Globaal bekeken

What is in a name? Daar kan ds. M. van Campen uit Vlaardingen over meepraten. Hier volgt een stukje van zijn hand onder de wijkberichten in het kerkblad.

'What is in a name? Dat kunnen onze Engelse overburen nu wel zo gemakkelijk zeggen, maar soms kan je naam je toch behoorlijk wat last bezorgen. Zoals u weet zijn er in Vlaardingen twee predikanten met dezelfde naam. Althans op de klank afgaande hoor je geen verschil. Bij nader inzien blijkt de ene echter Van Kampen te heten (met een K), terwijl de naam van de ander Van Campen is (met een C). Ook in andere opzichten zijn er verschillen te constateren. Zo is de één gereformeerd en de ander hervormd. De een gaat door voor progressief, terwijl de ander als min of meer behoudend te boek staat.

Nu wil het geval dat mijn gereformeerde collega regelmatig te beluisteren is via de NCRV-microfoon. Steevast luidt dan de aankondiging: Tot u spreekt ds. Van Kampen uit Vlaardingen. De luisteraars moeten dan maar raden wie van de twee het is -en het blijkt dat velen daarbij de plank misslaan. Het overkomt mij tenminste regelmatig dat ik word opgebeld, ergens uit het land vandaan, door iemand die me over een bepaalde uitzending wil aanspreken. Wanneer ik dan heb uitgelegd hoe de vork in de steel zit, luidt het antwoord meestal: "O pardon, ik dacht dat u het was en ik begreep niet hoe u... maar goed, nu gaat 't over". Iemand stuurde een vriendelijke brief om te bedanken voor de mooie bijbeluitleg, maar voegde er een "evangelische" brochure bij, waarvan ik vermoed dat de inhoud enigszins anders is dan de verhalen van mijn collega. Onlangs preekte ik voor 't eerst in een bepaalde plattelandsgemeente en bij het binnenkomen voegde een van de ouderlingen mij toe: "Ik heb u zojuist op de radio gehoord". Nadat ik voor de zoveelste keer geduldig opheldering had verschaft, werd het even stil. Zichtbaar opgelucht zei hij toen: "O... ja, ik dacht ook eigenlijk al". Een mevrouw die ik ergens op een vergadering ontmoette reageerde precies omgekeerd: "Wat jammer dat u 't niet was, ik vond het juist zo geweldig".

't Zijn zo maar een paar ervaringen van de vele die ik de laatste tijd heb beleefd dank zij het feit dat er in onze stad twee predikanten met dezelfde naam zijn. Om eerlijk te zijn: op den duur wordt 't vervelend. Tegenover mijn vrouw verzucht ik dan ook wel eens: 'k Wou dat ze er bij de NCRV eens bij gingen vertellen dat hij gereformeerd is. Ook mijn collega heb ik dat trouwens ooit gevraagd, of hij daarvoor kon zorgen. Waarom het er nog niet van is gekomen, weet ik niet. Berustend houd ik het er maar op, dat men bij de NCRV de kerkelijke achtergrond van predikanten verzwijgt om het Samen op Weg-proces niet te verstoren. Maar lastig is het wel en dat wilde ik graag even kwijt.'

***

In het blad Licht in het Oosten, orgaan van de gelijknamige Stichting, de volgende tekening met toelichting. Het geheel spreekt voor zichzelf.

'Toelichting

In 1966 werd de Russische Maatschappij tot bescherming van historische monumenten opgericht. Daaronder vielen vooral kerken. Na hun restauratie werden veel van deze gebouwen ingericht als museum, bibliotheek, etc. Een voorbeeld daarvan is de Hollandse kerk in Leningrad. In bovenstaand geval is de kerk ingericht als ontnuchteringsverblijf. De dronken man die wordt opgebracht, en in zijn benevelde toestand alleen nog maar de contouren van een kerk kan onderscheiden, verzet zich wanhopig, daar hij in de mening verkeert, dat hij wordt gedwongen een godsdienstoefening bij te wonen. Dat komt er van als gebouwen aan hun oorspronkelijke bestemming worden onttrokken.

De tekening is ontleend aan het satirische blad' 'Krokodil", Moskou.

Commentaar

We zien uit naar de dag, waarop het opschrift boven de kerkdeur, in de bijbelse betekenis van het woord, van toepassing zal zijn op alle kerkgebouwen in de Sovjet-Unie, die nu nog gesloten zijn. Dat daarin, door de prediking van het Evangelie, het Russische volk niet alleen bevrijd zal worden van de nationale gesel van de drankzucht, maar ook vervuld zal worden met de Heilige Geest, Die door de gouden koepels op de kerken wordt gesymboliseerd.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen