijk als bondgenoot van Israel. Opvallend is echter wel dat Robertson de laatste tijd wat minder kwistig dergelijke bijbelse wijsheden en vondsten rondstrooit. Kennelijk is hij zich ervan bewust dat evangelische steun niet voldoende is om tot presidentskandidaat te worden gekozen, laat staan tot president.

***

We hebben in verschillende nummers van ons blad overzichten gegeven van de reacties van gemeenten op de 'Verklaring van Overeenstemming SOW'. Daaronder was ook een stukje van de Leidse Marewijk. Dit bleek echter een positiebepaling te zijn met het oog op de plaatseiijke situatie in Leiden. Hier volgt de kern van de brief, die de Marewijk (praeses dr. S. Meyers, scriba W. Luijendijk) zond aan de classis.

'Het is verwarrend, demotiverend en principieel onverdedigbaar als delen van een grotere gemeente gaan federeren en anderen niet. Zo handelt men niet als hervormde gemeente. Beter is samenwerking te zoeken en te versterken waar men dat begeert. Federatie respectievelijk fusie is geen onmiddellijke opdracht, ook niet ten opzichte van de wereld. Voorkomen moet worden dat gewoon-hervórmde-delen van de hervormde gemeente in een uitzonderingspositie respectievelijk isolement worden geplaatst.

Er moeten over de hele linie garanties komen dat minderheden niet door meerderheden worden platgewalst. De gedachte uit de Gereformeerde kerkorde dat minderheden zich dienen te voegen naarde overtuiging van de meerderheid verwerpen wij principieel en leidt bovendien tot binnenkerkelijke schisma.

Het zal zo duidelijk zijn geworden dat enerzijds de gedachte dat gescheiden kerken dienen in te treden in het historisch gegroeide waaruit zij voortkwamen ons lief is, waarmee de vaderlandse, met het volk verbonden, kerk wordt voortgezet, maar dat er bij ons anderzijds bereidheid is ons als kerk te voegen naar hen die weerkeren, ook waar dit offers vergen zou.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 november 1985

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Globaal bekeken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 november 1985

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's