Boekbespreking

Dr. L. de Jong, Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog. 11b, eerste helft en tweede helft, samen 1116 pag., ƒ 69, 50.

Aan het omvangrijke oeuvre van de geschiedschrijving van dr. L. de Jong over het Koninkrijk der Nederlanden in de 2e Wereldoorlog is opnieuw een imposant deel, bestaande uit 2 banden, toegevoegd. In dit deel gaat het (opnieuw) over Nederlands Indië tijdens de Japanse bezetting. Centraal staat het mateloze lijden van miljoenen. Indonesiërs stierven van honger, Nederlandse en Indisch Nederlandse krijgsgevangenen leden in kampen of bij tewerkstellingen, zoals bij de Birmaspoorweg. Van burger-geïnterneerden in de kampen bezweek één op de zes. Het beleid van de Japanse bezetter komt uitvoerig aan de orde, alsmede de capitulatie met drie dagen daarna het uitroepen van de Republiek Indonesië op 17 augustus 1945.

Moesten we bij de bespreking van het vorige deel (het eerste over Indië) zeggen dat kerk en zending onderbelicht waren, in dit deel komt de kerk wel meer aan de orde. Hoewel aan de Japanners zowel het christendom als de Islam vreemd was, strooiden ze wel pamfletten uit met een deel van de 2e Kor. brief ('Voorwaar dit is thans een tijd van strijd, voorwaar dit is thans de dag des Heils'). Intussen werden kerken en scholen gesloten en predikanten geïnterneerd. Uit de weergave van één en ander blijkt dat vanuit verschillende gebieden in deze slechts summier iets bekend is geworden. Wellicht ligt hier toch voor de kerk(en) in Indonesië zelf een opdracht om, aanvullend op wat dr. De Jong te boek heeft gesteld, iets te publiceren. We constateerden dat in de naamlijst achterin het boek de naam van dr. Simatupang niet voorkomt, van wie recent in Nederland de memoires verschenen. Aangezien hij zowel in de politiek als in de kerk een belangrijke rol speelde, mag zeker ook over (van) hem iets worden vermeld in het nog te verschijnen deel.

Het vieren van Kerst in de kampen werd door de Japanners meestal niet verboden. Van Pasen en Pinksteren wel, alsook van andere kerkelijke samenkomsten. Hier wordt één en ander van prof. dr. J. Verkuyl geciteerd. Maar Wim Kan en Corry Vonk krijgen toch meer aandacht van prof. De Jong dan prof. Verkuyl.

Ook uit deze geschiedschrijving blijkt dat de historicus eigen accenten legt. Zo ook dr. De Jong. Maar intussen werd opnieuw een lijvig deel aan het grootse standaardwerk toegevoegd.

V. d. G.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen